Η ιδέα δεν είναι καινούργια όμως ο αρθρογράφος της εφημερίδας σημειώνει ότι «καθώς η ελληνική οικονομία δείχνει να βυθίζεται» παρουσιάζονται νέες ευκαιρίες για την απόκτηση ενός ελληνικού νησιού από ενδιαφερόμενους επενδυτές.
Στο άρθρο επισημαίνεται ότι τα μεγάλα κτηματομεσιτικά γραφεία που έχουν στη διάθεσή τους ή πωλούν για λογαριασμό πελατών τους βραχονησίδες «έχουν δεχθεί ήδη πολλές προσφορές» όμως ελάχιστες από αυτές καταλήγουν σε συμφωνία.Το αντίτιμο που καλούνται να καταβάλουν οι επίδοξοι ιδιοκτήτες ελληνικών νησιών θεωρείται αποτρεπτικό.
Για παράδειγμα ένα κτηματομεσιτικό γραφείο με έδρα την Κρήτη ζητά σε αγγελία της στο διαδίκτυο 180 εκατ. ευρώ για την πώληση ιδιωτικού νησιού έκτασης περίπου 4.000 στρεμμάτων. Ελαφρώς χαμηλότερη (1,5 εκατ. ευρώ) είναι η τιμή του νησιού Αθανάσιος στον Κορινθιακό κόλπο κοντά στην Ιτέα. Οι τιμές αυτές χαρακτηρίζονται «μη ρεαλιστικές» από κτηματομεσίτες αλλά όπως λένε οι ίδιοι «αυτός δεν είναι ο μόνος λόγος» που δεν βρίσκονται αγοραστές.
Η παροιμιώδης ελληνική γραφειοκρατία προβάλλει και σε αυτή την περίπτωση ως εμπόδιο ενώ η WSJ διευκρινίζει ότι πολλά από τα χιλιάδες ακατοίκητα νησάκια του Αιγαίου δεν μπορούν ουσιαστικά να πωληθούν λόγω της γειτνίασης με τις τουρκικές ακτές του Αιγαίου.«Προέχουν οι λόγοι εθνικής ασφάλειας» επισημαίνει η εφημερίδα...
Πηγή
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.