Ξεκινάει σιγά σιγά μια νέα «απρόσμενη» διαμάχη στην Ευρωπαική Ένωση. Η διαμάχη μεταξύ των «γραφειοκρατών» της ΕΕ εναντίον των πολιτικών ηγεσιών κυρίως της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Ήδη ο πρόεδρος του Eurogroup κ. Γιούνκερ ξεσπάθωσε εναντίον των γαλλογερμανικών πρωτοβουλιών και δήλωσε οτι εδώ δεν μιλάμε για μια γαλλογερμανική διοίκηση στην ΕΕ, αλλά για μια διοίκηση που θα προκύψει απο συνολικές αποφάσεις. Θα μου πείτε τι δύναμη έχει ο Γιούνκερ και οι γραφειοκράτες; Το θέμα δεν είναι απλό. Αντίθετα είναι και περίπλοκο και σημαντικό και μας αφορά ιδιαιτέρως.
Οι γραφειοκράτες των βρυξελλών, δηλαδή ο Γιούνκερ, ο Μπαρόζο, ο Τρισέ παλιότερα και τώρα ο Ντράγκι, είναι αυτοί που ενδιαφέρονται περισσότερο απο όλους τους άλλους ευρωπαίους για την επιβίωση της Ευρωπαικής Ένωσης. Και αυτό διότι αν η ΕΕ διαλυθεί, αυτοί θα μείνουν χωρίς δουλειά. Συνεπώς η λογική λέει οτι θα κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν ενωμένη την ΕΕ και εαν είναι δυνατόν ολόκληρη. Σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούν ούτε τη διάσπαση της, ούτε την έξοδο καμίας χώρας απο το Ευρώ.
Και αν κρίνουν οτι οι αποφάσεις της Μέρκελ και του Σαρκοζί οδηγούν στη διάλυση – που οδηγούν – ή ότι δεν είναι ικανές να διαφυλάξουν την ενότητα της ΕΕ και να εξασφαλίσουν την ανάκαμψη της, τότε θα παρέμβουν. Πώς θα παρέμβουν; Το αστείο είναι οτι όλοι αυτοί οι θεσμοί διαθέτουν μια αυξημένη ανεξαρτησία και αυτονομία. Μπορεί ώς τώρα να μη την έχουν χρησιμοποιήσει, αλλά τη διαθέτουν εκ του καταστατικού της. Και όταν ο Γιούνκερ βγαίνει δημοσίως και λέει οτι το 70% των αποφάσεων που έχουν λάβει η Μέρκελ και ο Σαρκοζί εκτός Βρυξελλών δεν έχει εφαρμοστεί, διότι δεν είναι ευρωπαικές αποφάσεις, κάτι ξέρει. Ξέρει πως ότι και αν λένε οι δυο ηγέτες, αν η γραφειοκρατία των Βρυξελλών δεν το προωθήσει, τίποτα δεν θα γίνει.
Έχουμε λοιπόν έναν αναπάντεχο σύμμαχο που είναι οι γραφειοκράτες οι οποίοι παρόλο που είναι εξαιρετικά ενοχλημένοι απο τη συμπεριφορά της Ελλάδας, δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να βρεθεί εκτός ΕΕ.
Ήηδ η προσέγγιση Γιούνκερ έχει ενδιαφέρουσες αποκκλίσεις απο τους Γαλλογερμανικούς σχεδιασμούς. Λέει πχ οτι αν οι φορολογούμενοι βάλουν λεφτά για τη σωτηρία των τραπεζών, τότε οι φορολογούμενοι πρέπει να είναι και μέτοχοι. Κάτι που Μέρκελ και Σαρκοζί δεν έχουν πεί ευθέως και μοιάζουν να μην το σκέφτονται. Λέει επίσης οτι η «κυβέρνηση της ΕΕ - αν υπάρξει - δεν θα πρέπει να είναι μια Γαλλογερμανική δύναμη κρούσης».
Η συνέχεια αναμένεται ενδιαφέορυσα, διότι τελικά, οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών είναι αυτοί που θα αναγνωρίσουν οτι η μοναδική λύση για την επιβίωση της ΕΕ δεν περνάει απο την πτώχευση του Νότου και το μοίρασμα της περιουσίας του σε Γερμανούς και Γάλλους, αλλά απο τη εγγύηση όλων των υφισταμένων ομολόγων των χωρών της ΕΕ απο την ΕΚΤ και απο την έκδοση ευρωομολόγου, παράλληλα με τη δημιουργία μιας ισχυρής «ευρωπαικής κυβέρνησης». Ή αυτό θα γίνει ή σε λίγα χρόνια η ΕΕ θα διαλυθεί και όχι πολύ ησύχως.
reporter
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.