Η πολιτική ιστορία των τελευταίων 30 ετών έχει διδάξει πως όταν ο επικεφαλής της οικονομίας υπουργός προβλέπει έξοδο από την ύφεση και έναρξη ανάκαμψης ή προαισθάνεται την αποχώρησή του από την κυβέρνηση και δρομολογεί την υστεροφημία του ή βλέπει
πράγματα που εμείς δεν βλέπουμε. Δυστυχώς μέχρι σήμερα έχει επιβεβαιωθεί μόνο η πρώτη ερμηνεία.
Αναφέρομαι στο επαναλαμβανόμενο αυτό ιστορικό γεγονός υπενθυμίζοντάς σας τον πολιτικό αφανισμό του πρώτου τσάρου της Οικονομίας κ. Γερ. Αρσένη που έβλεπε υγεία και δυναμισμό... στον κρατικό τομέα της οικονομίας. Την απόρριψη και την παραίτηση του κ. Κ. Σημίτη.
Τα χαμόγελα του κ. Γ. Παπαντωνίου και την αισιοδοξία του για τις επιδόσεις της ελληνικής οικονομίας στην Ευρώπη ακριβώς πριν την αντικατάστασή του. Τις αισιόδοξες αναλύσεις του κ. Ν. Χριστοδουλάκη την εποχή αμφισβήτησης των στατιστικών στοιχείων της οικονομίας.
Τις αλχημείες στα νούμερα για την ανάπτυξη και στην συνέχεια την απόλυση του κ. Γ. Αλογοσκούφη. Και τέλος τον πολιτική σύγχυση του επίσης αισιόδοξου για έξοδο από το τούνελ κ. Ι. Παπαθανασίου που καταποντίσθηκε μαζί με την κυβέρνηση του.
Ασφαλώς και δεν θέλω με όλα αυτά να προδιαγράψω γεγονότα που θα αγγίξουν τον καθ΄ όλα σοβαρό υπουργό Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.
Εάν όμως αποφύγω την ερμηνεία αυτή είμαι υποχρεωμένος να αποδεχθώ όλα τα ευχάριστα και χαρούμενα που μας είπε στην τελευταία ομιλία του.
Αλλά ομολογώ ότι μου είναι δύσκολο να αντιληφθώ τα στοιχεία της αισιοδοξίας του κ. υπουργού για έξοδο από την κρίση και έναρξη ανάκαμψης στο τέλος του 2011 όταν πυκνώνουν τα σενάρια ακόμη και για την τύχη της δόσης του δανείου μας του μηνός Ιουνίου.
Και ομολογώ ότι ασφαλώς επηρεάζομαι από την επανάληψη της ιστορίας σύμφωνα με την οποία όλοι οι προηγούμενοι υπουργοί οικονομίας έβλεπαν αισιόδοξα στοιχεία που όμως θα τα επιβεβαίωναν... μόνο με τη δική τους πολιτική και βεβαίως εφόσον έμεναν στην κυβέρνηση.
Αυτά λέει η ιστορία και την γνωρίζουμε όλοι μας.
Ας δούμε όμως τι λέει και η κυβέρνηση για την οικονομική της πολιτική στην οποία προφανώς βασίζει την αισιοδοξία του και ο επικεφαλής υπουργός.
Ξεκινώ από την επικαιρότητα.
Η κυβέρνηση αποφασίζει μέσω του υπουργικού συμβουλίου να προωθήσει το νομοσχέδιο για τα τυχερά παιχνίδια (φρουτάκια) για να ανοίξει την αγορά. Ο κ. Παπακωνσταντίνου προωθεί το νομοσχέδιο αλλά οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κυριολεκτικά τον αδειάζουν...
Δεν μπαίνω στην ουσία του θέματος αλλά μένω μόνο στα γεγονότα τα οποία καταδεικνύουν σε ένα μεγάλο βαθμό τις δυνατότητες που έχει ο υπουργός Οικονομικών να εφαρμόσει την πολιτική του.
Έχουμε τώρα την άποψη του πρωθυπουργού και του υπουργού Οικονομικών ότι πρέπει να ανοίξει η αγορά ηλεκτρισμού, φυσικού αερίου, μεταφορών, λιμανιών και νερών.
Όμως η άποψη της καθ΄ύλην αρμοδίας υπουργού (που λογικά πρέπει να ετοιμάσει την νομοθεσία) κ. Τ. Μπιρμπίλη είναι τελείως αντίθετη. Να μείνει η ενέργεια στο κράτος λέει η Μπιρμπίλη που είναι η όγδοη κατά σειρά υπουργός που έχει προσκυνήσει μέχρι εδάφους... την ΓΕΝΟΠ ως σπλάχνα του ΠΑΣΟΚ.
«Να μπει κόκκινη γραμμή για την διατήρηση του κρατικού τομέα ως έχει στους στρατηγικούς τομείς» μας λέει η υπουργός κ. Λ. Κατσέλη διαφωνώντας ευθέως με όσα λέει ο κ. Παπακωνσταντίνου .
Την ίδια στιγμή όμως δεν μας εξηγεί η κ. Κατσέλη πως είναι δυνατόν οι στρατηγικοί τομείς στην οικονομία να συντηρούνται μόνο ως μονοπώλια όπως η ΔΕΗ και η ΔΕΠΑ και μόνο όταν πληρώνουν οι φορολογούμενοι τις ζημιές όπως στον ΟΣΕ.
Είναι ακόμη περίεργη η αισιοδοξία του κ. Παπακωνσταντίνου όταν γνωρίζει πολύ καλά ότι και η κρατική περιουσία για να πουληθεί πρέπει να προηγηθούν σύμφωνη γνώμη κόμματος-κυβέρνησης, χωροταξία και πολεοδομία.
Και μετά απ΄ όλα αυτά και σύμφωνη γνώμη όλων των πάσης φύσεως κομματικών «επαγγελματιών επαναστατών» που «προασπίζουν» το κράτος από το ξεπούλημα... Γιατί αν χαθεί το κράτος που θα βολευτούν τα τρωκτικά της «επανάστασης»...
Πως ακόμη αισιοδοξεί ο κ. Παπακωνσταντίνου ότι θα μειώσει τις ΔΕΚΟ, θα συρρικνώσει το κράτος και θα ξεμπερδέψει με τις παροχές όσων εργάζονται στον κρατικό τομέα όταν όσα κόβει ως επιδόματα επανέρχονται από υπουργούς και οι Διοικητές των ΔΕΚΟ ως υπερωρίες και βοηθήματα...
Ποιοι από την κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου θα συμφωνήσουν για το άνοιγμα των τουριστικών δραστηριοτήτων που ελέγχει το κράτος στον ιδιωτικό τομέα και στην ναυτιλία όταν τα μέχρι σήμερα «ανοίγματα» της κυβέρνησης ακόμη και σε απλά επαγγέλματα είναι «μαϊμού» εάν όχι καραγκιοζιλίκι.
Και τέλος ποιοι επιχειρηματίες θα αξιοποιήσουν τις χρηματοδοτήσεις του κ. Χρυσοχοϊδη όταν το κράτος τους περιμένει στην γωνία με την φορολογική τανάλια ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει να σφυρίζει αδιάφορα στο αέρα όταν ζητάνε τα χρωστούμενα από τον ΦΠΑ και μιλάνε για στάση πληρωμών.
Οπότε τα χαμόγελα αισιοδοξίας του κ. Παπακωνσταντίνου είναι ή τα τελευταία του ως χαμόγελα αισιοδοξίας ή τα τελευταία του ως υπουργικά χαμόγελα.
capital
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.