Έχει και τα δύο.
Οι άνθρωποι έχουμε πολλές φορές την τάση να βλέπουμε μόνο το κακό, να τονίζουμε μόνο το αρνητικό και να λησμονούμε ή να βλέπουμε ως μηδαμινό το καλό και το ευχάριστο. Μας αρέσει να γινόμαστε βασίλισσες του δράματος, να ομφαλοσκοπούμε ακόμα και από την πιο μικρή ατυχία, όπως ένα σπασμένο μπουκάλι με γάλα.
Μερικές φορές μας αρέσει και ο πόνος, όσο προκλητικό και αν διαβάζεται. Λησμονούμε τα όμορφα της ζωής, τις μικρές χαρές που βιώνουμε καθημερινά και επειδή δεν κοστολογούνται τις παραβλέπουμε και τις θεωρούμε δεδομένες. Η ζωή έχεις πολλές δυσκολίες, αλλά συνάμα και πολλές χαρές. Και οι περισσότερες από αυτές είναι απροσδόκητες και έρχονται εντελώς απρόσκλητα και δίχως προειδοποίηση.
Ανακαλύπτοντας το πολύπλοκο και ποικιλόμορφο μωσαϊκό της ζωής, ανακαλύπτουμε ότι οι χαρές και οι λύπες πάντοτε πορεύονται και συνυπάρχουν στο ίδιο σταυροδρόμι.
Ας μη γκρινιάζουμε διαρκώς για τις δυσκολίες, λες και δεν έχουμε χαμογελάσει ή ζήσει τίποτα όμορφο ποτέ.
Το άσχημο και το όμορφο δεν είναι γνώρισμα αποκλειστικό καμίας κατάστασης; είναι και ο τρόπος που στεκόμαστε απέναντι σε οτιδήποτε μας συμβαίνει. Οι άνθρωποι έχουμε ένα μυαλό που πηγαίνει εύκολα στο άσχημο, τρέχει με ταχύτητα φωτός στο κακό.
Ωστόσο, εκπαιδεύοντας το μυαλό μας μπορούμε να μάθουμε να εκμαιεύουμε το θετικό ακόμα και από τα γεγονότα που εξωτερικά μοιάζουν δυσάρεστα.
Η ζωή έχει και χαρές και αυτό ας μην το λησμονούμε. Ας μη γκρινιάζουμε αρειμανίως, διότι η ζωή μας δίνει αυτό που ζητάμε, αυτό που ψάχνουμε. Ας ζητήσουμε να μας έρθει η θετικότητα. Και πριν τη ζητήσουμε, ας τη βιώσουμε.
Η ζωή δεν είναι μόνο δύσκολη, δεν είναι μόνο εύκολη. Η ζωή δεν έχει μονο λύπες, δεν έχει μόνο χαρές. Έχει και τα δύο.
Και αυτό την καθιστά ένα βίωμα ανυπέρβλητης αξίας, ένα δώρο που ξετυλίγεται καθημερινά και εμπεριέχει και τα δύο.
Μερικές φορές μας αρέσει και ο πόνος, όσο προκλητικό και αν διαβάζεται. Λησμονούμε τα όμορφα της ζωής, τις μικρές χαρές που βιώνουμε καθημερινά και επειδή δεν κοστολογούνται τις παραβλέπουμε και τις θεωρούμε δεδομένες. Η ζωή έχεις πολλές δυσκολίες, αλλά συνάμα και πολλές χαρές. Και οι περισσότερες από αυτές είναι απροσδόκητες και έρχονται εντελώς απρόσκλητα και δίχως προειδοποίηση.
Ανακαλύπτοντας το πολύπλοκο και ποικιλόμορφο μωσαϊκό της ζωής, ανακαλύπτουμε ότι οι χαρές και οι λύπες πάντοτε πορεύονται και συνυπάρχουν στο ίδιο σταυροδρόμι.
Ας μη γκρινιάζουμε διαρκώς για τις δυσκολίες, λες και δεν έχουμε χαμογελάσει ή ζήσει τίποτα όμορφο ποτέ.
Το άσχημο και το όμορφο δεν είναι γνώρισμα αποκλειστικό καμίας κατάστασης; είναι και ο τρόπος που στεκόμαστε απέναντι σε οτιδήποτε μας συμβαίνει. Οι άνθρωποι έχουμε ένα μυαλό που πηγαίνει εύκολα στο άσχημο, τρέχει με ταχύτητα φωτός στο κακό.
Ωστόσο, εκπαιδεύοντας το μυαλό μας μπορούμε να μάθουμε να εκμαιεύουμε το θετικό ακόμα και από τα γεγονότα που εξωτερικά μοιάζουν δυσάρεστα.
Η ζωή έχει και χαρές και αυτό ας μην το λησμονούμε. Ας μη γκρινιάζουμε αρειμανίως, διότι η ζωή μας δίνει αυτό που ζητάμε, αυτό που ψάχνουμε. Ας ζητήσουμε να μας έρθει η θετικότητα. Και πριν τη ζητήσουμε, ας τη βιώσουμε.
Η ζωή δεν είναι μόνο δύσκολη, δεν είναι μόνο εύκολη. Η ζωή δεν έχει μονο λύπες, δεν έχει μόνο χαρές. Έχει και τα δύο.
Και αυτό την καθιστά ένα βίωμα ανυπέρβλητης αξίας, ένα δώρο που ξετυλίγεται καθημερινά και εμπεριέχει και τα δύο.
Μαρία Σκαμπαρδώνη
enallaktikidrasi
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.