οι πίνακές της δεν ήταν όνειρα, αλλά η δική της πραγματικότητα.
Αν και η Φρίντα Κάλο ήταν μια επιτυχημένη καλλιτέχνιδα στη διάρκεια της ζωής της, η μεταθανάτια φήμη της αυξήθηκε σταθερά από τη δεκαετία του ‘70 και έφτασε σε αυτό που ορισμένοι κριτικοί ονομάζουν «Φρινταμάνια» τον 21ο αιώνα.
Τα δραματικά γεγονότα της ζωής της -ο εξουθενωτικός τραυματισμός, ο ταραγμένος γάμος, οι συγκλονιστικές ερωτικές υποθέσεις και η καταφυγή στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά- ενέπνευσαν πολλά βιβλία και ταινίες μετά τον θάνατό της. Γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1907 από Γερμανοεβραίο πατέρα και Ισπανομεξικάνα μητέρα στην Πόλη του Μεξικού.
Στην ηλικία των έξι αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα το ένα της πόδι να είναι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο. To 1925, στα 18, ένα τραμ συγκρούστηκε με το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε. Υποβλήθηκε σε μεγάλο αριθμό εγχειρήσεων και έκτοτε η ζωή της σημαδεύτηκε από πόνο και θλίψη για την αδυναμία της να κάνει παιδιά.
Το 1926, ενώ ανάρρωνε από το ατύχημα, ξεκίνησε μαθήματα ζωγραφικής. Η οικογένειά της δεν μπορούσε να υποστηρίξει την καλλιτεχνική της δραστηριότητα οικονομικά, για αυτό και την προέτρεψαν να εικονογραφεί βιβλία ιατρικής. Το 1929 έδειξε τη δουλειά της στον Ντιέγκο Ριβέρα, τον οποίο είχε γνωρίσει στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Μεξικού όπου σύχναζε. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκαν. Το ζευγάρι μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο και αργότερα στο Ντιτρόιτ.
Εκεί η Φρίντα απέβαλε και η θλίψη της για τις αποβολές της αποτυπώνεται στους πίνακες «Αποβολή στο Ντιτρόιτ» και «Νοσοκομείο Χένρι Φορντ». Το 1938 ο Αντρέ Μπρετόν εντυπωσιάστηκε από τη δουλειά της, την κάλεσε να πάρει μέρος στην έκθεση μαζί με άλλους σουρεαλιστές ζωγράφους και οργάνωσε μια έκθεση της προσωπικής της δουλειάς στο Παρίσι. Εκείνη, ωστόσο, τόνισε πως οι πίνακές της δεν ήταν όνειρα, αλλά η δική της πραγματικότητα.
Το 1939 χώρισε προσωρινά από τον Ριβέρα και αποσύρθηκε στο Μεξικό, στο «Γαλάζιο Σπίτι». Εκεί ζωγράφισε τον πίνακα «Οι δύο Φρίντες», στον οποίο απεικονίζει το δίλημμά της για το διαζύγιο. Το 1940 ξαναπαντρεύτηκε τον Ριβέρα. Το 2010 η κυβέρνηση του Μεξικού, σε αναγνώριση της συνεισφοράς της Φρίντα Κάλο αλλά και του Ντιέγκο Ριβέρα, απεικόνισε τα πρόσωπά τους στις δύο όψεις του χαρτονομίσματος των 500 πέσος, στην έκδοση για τον εορτασμό της 200ής επετείου της ανεξαρτητοποίησης της χώρας και της 100ής επετείου της Μεξικανικής Επανάστασης.
Το «Γαλάζιο Σπίτι» της Φρίντα Κάλο (ισπανικά La Casa Azul) όπου έζησε και δούλεψε στην Πόλη του Μεξικού είναι πλέον μουσείο, στο οποίο εκτίθενται προσωπικά της αντικείμενα. Η λήψη φωτογραφιών επιτρέπεται μόνο στο εξωτερικό του σπιτιού και στην αυλή του.
Τα δραματικά γεγονότα της ζωής της -ο εξουθενωτικός τραυματισμός, ο ταραγμένος γάμος, οι συγκλονιστικές ερωτικές υποθέσεις και η καταφυγή στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά- ενέπνευσαν πολλά βιβλία και ταινίες μετά τον θάνατό της. Γεννήθηκε στις 6 Ιουλίου του 1907 από Γερμανοεβραίο πατέρα και Ισπανομεξικάνα μητέρα στην Πόλη του Μεξικού.
Στην ηλικία των έξι αρρώστησε από πολιομυελίτιδα, με αποτέλεσμα το ένα της πόδι να είναι μικρότερο από το άλλο και ημιπαράλυτο. To 1925, στα 18, ένα τραμ συγκρούστηκε με το λεωφορείο στο οποίο επέβαινε. Υποβλήθηκε σε μεγάλο αριθμό εγχειρήσεων και έκτοτε η ζωή της σημαδεύτηκε από πόνο και θλίψη για την αδυναμία της να κάνει παιδιά.
Το 1926, ενώ ανάρρωνε από το ατύχημα, ξεκίνησε μαθήματα ζωγραφικής. Η οικογένειά της δεν μπορούσε να υποστηρίξει την καλλιτεχνική της δραστηριότητα οικονομικά, για αυτό και την προέτρεψαν να εικονογραφεί βιβλία ιατρικής. Το 1929 έδειξε τη δουλειά της στον Ντιέγκο Ριβέρα, τον οποίο είχε γνωρίσει στους καλλιτεχνικούς κύκλους του Μεξικού όπου σύχναζε. Την ίδια χρονιά παντρεύτηκαν. Το ζευγάρι μετακόμισε στο Σαν Φρανσίσκο και αργότερα στο Ντιτρόιτ.
Εκεί η Φρίντα απέβαλε και η θλίψη της για τις αποβολές της αποτυπώνεται στους πίνακες «Αποβολή στο Ντιτρόιτ» και «Νοσοκομείο Χένρι Φορντ». Το 1938 ο Αντρέ Μπρετόν εντυπωσιάστηκε από τη δουλειά της, την κάλεσε να πάρει μέρος στην έκθεση μαζί με άλλους σουρεαλιστές ζωγράφους και οργάνωσε μια έκθεση της προσωπικής της δουλειάς στο Παρίσι. Εκείνη, ωστόσο, τόνισε πως οι πίνακές της δεν ήταν όνειρα, αλλά η δική της πραγματικότητα.
Το 1939 χώρισε προσωρινά από τον Ριβέρα και αποσύρθηκε στο Μεξικό, στο «Γαλάζιο Σπίτι». Εκεί ζωγράφισε τον πίνακα «Οι δύο Φρίντες», στον οποίο απεικονίζει το δίλημμά της για το διαζύγιο. Το 1940 ξαναπαντρεύτηκε τον Ριβέρα. Το 2010 η κυβέρνηση του Μεξικού, σε αναγνώριση της συνεισφοράς της Φρίντα Κάλο αλλά και του Ντιέγκο Ριβέρα, απεικόνισε τα πρόσωπά τους στις δύο όψεις του χαρτονομίσματος των 500 πέσος, στην έκδοση για τον εορτασμό της 200ής επετείου της ανεξαρτητοποίησης της χώρας και της 100ής επετείου της Μεξικανικής Επανάστασης.
Το «Γαλάζιο Σπίτι» της Φρίντα Κάλο (ισπανικά La Casa Azul) όπου έζησε και δούλεψε στην Πόλη του Μεξικού είναι πλέον μουσείο, στο οποίο εκτίθενται προσωπικά της αντικείμενα. Η λήψη φωτογραφιών επιτρέπεται μόνο στο εξωτερικό του σπιτιού και στην αυλή του.
fosonline
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.