Δεν ήταν θεά. Δεν ήταν βασίλισσα.
Η Ελλάδα έχει πόλεις που πήραν τα ονόματά τους από θεούς, βασιλιάδες, ακόμα και ποτάμια. Αλλά μόνο μία πόλη διατήρησε ατόφιο το όνομα μιας γυναίκας, όχι θεάς, όχι αλληγορίας, αλλά μιας μυθικής ηρωίδας που έτρεχε πιο γρήγορα από άντρες και πολεμούσε δίπλα τους. Η Αταλάντη.
Η πόλη της Αταλάντης είναι από τις ελάχιστες στην Ελλάδα που κρατούν ζωντανή την ανάμνηση μιας γυναίκας από την εποχή των ηρώων. Η μυθική Αταλάντη εμφανίζεται σε δύο παραλλαγές: ως Αρκάδα και ως Βοιωτή, αλλά και στις δύο περιπτώσεις παραμένει μία από τις πιο ασυνήθιστες μορφές της αρχαιότητας. Δεν παντρεύτηκε ποτέ χωρίς όρους. Έτρεχε αγώνες δρόμου με τους επίδοξους μνηστήρες της και, αν τη νικούσαν, τους παντρευόταν. Αν όχι, τους σκότωνε. Και δεν τη νικούσε σχεδόν κανείς.
Η πόλη που πήρε το όνομά της βρίσκεται στη Λοκρίδα και ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. αναφέρεται με το ίδιο όνομα. Σε αντίθεση με τόσες άλλες αρχαίες πόλεις που άλλαξαν ονομασία με τον Χριστιανισμό ή την Οθωμανική κατάκτηση, η Αταλάντη διατήρησε το όνομά της σχεδόν αμετάβλητο επί 2.500 χρόνια. Και δεν το πήρε από κάποια θεά του Ολύμπου. Το πήρε από μια γυναίκα.
Η γεωγραφική της θέση ήταν τόσο στρατηγική, που οι Αθηναίοι την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου την οχύρωσαν και ίδρυσαν αποικία στο κοντινό νησάκι, το οποίο επίσης ονόμασαν Αταλάντη. Ακόμα και στα Ρωμαϊκά και Βυζαντινά χρόνια, η περιοχή αναφέρεται διαρκώς με παραλλαγές του ίδιου ονόματος. Όταν έφτασαν οι Οθωμανοί, η πόλη ονομαζόταν ήδη Ταλάντι, αλλά ο πυρήνας του ονόματος παρέμενε ίδιος.
Μετά την Ελληνική Επανάσταση, η Αταλάντη γίνεται έδρα δήμου και σύντομα αρχίζει να αποκτά εθνική σημασία. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης πέρασε από εκεί. Οι κάτοικοι πολέμησαν στο πλευρό των επαναστατών. Και όταν ήρθαν οι σεισμοί του 1894, η πόλη σχεδόν ισοπεδώθηκε, αλλά δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ. Το όνομα παρέμεινε: Αταλάντη.
Το 1944, οι Γερμανοί φεύγουν και η Αντίσταση απελευθερώνει την πόλη. Λίγους μήνες μετά, στα Δεκεμβριανά, ο ΕΛΑΣ κυριαρχεί στην Αταλάντη. Στην πόλη που πήρε το όνομα μιας γυναίκας που δεν υπάκουσε ποτέ κανέναν άντρα, μια ολόκληρη κοινωνία πολέμησε για ελευθερία. Πιστή στον μύθο της.
Ακόμα και σήμερα, η Αταλάντη είναι η μόνη ελληνική πόλη με ιστορική συνέχεια που φέρει το όνομα μιας γυναίκας και δεν το άλλαξε ποτέ. Ούτε για λόγους πίστης, ούτε για λόγους κατοχής, ούτε για λόγους εθνικής ανασύστασης. Κι αυτή η συνέπεια, σιωπηλή αλλά σταθερή, είναι πιο ηρωική από κάθε άγαλμα.
Η πόλη της Αταλάντης είναι από τις ελάχιστες στην Ελλάδα που κρατούν ζωντανή την ανάμνηση μιας γυναίκας από την εποχή των ηρώων. Η μυθική Αταλάντη εμφανίζεται σε δύο παραλλαγές: ως Αρκάδα και ως Βοιωτή, αλλά και στις δύο περιπτώσεις παραμένει μία από τις πιο ασυνήθιστες μορφές της αρχαιότητας. Δεν παντρεύτηκε ποτέ χωρίς όρους. Έτρεχε αγώνες δρόμου με τους επίδοξους μνηστήρες της και, αν τη νικούσαν, τους παντρευόταν. Αν όχι, τους σκότωνε. Και δεν τη νικούσε σχεδόν κανείς.
Η πόλη που πήρε το όνομά της βρίσκεται στη Λοκρίδα και ήδη από τον 5ο αιώνα π.Χ. αναφέρεται με το ίδιο όνομα. Σε αντίθεση με τόσες άλλες αρχαίες πόλεις που άλλαξαν ονομασία με τον Χριστιανισμό ή την Οθωμανική κατάκτηση, η Αταλάντη διατήρησε το όνομά της σχεδόν αμετάβλητο επί 2.500 χρόνια. Και δεν το πήρε από κάποια θεά του Ολύμπου. Το πήρε από μια γυναίκα.
Η γεωγραφική της θέση ήταν τόσο στρατηγική, που οι Αθηναίοι την εποχή του Πελοποννησιακού Πολέμου την οχύρωσαν και ίδρυσαν αποικία στο κοντινό νησάκι, το οποίο επίσης ονόμασαν Αταλάντη. Ακόμα και στα Ρωμαϊκά και Βυζαντινά χρόνια, η περιοχή αναφέρεται διαρκώς με παραλλαγές του ίδιου ονόματος. Όταν έφτασαν οι Οθωμανοί, η πόλη ονομαζόταν ήδη Ταλάντι, αλλά ο πυρήνας του ονόματος παρέμενε ίδιος.
Μετά την Ελληνική Επανάσταση, η Αταλάντη γίνεται έδρα δήμου και σύντομα αρχίζει να αποκτά εθνική σημασία. Ο Γεώργιος Καραϊσκάκης πέρασε από εκεί. Οι κάτοικοι πολέμησαν στο πλευρό των επαναστατών. Και όταν ήρθαν οι σεισμοί του 1894, η πόλη σχεδόν ισοπεδώθηκε, αλλά δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ. Το όνομα παρέμεινε: Αταλάντη.
Το 1944, οι Γερμανοί φεύγουν και η Αντίσταση απελευθερώνει την πόλη. Λίγους μήνες μετά, στα Δεκεμβριανά, ο ΕΛΑΣ κυριαρχεί στην Αταλάντη. Στην πόλη που πήρε το όνομα μιας γυναίκας που δεν υπάκουσε ποτέ κανέναν άντρα, μια ολόκληρη κοινωνία πολέμησε για ελευθερία. Πιστή στον μύθο της.
Ακόμα και σήμερα, η Αταλάντη είναι η μόνη ελληνική πόλη με ιστορική συνέχεια που φέρει το όνομα μιας γυναίκας και δεν το άλλαξε ποτέ. Ούτε για λόγους πίστης, ούτε για λόγους κατοχής, ούτε για λόγους εθνικής ανασύστασης. Κι αυτή η συνέπεια, σιωπηλή αλλά σταθερή, είναι πιο ηρωική από κάθε άγαλμα.
Γρηγόρης Κεντητός
sportime
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.