να ξέρεις, δεν είσαι ούτε ο πρώτος, μα ούτε ο τελευταίος.
Μία σε βλέπω να γελάς και μία να κλαίς. Μία το ένα, μία το άλλο. Το πρώτο είναι υπέροχο, αλλά το δεύτερο μην το αφήνεις να σου δεσμεύει τις χαρές σου.
Επιβάλλεται να ξεχάσεις ό,τι σε πικραίνει και να αποφασίσεις εάν θέλεις να γίνεις ευτυχισμένος. Στο χέρι σου είναι.
Ή θα βουλιάξεις στη μιζέρια σου και θα παίζεις την ίδια “κασέτα” κάθε μέρα, ή θα σηκωθείς και θα πάρεις τη ζωή ξανά στα χέρια σου. Δε σου φταίει κανείς, για το αν το αύριο σου θα είναι μουντό. Εσύ θα επιλέξεις αν θέλεις το λευκό ή το μαύρο στην ψυχή σου. Το να είσαι εκεί που θέλεις είναι το ιδανικό. Η απόλυτη ευτυχία. Το να μη γίνεται όμως να το πραγματοποιήσεις, βρες άλλους σκοπούς.
Μόνο να έχεις στο νου σου, πως ό,τι και να αποφασίσεις ή όπου και να βαδίζεις, να το λαχταρά η καρδιά σου. Και να το λαχταρά πολύ. Το μέτριο δε συμβαδίζει με τα θέλω σου. Υποσχέσου στον εαυτό σου πως θα κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να μην πάψεις να χαμογελάς. Αλλά και αυτό αν συμβεί, άνθρωπος είσαι εξάλλου, φρόντισε άμεσα να θυμηθείς πόσο αξίζεις και ξεκίνα τα σχέδια σου.
Και το να πέσεις ξανά, φυσιολογικό είναι, μόνο μην αφήσεις να σε πάρει από κάτω. Προσπάθησε και δώσε φόρα στις επιθυμίες σου. Εξάλλου, εάν δεν είσαι εσύ καλά, πώς θα κάνεις τους άλλους γύρω σου να επιδιώκουν την παρέα σου, τη συντροφικότητά σου, τον επαγγελματισμό σου, το οτιδήποτε τέλος πάντων έχεις την ικανότητα να τους προσφέρεις.
Η ζωή δεν παλεύεται μόνη της. Δεν τσουλάει, πώς αλλιώς να το πω. Και να το θυμηθείς, θα έρθει η στιγμή που θα σκέφτεσαι πως επέτρεψες κάποτε τον εαυτό σου να βουλιάξει. Μα να ξέρεις, δεν είσαι ούτε ο πρώτος, μα ούτε ο τελευταίος που “πέφτει” ή “έπεσε” κάποτε.
Η ουσία είναι να αντιληφθείς άμεσα πως η ζωή είναι ωραία. Και μην ξεχνάς πως είσαι μέρος του συνόλου της. Ανήκεις εκεί.
Επιβάλλεται να ξεχάσεις ό,τι σε πικραίνει και να αποφασίσεις εάν θέλεις να γίνεις ευτυχισμένος. Στο χέρι σου είναι.
Ή θα βουλιάξεις στη μιζέρια σου και θα παίζεις την ίδια “κασέτα” κάθε μέρα, ή θα σηκωθείς και θα πάρεις τη ζωή ξανά στα χέρια σου. Δε σου φταίει κανείς, για το αν το αύριο σου θα είναι μουντό. Εσύ θα επιλέξεις αν θέλεις το λευκό ή το μαύρο στην ψυχή σου. Το να είσαι εκεί που θέλεις είναι το ιδανικό. Η απόλυτη ευτυχία. Το να μη γίνεται όμως να το πραγματοποιήσεις, βρες άλλους σκοπούς.
Μόνο να έχεις στο νου σου, πως ό,τι και να αποφασίσεις ή όπου και να βαδίζεις, να το λαχταρά η καρδιά σου. Και να το λαχταρά πολύ. Το μέτριο δε συμβαδίζει με τα θέλω σου. Υποσχέσου στον εαυτό σου πως θα κάνεις τα αδύνατα δυνατά για να μην πάψεις να χαμογελάς. Αλλά και αυτό αν συμβεί, άνθρωπος είσαι εξάλλου, φρόντισε άμεσα να θυμηθείς πόσο αξίζεις και ξεκίνα τα σχέδια σου.
Και το να πέσεις ξανά, φυσιολογικό είναι, μόνο μην αφήσεις να σε πάρει από κάτω. Προσπάθησε και δώσε φόρα στις επιθυμίες σου. Εξάλλου, εάν δεν είσαι εσύ καλά, πώς θα κάνεις τους άλλους γύρω σου να επιδιώκουν την παρέα σου, τη συντροφικότητά σου, τον επαγγελματισμό σου, το οτιδήποτε τέλος πάντων έχεις την ικανότητα να τους προσφέρεις.
Η ζωή δεν παλεύεται μόνη της. Δεν τσουλάει, πώς αλλιώς να το πω. Και να το θυμηθείς, θα έρθει η στιγμή που θα σκέφτεσαι πως επέτρεψες κάποτε τον εαυτό σου να βουλιάξει. Μα να ξέρεις, δεν είσαι ούτε ο πρώτος, μα ούτε ο τελευταίος που “πέφτει” ή “έπεσε” κάποτε.
Η ουσία είναι να αντιληφθείς άμεσα πως η ζωή είναι ωραία. Και μην ξεχνάς πως είσαι μέρος του συνόλου της. Ανήκεις εκεί.
Γουργιώτη Π. Ευδοξία
metaximas
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.