Ποτέ δε ζήτησα τους πολλούς. Ήθελα πάντα λίγους μα δικούς μου

0

Είναι οι φίλοι μου. Είναι οι διαλεχτοί της καρδιάς μου.

Ποτέ μου δε θέλησα τους πολλούς.
Ποτέ δε ζήλεψα εκείνες τις μεγάλες παρέες με τους κολλητούς φίλους από το σχολείο που άραζαν για camping στην Ίο ή όπου αλλού.
Ποτέ δε ζήτησα μεγάλα καρνέ τηλεφώνων και συναναστροφές που κλέβουν όλο σου το χρόνο.
Όχι ότι δε μου άρεσε που τα έβλεπα σε άλλους. Απλά εμένα δε μου κολλούσαν.
Εμένα δεν ήταν η στόφα μου ποτέ για τους πολλούς. Δεν έκανα χωριό, δεν τόχα με το δημοσιοσχεσήτικο, πώς το λένε;
Εγώ ήθελα πάντα τους λίγους.
Λίγους και καλούς θα πει κάποιος, αλλά δεν ισχύει. Καλοί υπάρχουν κι άλλοι, δεν προσβάλλω κανέναν.
Ήθελα όμως τους λίγους και δικούς μου. Εκείνους που θα είχαν το χρόνο για μένα κι εγώ για εκείνους. Πολύ χρόνο κι όχι μόνο τον απαραίτητο για να γεμίσουν οι μέρες μας.
Αυτό το βάθος έψαχνα πάντα στις σχέσεις μου, αυτό κυνηγούσα.
Να με μάθει ο άλλος ως τα βάθη μου, να βρει χρόνο για μένα, να μου ανοιχτεί, να του ανοιχτώ, να βρούμε τις κοινές γραμμές και τις αποκλίσεις μας.
Πολλά ζήτησα;
Όχι, δε ζήτησα πολλά. Ζήτησα μόνο το χρόνο που μου πρέπει να ανοιχτώ. Ζήτησα τις στιγμές τις σωστές, τις μη επιφανειακές.
Αυτό ζήτησα. Κι αυτό κυνήγησα.
Και νομίζω πως σήμερα, στα τριανταφεύγα μου, το πέτυχα.
Έχω φίλους μετρημένους στα δάχτυλα. Αγαπώ τους ανθρώπους, τους μιλώ, τους συναναστρέφομαι, αλλά φίλοι μου είναι λίγοι.
Λίγοι είναι εκείνοι που θα κλάψω στον ώμο τους και θα αποκαλύψω τις σκέψεις, τους πόθους, τα όνειρά μου. Λίγοι είναι εκείνοι που θα τρέξω κοντά τους αν χρειαστεί σαν να μην υπάρχει αύριο.
Είναι οι φίλοι μου. Είναι οι διαλεχτοί της καρδιάς μου.
Δε γεννηθήκαμε μαζί. Δεν παίξαμε μαζί σε κάποια αλάνα. Ήταν η ζωή, στις διάφορες φάσεις της, που μας έφερε κοντά.
Είμαστε διαφορετικοί αλλά και ίδιοι. Είμαστε ο καθένας ο εαυτός του κι αυτό γίνεται σεβαστό. Σημαντικό δεν είναι αυτό;
Τους δέχομαι και με δέχονται. Τους σέβομαι και με σέβονται. Τους έμαθα και με έμαθαν κι αυτοί.
Κι αγαπιόμαστε. Κι είμαστε εκεί ο ένας για τον άλλο. Δίνουμε χρόνο, επενδύουμε στο παρακάτω, στις στιγμές, στο μαζί…
Κι όλα πάνε καλά.

Της Στεύης Τσούτση
diaforetiko
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top