Τουλάχιστον αν θέλουμε να πουλήσουμε τη «τρέλα» μας, ας είναι συνειδητή.
Ας είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας! Είναι η πιο σημαντική σχέση που συνάπτουμε σε όλη μας τη ζωή. Η πιο ουσιαστική! Πρέπει να έχουμε το θάρρος να παραδεχόμαστε τουλάχιστο μέσα μας την αλήθεια… όσο κι αν τσιρίζουμε πως όλος ο κόσμος βλέπει λάθος, όσο θερμά κι αν υποστηρίζουμε πως ισχύει το αντίθετο από αυτό που φαίνεται, πρέπει τουλάχιστο μέσα μας, να είναι συνειδητή αυτή η αντίδραση, γιατί αν πραγματικά πιστεύουμε πως ισχύει αυτό που πουλάμε προς τα έξω, τότε σημαίνει πως έχουμε κάποιο πρόβλημα…
Πολλές φορές, λέμε ή πράττουμε έτσι όπως θα θέλαμε να είναι τα πράγματα, με τη ψευδαίσθηση ότι στο τέλος θα επηρεαστούμε τόσο, μέχρι να το πετύχουμε. Ώσπου να το κάνουμε τρόπο ζωής. Αυτό βέβαια, είναι καταστροφικό για τον ίδιο μας τον εαυτό, γιατί παρακινούμενοι απ το φόβο για το άγνωστο ή για κάποια τυχόν επανάληψη μιας δυσάρεστης εμπειρίας, μας οδηγεί στο να τραυματίζουμε τον εαυτό μας και να τον πιέζουμε.
Ας έχουμε τα κότσια να ζήσουμε την αλήθεια. Δε μπορεί όλοι να βλέπουν άλλο και εμείς να εμμένουμε στο δικό μας «άλλο»! δεν είναι ένα παιχνίδι εγωισμού, δεν είναι αντίδραση, δεν πρόκειται για κάποια μάχη ανάμεσα σ εμάς και τους γύρω μας. Δε μπορούμε να καταρρίψουμε τη λαϊκή ρήση
(δε μπορεί ο ένας έχει δίκιο και οι εκατό άδικο);
Τουλάχιστον αν θέλουμε να πουλήσουμε τη «τρέλα» μας, ας είναι συνειδητή. Ας παραδεχόμαστε μέσα μας ότι κατά βάθος όλοι έχουν δίκιο σ αυτό που βλέπουν αλλά εμείς για τους δικούς μας λόγους, συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε το αντίθετο.
Επειδή δε μπορούμε να κάνουμε αλλιώς; Επειδή δε θέλουμε να δούμε την αλήθεια; Από φόβο για το αποτέλεσμα;
Ας είναι το μυστικό μας… ας είναι η αλήθεια μας ο λόγος που μας ξεφεύγει ένα δάκρυ όταν μένουμε μόνοι τις νύχτες.
Μας οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς …
Πολλές φορές, λέμε ή πράττουμε έτσι όπως θα θέλαμε να είναι τα πράγματα, με τη ψευδαίσθηση ότι στο τέλος θα επηρεαστούμε τόσο, μέχρι να το πετύχουμε. Ώσπου να το κάνουμε τρόπο ζωής. Αυτό βέβαια, είναι καταστροφικό για τον ίδιο μας τον εαυτό, γιατί παρακινούμενοι απ το φόβο για το άγνωστο ή για κάποια τυχόν επανάληψη μιας δυσάρεστης εμπειρίας, μας οδηγεί στο να τραυματίζουμε τον εαυτό μας και να τον πιέζουμε.
Ας έχουμε τα κότσια να ζήσουμε την αλήθεια. Δε μπορεί όλοι να βλέπουν άλλο και εμείς να εμμένουμε στο δικό μας «άλλο»! δεν είναι ένα παιχνίδι εγωισμού, δεν είναι αντίδραση, δεν πρόκειται για κάποια μάχη ανάμεσα σ εμάς και τους γύρω μας. Δε μπορούμε να καταρρίψουμε τη λαϊκή ρήση
(δε μπορεί ο ένας έχει δίκιο και οι εκατό άδικο);
Τουλάχιστον αν θέλουμε να πουλήσουμε τη «τρέλα» μας, ας είναι συνειδητή. Ας παραδεχόμαστε μέσα μας ότι κατά βάθος όλοι έχουν δίκιο σ αυτό που βλέπουν αλλά εμείς για τους δικούς μας λόγους, συνεχίζουμε να υποστηρίζουμε το αντίθετο.
Επειδή δε μπορούμε να κάνουμε αλλιώς; Επειδή δε θέλουμε να δούμε την αλήθεια; Από φόβο για το αποτέλεσμα;
Ας είναι το μυστικό μας… ας είναι η αλήθεια μας ο λόγος που μας ξεφεύγει ένα δάκρυ όταν μένουμε μόνοι τις νύχτες.
Μας οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς …
Της Μαρίας Χαρίτου
anapnoes
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.