Με τη ψυχή σπαταλημένη μα το κεφάλι ψηλά!
Είναι κι αυτοί οι άνθρωποι ρε παιδί μου, (σπάνιο να τους συναντήσεις βέβαια!) που έμαθαν να δίνουν χωρίς να περιμένουν τίποτα!
Λες και γεννήθηκαν γι' αυτό: Να δίνουν…
Όταν τους πρωτοσυναντήσεις δε πιστεύεις ότι είναι αληθινοί και ψάχνεις να βρεις που κρύβεται το ψέμα...
Επιφυλάσσεσαι να εμπιστευτείς την τόση καλοσύνη τους, αμφισβητείς την δοτικότητά τους, αναρωτιέσαι για το ενδιαφέρον τους, σαμποτάρεις την γενναιοψυχία τους για να βρεις που χωλαίνουν...
Κι όσο δε βρίσκεις τόσο εντυπωσιάζεσαι!
Οι άνθρωποι αυτοί, δε βάζουν στο ζύγι τι έδωσαν και τι πήραν και ποτέ δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους να ισορροπούν κι ας είναι πάντα περισσότερα αυτά που έδωσαν...
Είναι αυτάρκεις, γαλαντόμοι και χουβαρντάδες. Σε όλα τους!
Κυρίως στα συναισθήματά τους!
Δε τα τσιγκουνεύονται, δε μιζεριάζουν, δεν αναλώνονται να μετρούν και να ζυγιάζουν πόσα έδωσαν, πόσα πήραν, πόσα τους μένουν.
Ανοίγουν διάπλατα τις πύλες της ψυχής τους να μπεις να σεργιανίσεις και να «πάρεις» όσα χρειάζεσαι…
Όσο πιο πολλά σ’ αφήνουν να πάρεις, τόσο πιο πολλά έχουν για δόσιμο!
Είναι εκλεκτοί γιατί εξαργυρώνουν «ψυχή» σε καθετί που πράττουν.
Με ψυχή θα σ’ αγκαλιάσουν και θα νιώσεις μεμιάς να ενώνονται όλα τα σπασμένα κομμάτια σου…
Με ψυχή θα πληρώσουν τα λάθη και τις επιλογές τους και θ’ αποχωρίσουν απ’ όπου περισσεύουν.
Με τη ψυχή σπαταλημένη μα το κεφάλι ψηλά!
Κι αμετανόητοι, αφού περιθάλψουν τις πληγές τους, θα ξανα-διαθέσουν τη ψυχή τους προς εξαργύρωση, χωρίς καμιά δυσπιστία ή καχυποψία!
Γι’ αυτό είναι ανεκτίμητοι, ιδιαίτεροι και σπάνιοι!
Γιατί είναι αθεράπευτα δοτικοί!
Λες και γεννήθηκαν γι' αυτό: Να δίνουν…
Όταν τους πρωτοσυναντήσεις δε πιστεύεις ότι είναι αληθινοί και ψάχνεις να βρεις που κρύβεται το ψέμα...
Επιφυλάσσεσαι να εμπιστευτείς την τόση καλοσύνη τους, αμφισβητείς την δοτικότητά τους, αναρωτιέσαι για το ενδιαφέρον τους, σαμποτάρεις την γενναιοψυχία τους για να βρεις που χωλαίνουν...
Κι όσο δε βρίσκεις τόσο εντυπωσιάζεσαι!
Οι άνθρωποι αυτοί, δε βάζουν στο ζύγι τι έδωσαν και τι πήραν και ποτέ δεν επαίρονται για το θρίαμβό τους να ισορροπούν κι ας είναι πάντα περισσότερα αυτά που έδωσαν...
Είναι αυτάρκεις, γαλαντόμοι και χουβαρντάδες. Σε όλα τους!
Κυρίως στα συναισθήματά τους!
Δε τα τσιγκουνεύονται, δε μιζεριάζουν, δεν αναλώνονται να μετρούν και να ζυγιάζουν πόσα έδωσαν, πόσα πήραν, πόσα τους μένουν.
Ανοίγουν διάπλατα τις πύλες της ψυχής τους να μπεις να σεργιανίσεις και να «πάρεις» όσα χρειάζεσαι…
Όσο πιο πολλά σ’ αφήνουν να πάρεις, τόσο πιο πολλά έχουν για δόσιμο!
Είναι εκλεκτοί γιατί εξαργυρώνουν «ψυχή» σε καθετί που πράττουν.
Με ψυχή θα σ’ αγκαλιάσουν και θα νιώσεις μεμιάς να ενώνονται όλα τα σπασμένα κομμάτια σου…
Με ψυχή θα πληρώσουν τα λάθη και τις επιλογές τους και θ’ αποχωρίσουν απ’ όπου περισσεύουν.
Με τη ψυχή σπαταλημένη μα το κεφάλι ψηλά!
Κι αμετανόητοι, αφού περιθάλψουν τις πληγές τους, θα ξανα-διαθέσουν τη ψυχή τους προς εξαργύρωση, χωρίς καμιά δυσπιστία ή καχυποψία!
Γι’ αυτό είναι ανεκτίμητοι, ιδιαίτεροι και σπάνιοι!
Γιατί είναι αθεράπευτα δοτικοί!
Χριστίνα Ζαμπούνη
ewoman
Υπέροχο....
ΑπάντησηΔιαγραφή