«Ποτέ μην αφήνεις την αλήθεια να καταστρέψει μια ωραία ιστορία» συμβουλεύει η περίφημη φράση που αποδίδεται στον Μαρκ Τουέιν.
Με τις κρισιμότατες (όσον αφορά το αποτέλεσμα και -πιθανότατα- την ανατολή ενός νέου πολιτικού χάρτη) βουλευτικές εκλογές να βρίσκονται προ των πυλών, οι αλήθειες και οι ιστορίες ανακατεύονται, αναπαράγονται αφιλτράριστες και πολλές φορές μπερδεύουν και αποπροσανατολίζουν ακόμη περισσότερο μια ήδη αποπροσανατολισμένη κοινή γνώμη.
Συνήθως, άλλωστε, η ωραιοποίηση ενός μύθου ή μιας φήμης που συναντά μια επιθυμία, αποτελεί το καλύτερο «γιατρικό» για κάποιον που αναζητά εναγωνίως μια διέξοδο χωρίς όμως να ξέρει ποιο δρόμο να ακολουθήσει.
Ήδη αναπαράγεται ευρέως στο διαδίκτυο εδώ και αρκετές ημέρες και πλέον έχει λάβει θέση και στις συζητήσεις της παρέας. Ο λόγος για τον περίφημο «μύθο της λευκής ψήφου», ο οποίος θέλει σε περίπτωση που καταμετρηθούν 50%+1 λευκοί ψήφοι, είτε τις εκλογές να επαναλαμβάνονται είτε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να διαλύει τους υπάρχοντες πολιτικούς σχηματισμούς και να δίνει εντολή σχηματισμών νέων ώστε να προκηρυχθούν νέες εκλογές. Συνήθως, δε, η αναφορά του «μύθου» συνοδεύεται από την επίκληση ενός «ειδήμονα» (κάτι σαν την «αυθεντία» που καταγράφει ο Νόαμ Τσόμσκυ), το όνομα του οποίου «επικυρώνει» την αλήθεια της είδησης.
Πολλοί είναι πεπεισμένοι ότι «αν πετύχουμε αυτό το 50%+1 θα απαλλαχτούμε από όλους τους». Άρα, η λευκή ψήφος ακούγεται μονόδρομος για όποιον αποδοκιμάζει το πολιτικό σύστημα.
Η λευκή ψήφος είναι -σαφώς- μια σεβαστή, δημοκρατική επιλογή. Με τον «όρο», όμως, να αποτελεί επιλογή και όχι προϊόν παραπλάνησης. Η εγκυρότητα της λευκής ψήφου απασχόλησε επί σειράς ετών τη νομολογία των δικαστηρίων. Ωστόσο (καλώς ή κακώς, αυτό είναι διαφορετικό θέμα) από το 2006, υπάρχει σαφής και ξεκάθαρη πρόβλεψη. Με την παρ.1 του νόμου 3434/06 (γνωστός και ως «νόμος Παυλόπουλου») ορίζεται σαφώς ότι «τα λευκά ψηφοδέλτια δεν προσμετρώνται στα έγκυρα». Κοινώς, ακόμη και αν οι λευκοί ψήφοι φθάσουν το 60%, το 70% ή ακόμη και το 80% του συνόλου των ψήφων, το υπόλοιπο (μικρό) ποσοστό των έγκυρων ψηφοδελτίων θα εκλέξει κανονικά και… με το νόμο Βουλή. Απλά, σε αυτή την περίπτωση θα τίθεται -μοιραία- θέμα πολιτικής νομιμοποίησης. Αυτό και μόνο.
Πρακτικά, λοιπόν, λευκό ίσον άκυρο. Δηλαδή, η λευκή ψήφος αποτελεί στατιστική καταγραφή διαμαρτυρίας αλλά επ’ ουδενί δεν διαμορφώνει ή επηρεάζει το εκλογικό μέτρο και αποτέλεσμα. Αν αποτελεί μια «καλή» επιλογή; Αυτό είναι κάτι που αφορά τον καθένα προσωπικά. Ας έχουμε, πάντως, το νου μας για… «Σειρήνες» που θέλουν να «μαγέψουν» την κοινή γνώμη με ανύπαρκτες επιλογές και μάλιστα μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι για το μέλλον της χώρας. Αφού σχεδόν όλοι επιμένουν ότι στη Δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα, τουλάχιστον -αν προκύψουν- ας έρθουν μετά από συνειδητή επιλογή. Όποια κι αν είναι αυτή.
Πηγή
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.