Είμαστε δυο, είμαστε τρεις, είναι… 153;

Ο πρωθυπουργός σε συνέντευξή του στην εφημερίδα REAL, του Νίκου Χατζηνικολάου, είχε φροντίσει να στείλει ένα μήνυμα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι δεν μπορεί να κυβερνήσει με πλειοψηφία 153 βουλευτών. Είπε αυτό που ήθελε να πει, μ’ έναν μη-κυριολεκτικό τρόπο. Ο Γιώργος Παπανδρέου εννοούσε κάτι άλλο από αυτό που μεταδόθηκε. Τι εννοούσε;

Επιλέγοντας να μην επικοινωνήσει κυριολεκτικά-ώστε να εννοεί αυτά που λέει- έκανε την αλήθεια συναρπαστικότερη, απλούστατα γιατί μας έβαλε να τη ψάξουμε. Αν την έλεγε ως έχει δεν θα είχε ενδιαφέρον, όπως τώρα που κάνουμε μια προσπάθεια για να την καταλάβουμε. Δύο πράγματα λοιπόν εννοούσε ο πρωθυπουργός με τον αριθμό «153». Το πρώτο: Μπορώ και με 153 αλλά αυτοί μπορούν χωρίς εμένα; Συναίσθημα φόβου. Το δεύτερο: Μπορώ και με 151 αλλά αυτοί μπορούν χωρίς τους 153; Σημαντική λειτουργία ώστε να κατανοηθεί πλήρως το μήνυμα.

Επί του πρακτέου. Ο πρωθυπουργός με «φατικό τρόπο», έπραξε αυτό που στην τρέχουσα πολιτική ορολογία θα λέγαμε «εκβιαστικά». Πέτυχε να τραβήξει την προσοχή, θέλοντας να δείξει όπως και στο παρελθόν, πώς αυτός έχει τον έλεγχο των πρωτοβουλιών. Και το μήνυμα δεν έχει αποδέκτες μόνο τα μέλη της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ-οπότε θα μιλούσαμε για κυριολεκτικό τρόπο επικοινωνίας- αλλά και την αντιπολίτευση δημιουργώντας ένταση και προσδοκία μέσα από την αφήγηση.

Επί του πολιτικού. Ο Γιώργος Παπανδρέου όταν μιλούσε στην εφημερίδα είχε επιπλέον των 153 βουλευτών. Τώρα που έχει μείνει με 153 βουλευτές, διερωτάται είναι 153; Προφανώς το αμέσως προσεχές διάστημα θα χρειασθεί να βρει την απάντηση ανάμεσα σε δύο εκδοχές. Αυτό σημαίνει αυτό ή Αυτό σημαίνει το άλλο;