κάθε άνθρωπος στέκεται με διαφορετικούς τρόπους.
Τα «Μη» και τα «Πρέπει» είναι οι κατά συνθήκη συμβάσεις και διδαχές που θα κληθεί να συμμορφωθεί, να υποστεί αλλά και θα διαπραγματευτεί με τον εαυτό του και τους άλλους ο καθένας μας στην διάρκεια της ζωής του. Μεγαλώνοντας ο κάθε άνθρωπος στέκεται με διαφορετικούς τρόπους σε ότι του λένε ή προσπαθούν αν του επιβάλλουν ως σωστό ή λάθος.
Κάποιοι άνθρωποι τα «Μη» και τα «Πρέπει» από χαρακτήρα τα δέχονται με παθητική αντίδραση, άλλοι με δυναμική ή επιθετική, κάποιοι άνθρωποι πάλι καταφέρνουν και περνάν στο περιβάλλον τους τα δικά τους «Πρέπει» και τα «Μη» και υπάρχουν ασφαλώς κι εκείνοι, που αποστασιοποιούνται από όλα αυτά, ή περιθωριοποιούνται κοινωνικά λόγω της μη αποδοχής τους.
Επειδή ο κάθε χαρακτήρας χρωματίζεται από τον ωροσκόπο ή το ζώδιό του, πάμε να δούμε το πώς αντιδρά στα «Μη» και τα «Πρέπει» γενικότερα.
Μπορεί αρχικά να έχει μια απορριπτική στάση, απέναντι σε κάθε «Μη» και «Πρέπει», παρ΄όλα αυτά δεν πετάει τα πάντα στα σκουπίδια, αν και σχεδόν πάντα, φροντίζει να ενημερώσει το οποιοδήποτε περιβάλλον που κινείται ή δραστηριοποιείται, για τη δική του άποψη πάνω σε αυτά, ανεξάρτητα από το αν ρωτήθηκε ή όχι. Η τάση που έχει να θέλει να επιβληθεί στο περιβάλλον, αφού το έχει εύκολο να αυτό-χρίζει τον εαυτό του «αρχηγό», πολλές φορές γίνεται και η αιτία να απομονώνεται από το σύνολο, ή να χαρακτηρίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα σα χαρακτήρας γραφικός.
Πιθανόν και να μην περνά από το μυαλό του, ότι μπορεί να τυχαίνει εκείνα που ο ίδιος υιοθετεί, τηρεί και πρεσβεύει ως «Πρέπει» και μη «Μη», ότι προσπαθεί να τα περάσει στους άλλους, χωρίς να χρειάζεται να μπει στη διαδικασία για να τους πείσει αλλά απλώς να τα επιβάλλει στο περιβάλλον του. Δεν είναι λίγες οι φορές, που οι δικοί του άνθρωποι, αναγκάζονται να κινούνται στις δικές του μανιέρες στους δικούς του γραπτούς και άγραφους νόμους. Αποδέχεται οτιδήποτε προστατεύει την πολυπόθητη σταθερότητα που επιθυμεί να υπάρχει στη ζωή του, ακόμα κι αν προέρχεται από τη συντήρηση.
Εδώ μιλάμε για έναν πραγματικά ουδέτερο χαρακτήρα, που δε θα σταθεί ιδιαίτερα στον αν θα πρέπει να τηρήσει τα «Πρέπει» και τα «Μη», αν τα αποδέχεται ή αν θα επαναστατήσει σε αυτά. Είναι προσαρμόσιμος έτσι κι αλλιώς σε οποιαδήποτε φάση. Παρ όλα αυτά, θα σχολιάσει με έξυπνο τρόπο τα καλώς, ή κακώς κείμενα που μπορεί να προέρχονται απ' τα «Πρέπει» και τα «Μη», ενώ θα πει την άποψή του σίγουρα σε οποιαδήποτε περίπτωση, κάνοντας έμμεση κριτική επί παντός επιστητού. Διαλέγει μάλιστα έναν πιο έντεχνο τρόπο, αν θέλει να περάσει το δικό του ή αν θέλει να μη συμμορφωθεί.
Έτσι κι αλλιώς συνήθως είναι από τη φύση του ένας συντηρητικός χαρακτήρας οπότε τα «Πρέπει» και τα «Μη» τα έχει αποδεχθεί ως θέσφατα από πολύ μικρή ηλικία. Παράλληλα έχει τον τρόπο να τα επιβάλλει στους ανθρώπους που περιβάλλοντός του, αφού από τάλαντο γνωρίζει τα συναισθηματικά τους κλειδιά. Σπάνια επαναστατεί σε οποιαδήποτε «Πρέπει» και «Μη», ενώ με τα χρόνια αποκτά διάφορα συναισθηματικά σύνδρομα, ειδικά εάν έχουν διαψευστεί κάποια από αυτά που τα έχριζε στη συνείδησή του σαν αλάνθαστα. Εκεί λειτουργεί αντανακλαστικά η παρόρμησή του να τα αποτάξει.
Αρκετά συχνά έχει την αίσθηση ότι είναι μέρος των «Πρέπει» και των «Μη», γι αυτό και σπάνια επαναστατεί στην πρόθεση επιβολής τους. Μεγαλώνοντας είναι κι αυτός ένας ζωδιακός χαρακτήρας που θα προσπαθήσει να επιβάλει στο περιβάλλον που κινείται ή δραστηριοποιείται τα δικά του τα «Πρέπει» και τα «Μη», όμως επειδή θέλει οι άνθρωποι γύρω του γενικά να είναι ευχαριστημένοι μαζί του, ή αλλιώς με τη βασιλεία του, εάν διαπιστώσει πως καταπιέζονται, τότε είναι ικανός να τα αναθεωρήσει. Είναι αρκετά δημοκρατικός σα χαρακτήρας που θέλει να χαίρεται την κοινή αποδοχή.
Δεν είναι ούτε μέρος των «Πρέπει» και των «Μη», ούτε κι έχει διάθεση να αμφισβητήσει οτιδήποτε μπορεί να διαταράξει την τάξη στους χώρους που τυχαίνει να κινείται ή να δραστηριοποιείται. Αποστασιοποιείται συνήθως και κοιτάει τη δουλειά του, αποδεχόμενος τους κανόνες όπως κι αν έχουν, ενώ πιθανόν αλληγορικά να είναι κι οπαδός της άρνησης, να έρθουν τα άγρια για να διώξουν τα ήμερα. Δε διαλέγει τους συνεργάτες του επειδή μπορεί να είναι πειθήνιοι σε ότι οριστεί σα «Πρέπει» και «Μη» αλλά γιατί όντως έχουν ταλέντα και προσόντα και δεξιότητες και άρα την ικανότητα να συνεργαστούν.
Σα ζωδιακός χαρακτήρας μπορεί από τη φύση του να είναι τόσο συγκαταβατικός, που είναι ικανός να φτάνει στο σημείο να βάζει στην άκρη τα δικά του «Θέλω» και επιθυμίες, έναντι των άλλων γύρω του. Αποζητώντας συνήθως ένα ήρεμο περιβάλλον, λες και στις εντάσεις δε διαθέτει καν τα συναισθηματικά αντισώματα, είναι από εκείνους που συμμορφώνονται πρώτοι στα «Πρέπει» και στα «Μη» που θα του ορίσουν, στην τάξη, τη σταθερότητα και ότι μπορεί να του δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας. Σπάνια επαναστατεί σε ότι μπορεί να τον πιέζει και να τον καταπιέζει αλλά παντού υπάρχει κι η εξαίρεση.
Ακολουθεί όσα μπορεί να του δίδαξαν κι αφορούν τα «Πρέπει» και τα «Μη» αλλά και να διαφωνήσει, έχει τον τρόπο με τρόπο ήσυχο, να αποσυρθεί αλλού, εκεί όπου η εξουσία τους δε φτάνει. Στην προσωπική και αισθηματική του ζωή, δεν είναι σπάνιο να είναι εκείνος ο χαρακτήρας που έχει τον τρόπο να ορίσει και να επιβάλει τα δικά του τα «Πρέπει» και τα «Μη» αλλά και να αντιδράσει χειριστικά, εάν οι δικοί του άνθρωποι, τύχει να μη συμμορφωθούν σε αυτά. Σε σπάνιες περιπτώσεις αμφισβητεί με τη στάση του την ορθότητά τους, ενώ σπανιότερα έχει μια έφεση να ακολουθεί μια παραβατική συμπεριφορά.
Δεν είναι ο χαρακτήρας που μπαίνει εύκολα σε καλούπια αλλά δεν είναι και από αυτούς όπου θα επαναστατήσουν σ αυτά. Τα «Πρέπει» και τα «Μη» στη συνείδησή του θα πρέπει να έχουν και κάποια όρια, ή να φτάνουν ως ενός σημείου. Μάλιστα, χαίρεται πάντοτε όταν το παραβιάζει. Μια από τις τακτικές του, είναι να ακολουθεί ανθρώπους που ενστερνίζονται γι αυτόν κοινές τους δεσμεύσεις, ή υπηρετούν με πάθος τέτοιου είδους σκοπούς που να διέπονται κυρίως από τα «Πρέπει» και τα «Μη», οπότε να απαλλάσσεται ο ίδιος. Ακόμα πιο σπάνιο είναι να ορίσει εκείνος τα «Πρέπει» και τα «Μη».
Όλη του η ζωή διέπετε από αλυσίδες και δεσμεύσεις των διάφορων «Πρέπει» και «Μη», που ακολουθεί από την παιδική του ηλικία και υπηρετεί σχεδόν σε όλη του τη σταδιοδρομία. Πάντοτε αφοσιωμένος στους υψηλούς του στόχους, από μια ηλικία και πέρα είναι από εκείνους τους χαρακτήρες, που φτιάχνουν δικά τους «Πρέπει» και «Μη», ενώ πάρα πολύ συχνά, έχουν τον τρόπο να τα επιβάλλουν ή να απαιτούν τη συμμόρφωσή τους, από τους ανθρώπους που ζούνε μαζί τους, συνεργάζονται, κινούνται ή δραστηριοποιούνται κάτω απ' τον ίδιο σκοπό, να συμμορφώνονται σ αυτά.
Υπάρχει η φήμη του μεγάλου επαναστάτη και αμφισβητία απέναντι σε όλα τα «Πρέπει» και τα «Μη» που ακούει στο όνομά του. Στην πραγματική του ζωή όμως, δε δρα καθόλου έτσι. Ναι δεν θα κάτσει να ανεχτεί για πολύ κανόνες και τσιτάτα που θα τον περιορίσουν ή θα του δεσμεύσουν κομμάτια από τη ζωή του. Θα αντιδράσει ας πούμε παραδειγματικά απέναντι σε κάθε τι που δεν επιτρέπει στον καθένα να κινηθεί ή να αυτό-προσδιοριστεί κατά βούληση. Δίνει σε όλους το στίγμα ότι δεν παζαρεύει την προσωπική του ελευθερία και ανεξαρτησία, κάτι
Μπορεί από χαρακτήρα να έχει τη θετική πρόθεση να συνεργαστεί με όλους και με όλα, δε σημαίνει όμως κι ότι θα ακολουθήσει κατά γράμμα όλα τα «Πρέπει» και τα «Μη». Δεν είναι σπάνιο μάλιστα κάποιες φορές, ακόμα κι αν κάποιοι πιστέψουν πως έχουν τον τρόπο να τον περιορίσουν να διαψευσθούν παταγωδώς. Σε μερικές των περιπτώσεων ακολουθεί τα δικά του «Πρέπει» και τα «Μη», ενώ σε κάποιες άλλες μοιάζει σαν να μη λογαριάζει νόμους και διατάξεις. Δεν είναι ο τύπος του επαναστάτη με ή χωρίς αιτία, αλλά η άμυνά του του προσδίδει ένα ύφος αδιάφορο κι απαξιωτικό έναντι νόμων και κανόνων.
Κάποιοι άνθρωποι τα «Μη» και τα «Πρέπει» από χαρακτήρα τα δέχονται με παθητική αντίδραση, άλλοι με δυναμική ή επιθετική, κάποιοι άνθρωποι πάλι καταφέρνουν και περνάν στο περιβάλλον τους τα δικά τους «Πρέπει» και τα «Μη» και υπάρχουν ασφαλώς κι εκείνοι, που αποστασιοποιούνται από όλα αυτά, ή περιθωριοποιούνται κοινωνικά λόγω της μη αποδοχής τους.
Επειδή ο κάθε χαρακτήρας χρωματίζεται από τον ωροσκόπο ή το ζώδιό του, πάμε να δούμε το πώς αντιδρά στα «Μη» και τα «Πρέπει» γενικότερα.
Μπορεί αρχικά να έχει μια απορριπτική στάση, απέναντι σε κάθε «Μη» και «Πρέπει», παρ΄όλα αυτά δεν πετάει τα πάντα στα σκουπίδια, αν και σχεδόν πάντα, φροντίζει να ενημερώσει το οποιοδήποτε περιβάλλον που κινείται ή δραστηριοποιείται, για τη δική του άποψη πάνω σε αυτά, ανεξάρτητα από το αν ρωτήθηκε ή όχι. Η τάση που έχει να θέλει να επιβληθεί στο περιβάλλον, αφού το έχει εύκολο να αυτό-χρίζει τον εαυτό του «αρχηγό», πολλές φορές γίνεται και η αιτία να απομονώνεται από το σύνολο, ή να χαρακτηρίζεται σε ορισμένες περιπτώσεις ακόμα σα χαρακτήρας γραφικός.
Πιθανόν και να μην περνά από το μυαλό του, ότι μπορεί να τυχαίνει εκείνα που ο ίδιος υιοθετεί, τηρεί και πρεσβεύει ως «Πρέπει» και μη «Μη», ότι προσπαθεί να τα περάσει στους άλλους, χωρίς να χρειάζεται να μπει στη διαδικασία για να τους πείσει αλλά απλώς να τα επιβάλλει στο περιβάλλον του. Δεν είναι λίγες οι φορές, που οι δικοί του άνθρωποι, αναγκάζονται να κινούνται στις δικές του μανιέρες στους δικούς του γραπτούς και άγραφους νόμους. Αποδέχεται οτιδήποτε προστατεύει την πολυπόθητη σταθερότητα που επιθυμεί να υπάρχει στη ζωή του, ακόμα κι αν προέρχεται από τη συντήρηση.
Εδώ μιλάμε για έναν πραγματικά ουδέτερο χαρακτήρα, που δε θα σταθεί ιδιαίτερα στον αν θα πρέπει να τηρήσει τα «Πρέπει» και τα «Μη», αν τα αποδέχεται ή αν θα επαναστατήσει σε αυτά. Είναι προσαρμόσιμος έτσι κι αλλιώς σε οποιαδήποτε φάση. Παρ όλα αυτά, θα σχολιάσει με έξυπνο τρόπο τα καλώς, ή κακώς κείμενα που μπορεί να προέρχονται απ' τα «Πρέπει» και τα «Μη», ενώ θα πει την άποψή του σίγουρα σε οποιαδήποτε περίπτωση, κάνοντας έμμεση κριτική επί παντός επιστητού. Διαλέγει μάλιστα έναν πιο έντεχνο τρόπο, αν θέλει να περάσει το δικό του ή αν θέλει να μη συμμορφωθεί.
Έτσι κι αλλιώς συνήθως είναι από τη φύση του ένας συντηρητικός χαρακτήρας οπότε τα «Πρέπει» και τα «Μη» τα έχει αποδεχθεί ως θέσφατα από πολύ μικρή ηλικία. Παράλληλα έχει τον τρόπο να τα επιβάλλει στους ανθρώπους που περιβάλλοντός του, αφού από τάλαντο γνωρίζει τα συναισθηματικά τους κλειδιά. Σπάνια επαναστατεί σε οποιαδήποτε «Πρέπει» και «Μη», ενώ με τα χρόνια αποκτά διάφορα συναισθηματικά σύνδρομα, ειδικά εάν έχουν διαψευστεί κάποια από αυτά που τα έχριζε στη συνείδησή του σαν αλάνθαστα. Εκεί λειτουργεί αντανακλαστικά η παρόρμησή του να τα αποτάξει.
Αρκετά συχνά έχει την αίσθηση ότι είναι μέρος των «Πρέπει» και των «Μη», γι αυτό και σπάνια επαναστατεί στην πρόθεση επιβολής τους. Μεγαλώνοντας είναι κι αυτός ένας ζωδιακός χαρακτήρας που θα προσπαθήσει να επιβάλει στο περιβάλλον που κινείται ή δραστηριοποιείται τα δικά του τα «Πρέπει» και τα «Μη», όμως επειδή θέλει οι άνθρωποι γύρω του γενικά να είναι ευχαριστημένοι μαζί του, ή αλλιώς με τη βασιλεία του, εάν διαπιστώσει πως καταπιέζονται, τότε είναι ικανός να τα αναθεωρήσει. Είναι αρκετά δημοκρατικός σα χαρακτήρας που θέλει να χαίρεται την κοινή αποδοχή.
Δεν είναι ούτε μέρος των «Πρέπει» και των «Μη», ούτε κι έχει διάθεση να αμφισβητήσει οτιδήποτε μπορεί να διαταράξει την τάξη στους χώρους που τυχαίνει να κινείται ή να δραστηριοποιείται. Αποστασιοποιείται συνήθως και κοιτάει τη δουλειά του, αποδεχόμενος τους κανόνες όπως κι αν έχουν, ενώ πιθανόν αλληγορικά να είναι κι οπαδός της άρνησης, να έρθουν τα άγρια για να διώξουν τα ήμερα. Δε διαλέγει τους συνεργάτες του επειδή μπορεί να είναι πειθήνιοι σε ότι οριστεί σα «Πρέπει» και «Μη» αλλά γιατί όντως έχουν ταλέντα και προσόντα και δεξιότητες και άρα την ικανότητα να συνεργαστούν.
Σα ζωδιακός χαρακτήρας μπορεί από τη φύση του να είναι τόσο συγκαταβατικός, που είναι ικανός να φτάνει στο σημείο να βάζει στην άκρη τα δικά του «Θέλω» και επιθυμίες, έναντι των άλλων γύρω του. Αποζητώντας συνήθως ένα ήρεμο περιβάλλον, λες και στις εντάσεις δε διαθέτει καν τα συναισθηματικά αντισώματα, είναι από εκείνους που συμμορφώνονται πρώτοι στα «Πρέπει» και στα «Μη» που θα του ορίσουν, στην τάξη, τη σταθερότητα και ότι μπορεί να του δημιουργεί την αίσθηση της ασφάλειας. Σπάνια επαναστατεί σε ότι μπορεί να τον πιέζει και να τον καταπιέζει αλλά παντού υπάρχει κι η εξαίρεση.
Ακολουθεί όσα μπορεί να του δίδαξαν κι αφορούν τα «Πρέπει» και τα «Μη» αλλά και να διαφωνήσει, έχει τον τρόπο με τρόπο ήσυχο, να αποσυρθεί αλλού, εκεί όπου η εξουσία τους δε φτάνει. Στην προσωπική και αισθηματική του ζωή, δεν είναι σπάνιο να είναι εκείνος ο χαρακτήρας που έχει τον τρόπο να ορίσει και να επιβάλει τα δικά του τα «Πρέπει» και τα «Μη» αλλά και να αντιδράσει χειριστικά, εάν οι δικοί του άνθρωποι, τύχει να μη συμμορφωθούν σε αυτά. Σε σπάνιες περιπτώσεις αμφισβητεί με τη στάση του την ορθότητά τους, ενώ σπανιότερα έχει μια έφεση να ακολουθεί μια παραβατική συμπεριφορά.
Δεν είναι ο χαρακτήρας που μπαίνει εύκολα σε καλούπια αλλά δεν είναι και από αυτούς όπου θα επαναστατήσουν σ αυτά. Τα «Πρέπει» και τα «Μη» στη συνείδησή του θα πρέπει να έχουν και κάποια όρια, ή να φτάνουν ως ενός σημείου. Μάλιστα, χαίρεται πάντοτε όταν το παραβιάζει. Μια από τις τακτικές του, είναι να ακολουθεί ανθρώπους που ενστερνίζονται γι αυτόν κοινές τους δεσμεύσεις, ή υπηρετούν με πάθος τέτοιου είδους σκοπούς που να διέπονται κυρίως από τα «Πρέπει» και τα «Μη», οπότε να απαλλάσσεται ο ίδιος. Ακόμα πιο σπάνιο είναι να ορίσει εκείνος τα «Πρέπει» και τα «Μη».
Όλη του η ζωή διέπετε από αλυσίδες και δεσμεύσεις των διάφορων «Πρέπει» και «Μη», που ακολουθεί από την παιδική του ηλικία και υπηρετεί σχεδόν σε όλη του τη σταδιοδρομία. Πάντοτε αφοσιωμένος στους υψηλούς του στόχους, από μια ηλικία και πέρα είναι από εκείνους τους χαρακτήρες, που φτιάχνουν δικά τους «Πρέπει» και «Μη», ενώ πάρα πολύ συχνά, έχουν τον τρόπο να τα επιβάλλουν ή να απαιτούν τη συμμόρφωσή τους, από τους ανθρώπους που ζούνε μαζί τους, συνεργάζονται, κινούνται ή δραστηριοποιούνται κάτω απ' τον ίδιο σκοπό, να συμμορφώνονται σ αυτά.
Υπάρχει η φήμη του μεγάλου επαναστάτη και αμφισβητία απέναντι σε όλα τα «Πρέπει» και τα «Μη» που ακούει στο όνομά του. Στην πραγματική του ζωή όμως, δε δρα καθόλου έτσι. Ναι δεν θα κάτσει να ανεχτεί για πολύ κανόνες και τσιτάτα που θα τον περιορίσουν ή θα του δεσμεύσουν κομμάτια από τη ζωή του. Θα αντιδράσει ας πούμε παραδειγματικά απέναντι σε κάθε τι που δεν επιτρέπει στον καθένα να κινηθεί ή να αυτό-προσδιοριστεί κατά βούληση. Δίνει σε όλους το στίγμα ότι δεν παζαρεύει την προσωπική του ελευθερία και ανεξαρτησία, κάτι
Μπορεί από χαρακτήρα να έχει τη θετική πρόθεση να συνεργαστεί με όλους και με όλα, δε σημαίνει όμως κι ότι θα ακολουθήσει κατά γράμμα όλα τα «Πρέπει» και τα «Μη». Δεν είναι σπάνιο μάλιστα κάποιες φορές, ακόμα κι αν κάποιοι πιστέψουν πως έχουν τον τρόπο να τον περιορίσουν να διαψευσθούν παταγωδώς. Σε μερικές των περιπτώσεων ακολουθεί τα δικά του «Πρέπει» και τα «Μη», ενώ σε κάποιες άλλες μοιάζει σαν να μη λογαριάζει νόμους και διατάξεις. Δεν είναι ο τύπος του επαναστάτη με ή χωρίς αιτία, αλλά η άμυνά του του προσδίδει ένα ύφος αδιάφορο κι απαξιωτικό έναντι νόμων και κανόνων.
Μελίνα Φώφη
zwdia
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.