Ξανά από την αρχή, ξανά!
Ένα ξανά, είναι η ζωή που πάντοτε η μύτη της αχνοφαίνεται στο κρυμμένο της πρόσωπο.
Αυτή η μικρή φράση κρύβει μέσα της την πεμπτουσία και το βασικό υλικό αυτής της ανεπανάληπτης σε αξία έννοιας, η οποία πάντοτε προχωρά, πάντοτε ανασαίνει, πάντοτε βαδίζει. Ακόμα και κουτσά, ακόμα και αργά μερικές φορές…
Ένα ξανά ξεθαρρεύει από ένα άγνωστο μέλλον, ένα ξανά καταφέρνει να αποδράσει από όλες τις πόρτες που έχουν κλείσει και να τρυπώσει από ένα παράθυρο.
Εκεί που λες «δε θα ξαναγελάσω», έρχεται μπροστά σου μία απρόσμενη συνάντηση, μία ευκαιρία εργασίας, άνθρωποι που δεν περιμένεις. Και ναι, γελάς ξανά!
Και εκεί που έχεις τακτοποιήσει το εργάκι της ζωής σου και λες ότι το μέλλον σου είναι αμέτρητα ποτέ, έρχεται η ζωή και στα κάνει όλα ξανά. Ξανά αγαπάς, ξανά εμπιστεύεσαι, ξανά πιστεύεις στις ευκαιρίες της ζωής, ξανά δίνεις ευκαιρίες στους ανθρώπους. Γιατί το ξανά είναι η δύναμη του να εμπιστεύεσαι ξανά και να μη θεωρείς πως όλα θα πηγαίνουν στραβά ή είναι ύποπτα εξαιτίας κάποιας ατυχίας.
Έρχεται το ξανά και σηματοδοτεί μία καινούργια αρχή, ένα διαφορετικό τέλος στο κείμενο της ζωής σου.
Ξανά αγαπάς, ξανά αφήνεσαι, ξανά γεννιέσαι. Όπως ένας φοίνικας που θεμελιώνεται πλέον σε πιο γερά θεμέλια. Το ξανά συμπυκνώνει την εμπειρία, την τόλμη, την επιθυμία να αρπάξεις από το δώρο της ζωής κάθε ευκαιρία που σου προσφέρεται. Γιατί η ζωή είναι μία και κάθε ημέρα δεν επιστρέφει.
Το ξανά εγκολπώνει τη δύναμη της ζωής να γαντζωθεί από την ελπίδα, να αρχινήσει ξανά από την αρχή.
Ποτέ δεν είναι αργά για να πεις «ξανά, πάλι από την αρχή». Επειδή το ξανά δεν είναι απλά μία λέξη, αλλά μία στάση ζωής.
Να σου έχουν πατήσει την καρδιά, αλλά εσύ να λες: και έτσι, τσαλακωμένη, θα τη δώσω ξανά. Δε θα την κλειδαμπαρώσω. Απλά θα επιλέξω καλύτερους ανθρώπους».
Ξανά από την αρχή, ξανά! Ποτέ η ζωή δε γίνεται πιο γοητευτική από τα ξανά που αρχίζουν μετά από τα μεγάλα της τέλη.
Ένα ξανά ξεθαρρεύει από ένα άγνωστο μέλλον, ένα ξανά καταφέρνει να αποδράσει από όλες τις πόρτες που έχουν κλείσει και να τρυπώσει από ένα παράθυρο.
Εκεί που λες «δε θα ξαναγελάσω», έρχεται μπροστά σου μία απρόσμενη συνάντηση, μία ευκαιρία εργασίας, άνθρωποι που δεν περιμένεις. Και ναι, γελάς ξανά!
Και εκεί που έχεις τακτοποιήσει το εργάκι της ζωής σου και λες ότι το μέλλον σου είναι αμέτρητα ποτέ, έρχεται η ζωή και στα κάνει όλα ξανά. Ξανά αγαπάς, ξανά εμπιστεύεσαι, ξανά πιστεύεις στις ευκαιρίες της ζωής, ξανά δίνεις ευκαιρίες στους ανθρώπους. Γιατί το ξανά είναι η δύναμη του να εμπιστεύεσαι ξανά και να μη θεωρείς πως όλα θα πηγαίνουν στραβά ή είναι ύποπτα εξαιτίας κάποιας ατυχίας.
Έρχεται το ξανά και σηματοδοτεί μία καινούργια αρχή, ένα διαφορετικό τέλος στο κείμενο της ζωής σου.
Ξανά αγαπάς, ξανά αφήνεσαι, ξανά γεννιέσαι. Όπως ένας φοίνικας που θεμελιώνεται πλέον σε πιο γερά θεμέλια. Το ξανά συμπυκνώνει την εμπειρία, την τόλμη, την επιθυμία να αρπάξεις από το δώρο της ζωής κάθε ευκαιρία που σου προσφέρεται. Γιατί η ζωή είναι μία και κάθε ημέρα δεν επιστρέφει.
Το ξανά εγκολπώνει τη δύναμη της ζωής να γαντζωθεί από την ελπίδα, να αρχινήσει ξανά από την αρχή.
Ποτέ δεν είναι αργά για να πεις «ξανά, πάλι από την αρχή». Επειδή το ξανά δεν είναι απλά μία λέξη, αλλά μία στάση ζωής.
Να σου έχουν πατήσει την καρδιά, αλλά εσύ να λες: και έτσι, τσαλακωμένη, θα τη δώσω ξανά. Δε θα την κλειδαμπαρώσω. Απλά θα επιλέξω καλύτερους ανθρώπους».
Ξανά από την αρχή, ξανά! Ποτέ η ζωή δε γίνεται πιο γοητευτική από τα ξανά που αρχίζουν μετά από τα μεγάλα της τέλη.
Μαρία Σκαμπαρδώνη
enallaktikidrasi
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.