Είμαι όμορφη και σε όποιον αρέσω

0

Και ναι, τώρα στα 46 μπορώ πλέον να το πω...

Σκηνικό: καλοκαίρι στο χωριό, παραλία, μεσημέρι….

Πρωταγωνίστριες: η μαμά μου, μια ξαδέλφη της με το νεογέννητο κοριτσάκι της και εγώ σε ηλικία 5 ετών. Τσουπωτή μικρούλα ήμουν, δε λέω!

Και σ’ αυτό το ανυποψίαστο καλοκαιρινό μεσημεράκι έρχεται να σκάσει μια ατάκα που έμελλε να με ταλαιπωρεί για πάνω από 3 δεκαετίες! Και πιο συγκεκριμένα…μια ατάκα και μια…συναινετική σιωπή!

Ρωτάει λοιπόν η ξαδέλφη κρατώντας στην αγκαλιά το μωράκι: «Αχ Βαγγελιώ μου, λες και μένα να γίνει χοντρό σαν τη δικιά σου;;;»

Γυρνάω, κοιτάω έντρομη τη μάνα μου…και κείνη δεν απάντησε!!!

Σε 3 δευτερόλεπτα χαράχτηκαν μέσα μου 2 πεποιθησάρες… είμαι χοντρή, άρα δεν είμαι όμορφη και η μαμά μου δε με αποδέχεται!

The END…και καλή ενηλικίωση γλυκιά μου!!!

Από τότε έγιναν πολλά! Ψήλωσα, πέρασα όλη τη γκάμα των διατροφικών διαταραχών, αδυνάτησα, ενηλικιώθηκα, ομόρφυνα, αλλά…οι πεποιθήσεις φυγείν αδύνατον! Δεν είναι κάτι που σκέφτεσαι σε καθημερινή βάση, όχι, δεν το σκέφτεσαι καν! Είναι όμως εκεί και σαν …σιωπηρός δολοφόνος καθορίζουν το συναίσθημα, τις επιλογές, τη ζωή σου ολόκληρη!

Το τι πιστεύεις για σένα, το πώς νιώθεις για σένα, το τι επιλογές κάνεις…από τα ρούχα μέχρι και τους συντρόφους, όταν θεωρείς ότι δεν είσαι όμορφη και η βασική πηγή αισθήματος αποδοχής, σου έχει γυρίσει την πλάτη!!

Μπερδεγουέι!

Η πεποίθηση δεν είναι πάντα προφανής και κραυγαλέα! Αν ήταν έτσι θα ήταν ευκολότερο να την εντοπίσεις! Κρύβεται, μεταμφιέζεται για να μην την καταλάβεις! Από κάποια στιγμή και μετά μεγαλώνοντας άρχισα να θεωρώ την εμφάνισή μου ικανοποιητική. Ναι, ήμουν ευχαριστημένη…νόμιζα ή μήπως όχι; Αν μου έλεγες πως είμαι όμορφη η απάντηση ήταν έτοιμη! «Εντυπωσιακή ναι, λόγω ύψους…όμορφη, δεν ξέρω!» Αυτή ήταν η απάντησή μου για χρόνια, μια απάντηση που μείωνε το κομπλιμέντο, το απέδιδε σε κάποιους πόντους ύψους παραπάνω, αλλά μέχρι εκεί!

Όσο άλλαζα, όσο μεγάλωνα, όσο προχωρούσα στον δρόμο της αυτοβελτίωσης…είχα πολλά άλλα πράγματα να δουλέψω!!! I was a mess…που λεν και στο χωριό μου! Μου πήρε καιρό να ισορροπήσω, να απαλλαγώ από τα «σκουπίδια» των άλλων και απ΄τα δικά μου φορτία! Να αλλάξω…το σενάριο και να αναλάβω τη σκηνοθεσία και τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη ζωή μου!

Και το έκανα! Όλα ήταν τέλεια! Μόνο που στην επίτευξη των νέων μου στόχων, κάτι δεν …τσουλούσε! Κάπου υπήρχε ένα εμπόδιο που μου ήταν αδύνατον να εντοπίσω! Μέσα από μια λυτρωτική διαδικασία το ανακάλυψα: δεν ήταν ούτε φόβος, ούτε αίσθημα ανικανότητας ή έλλειψη αυτοπεποίθησης….αλλά εκείνο το άτιμο σκηνικό στα 5 μου χρόνια!!!

Αυτό που μου φόρεσε έναν «ιό στο λογισμικό μου»! Ένα «τσιπάκι» στον εγκέφαλό μου περιορίζοντας τις πραγματικές μου δυνατότητες!

Item deleted!!!!

Και ναι, τώρα στα 46 μπορώ πλέον να πω: είμαι όμορφη και σ’ όποιον αρέσω!!!

Εσένα; Για ποιο πράγμα σε έχει πείσει…ο «ιος σου»?

Υ.Γ. Για πληροφορίες σχετικά με αναβαθμίσεις λογισμικού, αφαίρεση malware και άλλες «τεχνικές εργασίες» στείλτε inbox!

Της Ανδριανής Γκομώλη
anapnoes
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top