εμφανίζονται απ' το πουθενά και παίρνουν αυτό που θέλουν
Θρύλοι που στοιχειώνουν ακόμη τα μυαλά και τα κρεβάτια εκατομμυρίων ανθρώπων από τη Βραζιλία και τη Χιλή μέχρι και την κεντρική Ευρώπη.
Ανατρέχοντας στους αιώνες, συναντάμε δεκάδες περιπτώσεις ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι ήρθαν σε σεξουαλική επαφή με υπερφυσικά όντα. Αυτά τα περιστατικά τα βρίσκουμε σε πολλούς πολιτισμούς, και όχι μόνο στον αρχαιοελληνικό, με τον Δία να είναι ο συνήθης ύποπτος.
Σε πολλές περιοχές του πλανήτη έχει γίνει λόγος για "δαίμονες του σεξ", που εμφανίζονται απ' το πουθενά, παίρνουν αυτό που θέλουν πάνω στο κρεβάτι, και εξαφανίζονται αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Ακολουθούν μερικοί από τους πιο γνωστούς, για τους οποίους η λαογραφία έχει αφιερώσει ολόκληρα κεφάλαια:
Ποπομπάουα
Το Ποπομπάουα (που σημαίνει “φτερό νυχτερίδας” στα Σουαχίλι) λέγεται ότι είναι ένα μεγάλο πλάσμα που μοιάζει με νυχτερίδα και το οποίο έχει μόνο ένα μάτι αλλά και ένα πολύ μεγάλο πέος. Λέγεται επίσης ότι καταδιώκει τους άνδρες και τις γυναίκες της Ζανζιβάρης στην Αφρική και των γύρω νησιών. Είναι ένας δαίμονας που αλλάζει μορφές, και που συχνά παίρνει τη μορφή ανθρώπου ή ζώου. Συνήθως επισκέπτεται τα σπίτια τη νύχτα και δεν κάνει διακρίσεις ό, τι και να βρει μπροστά του, είτε άντρες είτε γυναίκες: θα τους σοδομίσει όλους, θα σοδομίσει δηλαδή ένα ολόκληρο νοικοκυριό πριν αποχωρήσει.
Ο Ποπομπάουα προειδοποιεί τα θύματα του να μην πουν σε άλλους για την επίθεση που δέχτηκαν, διαφορετικά θα τον βρουν ξανά μπροστά τους.
Αυτός ο δαίμονας εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο νησί Πέμπα το 1965 και οι θεάσεις του συνεχίστηκαν, τουλάχιστον μέχρι το 2007.
Υπάρχουν αρκετές διαφορετικές θεωρίες σχετικά με την προέλευση του δαίμονα, για παράδειγμα κάποιοι ισχυρίζονται ότι είναι ένα θυμωμένο πνεύμα που δημιουργήθηκε από έναν Σεΐχη για να εκδικηθεί τους γείτονές του. Το 2007 όμως, ο ερευνητής Μπέντζαμιν Ράντφορντ ερεύνησε την περίπτωσή του και διαπίστωσε ότι οι ρίζες του βρίσκονται στο Ισλάμ, την κυρίαρχη θρησκεία της περιοχής. Σύμφωνα με τον Ράντφορντ “το να κρατάει κάποιος το Κοράνι ή να απαγγέλει αποσπάσματά του λέγεται ότι κρατά μακριά τον Ποπομπάουα, και αυτό είναι ακριβώς το ίδιο με ό, τι πιστεύεται ότι κάνει και η Βίβλος με τους δαίμονες των χριστιανών”.
Η πεποίθηση πως ο Ποπομπάουα σοδομίζει τα θύματά του μπορεί να έχει κάνει και με το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλία εξακολουθεί να είναι παράνομη στη Ζανζιβάρη.
Τραούτσο και Λα Φιούρα
Το Τσιλοέ, ένα νησί στα νότια της Χιλής, λέγεται ότι είναι το σπίτι του Τραούτσο, ενός σεξουαλικά ισχυρού νάνου με τη δύναμη να παραλύει τις γυναίκες με ένα βλέμμα προτού κάνει σεξ μαζί τους. Αυτός ο δαίμονας περιγράφεται ως άσχημος, κάτι σαν καλικάντζαρος, ο οποίος φοράει συχνά καπέλο και κοστούμι. Τα πόδια του είναι κούτσουρα και επικοινωνεί με μια σειρά από γρυλίσματα.
Σύμφωνα με κάποιες αναφορές ο Τραούτσο δεν χρειάζεται καν να συναναστραφεί με τα θύματά του, και μπορεί να τις αφήσει έγκυες απλά και μόνο με το βλέμμα του. Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν μια ανύπαντρη γυναίκα στο Τσιλοέ μένει έγκυος, οι άνθρωποι υποθέτουν ότι ο πατέρας είναι αυτός ο δαίμονας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γυναίκες θεωρούνται “άμεμπτες”, καθώς καμιά δεν μπορεί να του αντισταθεί.
Παράλληλα, η σύζυγος του, η Λα Φιούρα, λέγεται ότι είναι ένας απίστευτα άσχημος νάνος με την ικανότητα να κάνει ένα ξόρκι που φέρνει ασθένεια εναντίον οποιουδήποτε την απορρίψει σεξουαλικά. Η αναπνοή της είναι τόσο άσχημη που μπορεί να σημαδέψει σωματικά έναν άνθρωπο και να κάνει τα ζώα να κουτσαίνουν. Παρά την εμφάνισή της, είναι γενικά ακαταμάχητη στους άντρες και, αφού συναναστρέφεται μαζί τους, τους τρελαίνει.
Σούκουμπους και Ίνκουμπους
Ο πιο γνωστός δαίμονας του σεξ, ο Σούκουμπους, είναι μία θηλυκή ύπαρξη που παίρνει τη μορφή μιας ελκυστικής “σαγηνεύτριας” προκειμένου να αποπλανήσει τους άντρες. Γενικά πιστεύεται ότι ο θρύλος της Σούκουμπους προέκυψε λόγω των μεσαιωνικών προκαταλήψεων για την αμαρτία, και ειδικότερα για τις σεξουαλικές αμαρτίες των γυναικών.
Η ανδρική εκδοχή του Σούκουμπους είναι ο Ίνκουμπους. Όπως και ο θηλυκός ομόλογός του, έτσι κι αυτός θα αποστραγγίσει τη δύναμη και την ενέργεια από τα θύματά του. Σε αντίθεση με τη Σκούκουμπους, ο Ίνκουμπους θα αφήσει έγκυες τα θύματά του με έναν άλλον Ίνκουμπους. Στη συνέχεια, το θύμα θα εγκυμονεί για εννιά μήνες και όταν το μωρό θα γεννηθεί θα μοιάζει με νεκρό. Δεν θα έχει σφυγμό και δεν θα φαίνεται να αναπνέει αλλά εν τέλει θα ζήσει και όταν θα φτάσει γύρω στην ηλικία των επτά ετών, το παιδί θα φαίνεται να συμπεριφέρεται κανονικά και συνήθως θα είναι πολύ ελκυστικό και έξυπνο. Σύμφωνα με κάποιους θρύλους, ο μάγος Μέρλιν ήταν το προϊόν μίας τέτοιας εγκυμοσύνης.
Στην πραγματικότητα, πολλοί θεωρούν ότι αυτός ο δαίμονας χρησίμευε ως μία υπερφυσική εξήγηση για κάθε φορά που οι γυναίκες έπεφταν θύματα βιασμού ή έκαναν σεξ εκτός γάμου και έμεναν έγκυες. Εκείνα τα χρόνια ήταν πιο εύκολο να εξηγήσουν ένα τέτοιο γεγονός με υπερφυσικό τρόπο παρά να αντιμετωπίσουν την αλήθεια.
Ενκατάντο
Στη Βραζιλία και στα τροπικά δάση του Αμαζονίου, το δελφίνι του ποταμού Μπότο πιστεύεται ότι μπορεί να αλλάζει μορφές και συγκεκριμένα ότι μπορεί να μεταμορφώνεται σε έναν πολύ γοητευτικό άντρα, στον “Encantado”, ή καλύτερα “στον Μαγεμένο”. Αυτός ο δαίμονας αρπάζει τις γυναίκες και πέφτει μαζί τους ξανά μέσα στο ποτάμι, όπου παίρνει ξανά τη μορφή δελφινιού και τις αφήνει έγκυες.
Οι νεαρές γυναίκες της περιοχής ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικές με οποιονδήποτε άνδρα φορούσε καπέλο, επειδή, σύμφωνα με το μύθο, ο “Ενκατάντο” φορούσε πάντα ένα καπέλο προκειμένου να καλύψει τον φυσητήρα του.
Σε πολλές περιοχές της Βραζιλίας, θεωρείται κακή τύχη να σκοτώσεις κάποιο απ’ τα δελφίνια του ποταμού Μπότο. Λέγεται ότι αν κάποιος σκοτώσει ένα ή σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη κι αν απλώς το κοιτάξει στα μάτια, τότε θα υποφέρει από εφιάλτες για το υπόλοιπο της ζωής του.
Λίλου
Η εβραϊκή λαογραφία μιλάει για τον Λίλου, έναν δαίμονα που επισκέπτεται τις γυναίκες ενώ κοιμούνται. Το γυναικείο αντίστοιχό του είναι η Λίλιν. Αυτοί οι δαίμονες έσπερναν τον φόβο στις ψυχές των μανάδων καθώς πίστευαν ότι θα μπορούσαν να τους απαγάγουν τα παιδιά.
Παράλληλα, υπήρχε και μια άλλη δαιμονική παρουσία, η Αρντάτ Λίλι η οποία επισκεπτόταν τους άντρες τη νύχτα, ενώ το αρσενικό της αντίστοιχο, ο Ίρντου Λίλι, επισκεπτόταν γυναίκες προκειμένου να τις γονιμοποιήσει και να γεννήσουν τους απογόνους του.
Λίντερκ
Στις βόρειες περιοχές της Ουγγαρίας, λέγεται ότι ζούσε κάποτε ένα πλάσμα με το όνομα Λίντερκ. Εκκολαπτόταν από το πρώτο αυγό μιας μαύρης κότας και πίστευαν ότι συχνά κρυβόταν στις τσέπες των ανθρώπων. Έμπαινε στα σπίτια των θυμάτων του από την κλειδαρότρυπα και στη συνέχεια έπαιρνε ανθρώπινο σχήμα, πολύ συχνά μάλιστα τη μορφή ενός νεκρού συγγενή του θύματος που είχε βάλει στο μάτι. Βίαζε το υποψήφιο θύμα του και στη συνέχεια, προτού φύγει, λέρωνε πολύ άσχημα όλο το σπίτι. Υπήρχαν και αναφορές που ήθελαν τον δαίμονα να “δένεται” με τα θύματά του και να μη φεύγει ποτέ.
Αυτό το πλάσμα μπορούσε να εξορκιστεί είτε σφραγίζοντάς το μέσα στην κουφάλα ενός δέντρου είτε πείθοντάς το να εκτελέσει μια σχεδόν αδύνατη εργασία, όπως να μεταφέρει νερό με έναν κουβά γεμάτο τρύπες.
Ακόμη και σήμερα τα παιδιά στην Ουγγαρία συνηθίζουν να πατάνε τα αυγά που έχουν πάρει από μια μαύρη κότα ή να τα αφήνουν μπροστά απ’ τις πόρτες άλλων ανθρώπων για να τους πειράξουν.
Αλπ
Προερχόμενο από τευτονική ή γερμανική λαογραφία, το Αλπ ήταν ένα μικρό πλάσμα που έμοιαζε με ξωτικό, το οποίο λέγεται ότι σκαρφάλωνε στο στήθος του κοιμισμένου θύματος του, μετατρεπόταν σε μια λεπτή ομίχλη και εισερχόταν στο σώμα του από τα ρουθούνια, το στόμα ή τον κόλπο. Μόλις έμπαινε μέσα, το Αλπ είχε την ικανότητα να ελέγχει τα όνειρα του θύματός του, δημιουργώντας φρικτούς εφιάλτες.
Τα θύματά του ανέφεραν ένα αίσθημα δύσπνοιας όταν ξυπνούσαν και προφανώς σήμερα μοιάζει περισσότερο ως μία υπερφυσική εξήγηση εκείνων των χρόνων για τις διάφορες διαταραχές ύπνου που βασάνιζαν τους ανθρώπους.
Ανατρέχοντας στους αιώνες, συναντάμε δεκάδες περιπτώσεις ανθρώπων που ισχυρίζονται ότι ήρθαν σε σεξουαλική επαφή με υπερφυσικά όντα. Αυτά τα περιστατικά τα βρίσκουμε σε πολλούς πολιτισμούς, και όχι μόνο στον αρχαιοελληνικό, με τον Δία να είναι ο συνήθης ύποπτος.
Σε πολλές περιοχές του πλανήτη έχει γίνει λόγος για "δαίμονες του σεξ", που εμφανίζονται απ' το πουθενά, παίρνουν αυτό που θέλουν πάνω στο κρεβάτι, και εξαφανίζονται αφήνοντας πίσω τους συντρίμμια. Ακολουθούν μερικοί από τους πιο γνωστούς, για τους οποίους η λαογραφία έχει αφιερώσει ολόκληρα κεφάλαια:
Ποπομπάουα
Το Ποπομπάουα (που σημαίνει “φτερό νυχτερίδας” στα Σουαχίλι) λέγεται ότι είναι ένα μεγάλο πλάσμα που μοιάζει με νυχτερίδα και το οποίο έχει μόνο ένα μάτι αλλά και ένα πολύ μεγάλο πέος. Λέγεται επίσης ότι καταδιώκει τους άνδρες και τις γυναίκες της Ζανζιβάρης στην Αφρική και των γύρω νησιών. Είναι ένας δαίμονας που αλλάζει μορφές, και που συχνά παίρνει τη μορφή ανθρώπου ή ζώου. Συνήθως επισκέπτεται τα σπίτια τη νύχτα και δεν κάνει διακρίσεις ό, τι και να βρει μπροστά του, είτε άντρες είτε γυναίκες: θα τους σοδομίσει όλους, θα σοδομίσει δηλαδή ένα ολόκληρο νοικοκυριό πριν αποχωρήσει.
Ο Ποπομπάουα προειδοποιεί τα θύματα του να μην πουν σε άλλους για την επίθεση που δέχτηκαν, διαφορετικά θα τον βρουν ξανά μπροστά τους.
Αυτός ο δαίμονας εμφανίστηκε για πρώτη φορά στο νησί Πέμπα το 1965 και οι θεάσεις του συνεχίστηκαν, τουλάχιστον μέχρι το 2007.
Η πεποίθηση πως ο Ποπομπάουα σοδομίζει τα θύματά του μπορεί να έχει κάνει και με το γεγονός ότι η ομοφυλοφιλία εξακολουθεί να είναι παράνομη στη Ζανζιβάρη.
Τραούτσο και Λα Φιούρα
Το Τσιλοέ, ένα νησί στα νότια της Χιλής, λέγεται ότι είναι το σπίτι του Τραούτσο, ενός σεξουαλικά ισχυρού νάνου με τη δύναμη να παραλύει τις γυναίκες με ένα βλέμμα προτού κάνει σεξ μαζί τους. Αυτός ο δαίμονας περιγράφεται ως άσχημος, κάτι σαν καλικάντζαρος, ο οποίος φοράει συχνά καπέλο και κοστούμι. Τα πόδια του είναι κούτσουρα και επικοινωνεί με μια σειρά από γρυλίσματα.
Σύμφωνα με κάποιες αναφορές ο Τραούτσο δεν χρειάζεται καν να συναναστραφεί με τα θύματά του, και μπορεί να τις αφήσει έγκυες απλά και μόνο με το βλέμμα του. Δεν είναι λίγες οι φορές που όταν μια ανύπαντρη γυναίκα στο Τσιλοέ μένει έγκυος, οι άνθρωποι υποθέτουν ότι ο πατέρας είναι αυτός ο δαίμονας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γυναίκες θεωρούνται “άμεμπτες”, καθώς καμιά δεν μπορεί να του αντισταθεί.
Παράλληλα, η σύζυγος του, η Λα Φιούρα, λέγεται ότι είναι ένας απίστευτα άσχημος νάνος με την ικανότητα να κάνει ένα ξόρκι που φέρνει ασθένεια εναντίον οποιουδήποτε την απορρίψει σεξουαλικά. Η αναπνοή της είναι τόσο άσχημη που μπορεί να σημαδέψει σωματικά έναν άνθρωπο και να κάνει τα ζώα να κουτσαίνουν. Παρά την εμφάνισή της, είναι γενικά ακαταμάχητη στους άντρες και, αφού συναναστρέφεται μαζί τους, τους τρελαίνει.
Σούκουμπους και Ίνκουμπους
Ο πιο γνωστός δαίμονας του σεξ, ο Σούκουμπους, είναι μία θηλυκή ύπαρξη που παίρνει τη μορφή μιας ελκυστικής “σαγηνεύτριας” προκειμένου να αποπλανήσει τους άντρες. Γενικά πιστεύεται ότι ο θρύλος της Σούκουμπους προέκυψε λόγω των μεσαιωνικών προκαταλήψεων για την αμαρτία, και ειδικότερα για τις σεξουαλικές αμαρτίες των γυναικών.
Η ανδρική εκδοχή του Σούκουμπους είναι ο Ίνκουμπους. Όπως και ο θηλυκός ομόλογός του, έτσι κι αυτός θα αποστραγγίσει τη δύναμη και την ενέργεια από τα θύματά του. Σε αντίθεση με τη Σκούκουμπους, ο Ίνκουμπους θα αφήσει έγκυες τα θύματά του με έναν άλλον Ίνκουμπους. Στη συνέχεια, το θύμα θα εγκυμονεί για εννιά μήνες και όταν το μωρό θα γεννηθεί θα μοιάζει με νεκρό. Δεν θα έχει σφυγμό και δεν θα φαίνεται να αναπνέει αλλά εν τέλει θα ζήσει και όταν θα φτάσει γύρω στην ηλικία των επτά ετών, το παιδί θα φαίνεται να συμπεριφέρεται κανονικά και συνήθως θα είναι πολύ ελκυστικό και έξυπνο. Σύμφωνα με κάποιους θρύλους, ο μάγος Μέρλιν ήταν το προϊόν μίας τέτοιας εγκυμοσύνης.
Στην πραγματικότητα, πολλοί θεωρούν ότι αυτός ο δαίμονας χρησίμευε ως μία υπερφυσική εξήγηση για κάθε φορά που οι γυναίκες έπεφταν θύματα βιασμού ή έκαναν σεξ εκτός γάμου και έμεναν έγκυες. Εκείνα τα χρόνια ήταν πιο εύκολο να εξηγήσουν ένα τέτοιο γεγονός με υπερφυσικό τρόπο παρά να αντιμετωπίσουν την αλήθεια.
Στη Βραζιλία και στα τροπικά δάση του Αμαζονίου, το δελφίνι του ποταμού Μπότο πιστεύεται ότι μπορεί να αλλάζει μορφές και συγκεκριμένα ότι μπορεί να μεταμορφώνεται σε έναν πολύ γοητευτικό άντρα, στον “Encantado”, ή καλύτερα “στον Μαγεμένο”. Αυτός ο δαίμονας αρπάζει τις γυναίκες και πέφτει μαζί τους ξανά μέσα στο ποτάμι, όπου παίρνει ξανά τη μορφή δελφινιού και τις αφήνει έγκυες.
Οι νεαρές γυναίκες της περιοχής ήταν ιδιαίτερα επιφυλακτικές με οποιονδήποτε άνδρα φορούσε καπέλο, επειδή, σύμφωνα με το μύθο, ο “Ενκατάντο” φορούσε πάντα ένα καπέλο προκειμένου να καλύψει τον φυσητήρα του.
Σε πολλές περιοχές της Βραζιλίας, θεωρείται κακή τύχη να σκοτώσεις κάποιο απ’ τα δελφίνια του ποταμού Μπότο. Λέγεται ότι αν κάποιος σκοτώσει ένα ή σε ορισμένες περιπτώσεις, ακόμη κι αν απλώς το κοιτάξει στα μάτια, τότε θα υποφέρει από εφιάλτες για το υπόλοιπο της ζωής του.
Λίλου
Η εβραϊκή λαογραφία μιλάει για τον Λίλου, έναν δαίμονα που επισκέπτεται τις γυναίκες ενώ κοιμούνται. Το γυναικείο αντίστοιχό του είναι η Λίλιν. Αυτοί οι δαίμονες έσπερναν τον φόβο στις ψυχές των μανάδων καθώς πίστευαν ότι θα μπορούσαν να τους απαγάγουν τα παιδιά.
Παράλληλα, υπήρχε και μια άλλη δαιμονική παρουσία, η Αρντάτ Λίλι η οποία επισκεπτόταν τους άντρες τη νύχτα, ενώ το αρσενικό της αντίστοιχο, ο Ίρντου Λίλι, επισκεπτόταν γυναίκες προκειμένου να τις γονιμοποιήσει και να γεννήσουν τους απογόνους του.
Λίντερκ
Στις βόρειες περιοχές της Ουγγαρίας, λέγεται ότι ζούσε κάποτε ένα πλάσμα με το όνομα Λίντερκ. Εκκολαπτόταν από το πρώτο αυγό μιας μαύρης κότας και πίστευαν ότι συχνά κρυβόταν στις τσέπες των ανθρώπων. Έμπαινε στα σπίτια των θυμάτων του από την κλειδαρότρυπα και στη συνέχεια έπαιρνε ανθρώπινο σχήμα, πολύ συχνά μάλιστα τη μορφή ενός νεκρού συγγενή του θύματος που είχε βάλει στο μάτι. Βίαζε το υποψήφιο θύμα του και στη συνέχεια, προτού φύγει, λέρωνε πολύ άσχημα όλο το σπίτι. Υπήρχαν και αναφορές που ήθελαν τον δαίμονα να “δένεται” με τα θύματά του και να μη φεύγει ποτέ.
Αυτό το πλάσμα μπορούσε να εξορκιστεί είτε σφραγίζοντάς το μέσα στην κουφάλα ενός δέντρου είτε πείθοντάς το να εκτελέσει μια σχεδόν αδύνατη εργασία, όπως να μεταφέρει νερό με έναν κουβά γεμάτο τρύπες.
Ακόμη και σήμερα τα παιδιά στην Ουγγαρία συνηθίζουν να πατάνε τα αυγά που έχουν πάρει από μια μαύρη κότα ή να τα αφήνουν μπροστά απ’ τις πόρτες άλλων ανθρώπων για να τους πειράξουν.
Αλπ
Προερχόμενο από τευτονική ή γερμανική λαογραφία, το Αλπ ήταν ένα μικρό πλάσμα που έμοιαζε με ξωτικό, το οποίο λέγεται ότι σκαρφάλωνε στο στήθος του κοιμισμένου θύματος του, μετατρεπόταν σε μια λεπτή ομίχλη και εισερχόταν στο σώμα του από τα ρουθούνια, το στόμα ή τον κόλπο. Μόλις έμπαινε μέσα, το Αλπ είχε την ικανότητα να ελέγχει τα όνειρα του θύματός του, δημιουργώντας φρικτούς εφιάλτες.
Τα θύματά του ανέφεραν ένα αίσθημα δύσπνοιας όταν ξυπνούσαν και προφανώς σήμερα μοιάζει περισσότερο ως μία υπερφυσική εξήγηση εκείνων των χρόνων για τις διάφορες διαταραχές ύπνου που βασάνιζαν τους ανθρώπους.
Κώστας Μανιάτης
news247
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.