Ο έρωτας, μόνο δημοκράτης δεν είναι.
Για όλα φταίνε οι γκόμενες, οι πρώην κι οι επόμενες, για όλα φταινε οι γκόμενοι, οι πρώην κι οι επόμενοι.
Σαφές και σοφόν. Αλλά πόσο φόβο, και πόση προκατάληψη κρύβει αυτή η φράση, που, κρυμμένη στο πίσω μέρος του μυαλού μας, μας εμποδίζει να ευτυχίσουμε;
Πάντα φταίνε οι άλλοι, και οι άλλες, οι «κακοί» της παρέας που λέγεται σχέση ήταν οι άλλοι, το κάποτε άλλο μας μισό, που λέγαμε και κλαίγαμε.
Να γιατί δεν τα χωνεύω τα «μισά». Γιατί εμποδίζουν εμένα, την ολόκληρη, και τον άλλο, τον ολόκληρο, να βρούμε το αντίστοιχό μας «όλον» και να γλεντίσουμε τη σχέση μας, να γελάσουμε άνευ φόβου αλλά μετά πολλού πάθους.
Γιατί μαντάμ να φταίει ο μαλάκας, όπως λες, πρώην που δεν κάνατε όσο σεξ ονειρευόσουν;
Μήπως έκανες κι εσύ το κατιτις σου; Μήπως δεν ήσουν αρκετά τρυφερή ή και διαθέσιμη ίσως; Δε σου είπαμε να σαι όλη μερα με το 15ποντο και με τη ζαρτιέρα μες το σπίτι, ή συνεχώς στημένη στα 4, αλλά μήπως είχες διαρκώς «πονοκέφαλο»και «δουλειές που πρέπει να βγούν»; Τι διάολο, μόνο εγώ δεν έχω πονοκεφάλους ρε κορίτσια; Μόνο εγώ ξερω ότι με το σεξ περνάει ο πονοκέφαλος;
Κι εσείς, αγοράκια, μη χαλαρώνετε!
Σας τα χω και σε σας μαζεμένα. Οι γυναίκες, οι γυναίκες σας, αν δεν τις έχετε εσείς για αντικείμενο του πόθου και της καύλας σας, κάποιος άλλος θα τις κάνει, κι εσείς θα ψάχνετε γιατι σας κοιτάν στο δρόμο σαν να βλέπουν ελάφι ή τρόλλεϊ… με εννοήσατε νομίζω.
Κουρασμένοι κι οι δυό από τη δουλειά; Μάλιστα.
Τι καλύτερο από μια μεσημεριανή σιέστα, αγκαλιά στο κρεβάτι. ΓΥΜΝΟΙ! Ούτε βρακί ρέη!
Αμα κοιμηθείτε, κοιμηθήκατε. Τουλάχιστον θα βρεθείτε με το ξύπνημα αγκαλιά σε ένα κορμί ζεστό, και πολύ πιθανόν, πιο κεφάτο για παιχνιδάκια…
Στο θέμα μας τώρα. Αντί να αφήνετε λοιπόν κι οι δυό τις τακτικές στην άκρη, παίζετε τα παιχνίδια των πρώην που σας κατέστρεψαν.
«Να μην της δώσω πολλά θάρρετα, γιατι είδα και με την τελευταία τι έπαθα»
«Να μην του κάνω όλα τα χατήρια, γιατι θα με πατήσει»
Αυτό το τσουβάλιασμα των ανθρώπων, των ανθρώπων σας, ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσει!
Αλλιώς θα σταματήσετε εσείς να ζείτε, να παθιάζεστε.
Κι αυτό θα σας κάνει ζωντανούς νεκρούς.
Τα χέρια μας κορίτσια, είναι φτιαγμένα να χαϊδεύουν και να φροντίζουν. Και το κορμί μας να γεννά, ηδονές και απόλαυση. Για 2.
Μην το στερείτε αυτό από τη φύση σας!
Αγόρια, τα χέρια σας είναι φτιαγμένα για να ζεσταίνουν, να προστατεύουν και να προσφέρουν. Μην στερείστε αυτή τη χαρά. Εσείς θα μείνετε λειψοί!
Απολάυστε το «τώρα» σας, κάντε όνειρα για το «μετά» σας, αγκαλιάστε, φιλήστε, καυλώστε εσείς πρώτα και τον άλλον μετά!
Ο έρωτας, μόνο δημοκράτης δεν είναι.
Είναι ένας στυγνός δικτάτορας, ένας αιμοδιψής πολέμαρχος. Αφήνει πολλά πτώματα πίσω του, και χορεύει πάνω τους, αλλά όταν επιβιώσεις από αυτή την μάχη, μπορείς επιτέλους να τον κοιτάξεις στα μάτια και να πεις: «Εδώ είμαστε δυό, ισοπαλία»
Σαφές και σοφόν. Αλλά πόσο φόβο, και πόση προκατάληψη κρύβει αυτή η φράση, που, κρυμμένη στο πίσω μέρος του μυαλού μας, μας εμποδίζει να ευτυχίσουμε;
Πάντα φταίνε οι άλλοι, και οι άλλες, οι «κακοί» της παρέας που λέγεται σχέση ήταν οι άλλοι, το κάποτε άλλο μας μισό, που λέγαμε και κλαίγαμε.
Να γιατί δεν τα χωνεύω τα «μισά». Γιατί εμποδίζουν εμένα, την ολόκληρη, και τον άλλο, τον ολόκληρο, να βρούμε το αντίστοιχό μας «όλον» και να γλεντίσουμε τη σχέση μας, να γελάσουμε άνευ φόβου αλλά μετά πολλού πάθους.
Γιατί μαντάμ να φταίει ο μαλάκας, όπως λες, πρώην που δεν κάνατε όσο σεξ ονειρευόσουν;
Μήπως έκανες κι εσύ το κατιτις σου; Μήπως δεν ήσουν αρκετά τρυφερή ή και διαθέσιμη ίσως; Δε σου είπαμε να σαι όλη μερα με το 15ποντο και με τη ζαρτιέρα μες το σπίτι, ή συνεχώς στημένη στα 4, αλλά μήπως είχες διαρκώς «πονοκέφαλο»και «δουλειές που πρέπει να βγούν»; Τι διάολο, μόνο εγώ δεν έχω πονοκεφάλους ρε κορίτσια; Μόνο εγώ ξερω ότι με το σεξ περνάει ο πονοκέφαλος;
Κι εσείς, αγοράκια, μη χαλαρώνετε!
Σας τα χω και σε σας μαζεμένα. Οι γυναίκες, οι γυναίκες σας, αν δεν τις έχετε εσείς για αντικείμενο του πόθου και της καύλας σας, κάποιος άλλος θα τις κάνει, κι εσείς θα ψάχνετε γιατι σας κοιτάν στο δρόμο σαν να βλέπουν ελάφι ή τρόλλεϊ… με εννοήσατε νομίζω.
Κουρασμένοι κι οι δυό από τη δουλειά; Μάλιστα.
Τι καλύτερο από μια μεσημεριανή σιέστα, αγκαλιά στο κρεβάτι. ΓΥΜΝΟΙ! Ούτε βρακί ρέη!
Αμα κοιμηθείτε, κοιμηθήκατε. Τουλάχιστον θα βρεθείτε με το ξύπνημα αγκαλιά σε ένα κορμί ζεστό, και πολύ πιθανόν, πιο κεφάτο για παιχνιδάκια…
Στο θέμα μας τώρα. Αντί να αφήνετε λοιπόν κι οι δυό τις τακτικές στην άκρη, παίζετε τα παιχνίδια των πρώην που σας κατέστρεψαν.
«Να μην της δώσω πολλά θάρρετα, γιατι είδα και με την τελευταία τι έπαθα»
«Να μην του κάνω όλα τα χατήρια, γιατι θα με πατήσει»
Αυτό το τσουβάλιασμα των ανθρώπων, των ανθρώπων σας, ΠΡΕΠΕΙ να σταματήσει!
Αλλιώς θα σταματήσετε εσείς να ζείτε, να παθιάζεστε.
Κι αυτό θα σας κάνει ζωντανούς νεκρούς.
Τα χέρια μας κορίτσια, είναι φτιαγμένα να χαϊδεύουν και να φροντίζουν. Και το κορμί μας να γεννά, ηδονές και απόλαυση. Για 2.
Μην το στερείτε αυτό από τη φύση σας!
Αγόρια, τα χέρια σας είναι φτιαγμένα για να ζεσταίνουν, να προστατεύουν και να προσφέρουν. Μην στερείστε αυτή τη χαρά. Εσείς θα μείνετε λειψοί!
Απολάυστε το «τώρα» σας, κάντε όνειρα για το «μετά» σας, αγκαλιάστε, φιλήστε, καυλώστε εσείς πρώτα και τον άλλον μετά!
Ο έρωτας, μόνο δημοκράτης δεν είναι.
Είναι ένας στυγνός δικτάτορας, ένας αιμοδιψής πολέμαρχος. Αφήνει πολλά πτώματα πίσω του, και χορεύει πάνω τους, αλλά όταν επιβιώσεις από αυτή την μάχη, μπορείς επιτέλους να τον κοιτάξεις στα μάτια και να πεις: «Εδώ είμαστε δυό, ισοπαλία»
Αμαρυσία Σιγάλα
eternalradio
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.