Σ´αφήνω λοιπόν να συνεχίσεις...
Και μιας που πέρασε καιρός …
Ας μην κρυβόμαστε άλλο,σε σκέφτομαι ακόμα. Σε σκέφτομαι όταν θα βγει μια καινούρια ταινία και ξέρω πως θα σου αρέσει, όταν θα παίξει εκείνο το τραγούδι που ακούγαμε μαζί και που το χόρευες τόσο ατσούμπαλα, σχεδόν χωρίς ρυθμό.
Σε σκέφτομαι σε κάθε εποχή που αλλάζει και ιδιαίτερα τώρα που περιμέναμε πως και πως να χειμωνιάσει για να ανάψουμε το τζάκι και γελούσαμε λέγοντας πως δεν πάμε καλά.
Σε σκέφτομαι όταν πιάνει βροχή που περπατάω χωρίς ομπρέλα και περιμένω απο κάπου να φανείς για να βάλεις το μπουφάν σου πάνω μου να μην βραχώ.
Σε σκέφτομαι κάθε φορά που ανοίγω το λάπτοπ μου και ξεπροβάλλουν οι φωτογραφίες μας -που κατά βάθος δε θέλω να διαγράψω-
Σε εκείνα τα cd που έψαχνα και έγραφαν πάντα την ημερομηνία μας.
Το 13 ήταν πάντα το αγαπημένο μου νούμερο.
Σε σκέφτομαι όταν κάτι καλό ή όταν κάτι άσχημο συμβαίνει στην ζωή μου και ξέρω πως δεν μπορώ να στο πω, στις καλές μου στιγμές και στις στραβές. Σε σκέφτομαι κάθε φορά που θα κάνω μια συζήτηση και κάποιος, κάτι, κάπου θα αναφερθεί στο όνομα σου.
Σε συγκρίνω χωρίς να το θέλω και βάζω Χ σε ανθρώπους που δε σου μοιάζουν και ίσως να μην το αξίζουν.
Και ξέρεις;
Αυτό για μένα ειναι το χειρότερό μου, γιατί αν ήσουν για Πάντα φρόντισες και έγινες για Ποτέ κι αυτό μου στοίχισε περισσότερο.
Σ´αφήνω λοιπόν να συνεχίσεις απο εκεί που έμεινες, καιρός να ξεκινήσω απ´την αρχή.
Ας μην κρυβόμαστε άλλο,σε σκέφτομαι ακόμα. Σε σκέφτομαι όταν θα βγει μια καινούρια ταινία και ξέρω πως θα σου αρέσει, όταν θα παίξει εκείνο το τραγούδι που ακούγαμε μαζί και που το χόρευες τόσο ατσούμπαλα, σχεδόν χωρίς ρυθμό.
Σε σκέφτομαι σε κάθε εποχή που αλλάζει και ιδιαίτερα τώρα που περιμέναμε πως και πως να χειμωνιάσει για να ανάψουμε το τζάκι και γελούσαμε λέγοντας πως δεν πάμε καλά.
Σε σκέφτομαι όταν πιάνει βροχή που περπατάω χωρίς ομπρέλα και περιμένω απο κάπου να φανείς για να βάλεις το μπουφάν σου πάνω μου να μην βραχώ.
Σε σκέφτομαι κάθε φορά που ανοίγω το λάπτοπ μου και ξεπροβάλλουν οι φωτογραφίες μας -που κατά βάθος δε θέλω να διαγράψω-
Σε εκείνα τα cd που έψαχνα και έγραφαν πάντα την ημερομηνία μας.
Το 13 ήταν πάντα το αγαπημένο μου νούμερο.
Σε σκέφτομαι όταν κάτι καλό ή όταν κάτι άσχημο συμβαίνει στην ζωή μου και ξέρω πως δεν μπορώ να στο πω, στις καλές μου στιγμές και στις στραβές. Σε σκέφτομαι κάθε φορά που θα κάνω μια συζήτηση και κάποιος, κάτι, κάπου θα αναφερθεί στο όνομα σου.
Σε συγκρίνω χωρίς να το θέλω και βάζω Χ σε ανθρώπους που δε σου μοιάζουν και ίσως να μην το αξίζουν.
Και ξέρεις;
Αυτό για μένα ειναι το χειρότερό μου, γιατί αν ήσουν για Πάντα φρόντισες και έγινες για Ποτέ κι αυτό μου στοίχισε περισσότερο.
Σ´αφήνω λοιπόν να συνεχίσεις απο εκεί που έμεινες, καιρός να ξεκινήσω απ´την αρχή.
Μαρία Χριστίνα Σωτήρου
anapnoes
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.