εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει η λογική να μας συγκρατεί.
«Είπα στο θυμό μου πράγματα που δεν πίστευα», «δεν εννοούσα αυτά που είπα, ήμουν θυμωμένος».
Μετά από ένα συναισθηματικό ξέσπασμα, τις περισσότερες φορές έχουμε εκφράσει αυτές τις εκφράσεις ως μία δικαιολογία για να πείσουμε τον άλλο άνθρωπο που ενδεχομένως πληγώσαμε, ότι δεν ήταν ειλικρινής η λεκτική μας απελευθέρωση. Πόσο ισχύει όμως αυτό; Λέμε στο θυμό μας πράγματα που δεν εννοούμε ή εκφράζουμε ακριβώς αυτό που πιστεύουμε αλλά δε λέμε σε νηφάλια κατάσταση επειδή γνωρίζουμε πως θα συνθλίψει τον άλλο;
Η γνώμη μου είναι πως πραγματικά ισχύει η δεύτερη εκδοχή. Ο θυμός είναι η έκφραση της αλήθειας μας που απλώς αποκρύπτεται στην καθημερινότητά μας για λόγους κοινωνικής ευπρέπειας και συνοχής, ακόμα και για λόγους αγάπης προς έναν άλλο άνθρωπο. Όταν θυμώνουμε και αισθανόμαστε το εσωτερικό μας να «βράζει», όταν η λογική μας αποδυναμώνεται, τότε δεν είναι μόνο η στιγμή του ξεσπάσματος. Αλλά και της αλήθειας.
Δεν είναι τυχαίο που σε μία στιγμή θυμού εκφράζουμε επιθετικά σε όλα τα μειονεκτήματα και αναφερόμαστε τις κακές στιγμές του άλλου ως μία προσπάθεια μείωσης και συναισθηματικής πίεσης. Γιατί εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει η λογική να μας συγκρατεί, δεν υπολογίζουμε τον πόνο που μπορεί να δώσουμε στον άλλο. Όχι από έλλειψη αγάπης, αλλά από απουσίας νηφαλιότητας και συναισθηματικής αντοχής.
Για αυτό αν αισθανθούμε το κατά τα άλλα φυσιολογικό συναίσθημα του θυμού να μας κυριεύει, να προσπαθήσουμε να τον διοχετεύσουμε με έναν πιο εποικοδομητικό τρόπο. Μπορούμε να κρατήσουμε ένα μαξιλάρι και να ξεσπάσουμε σε αυτό, να πάμε έναν περίπατο και να περιμένουμε το αρχικό έντονο κύμα να ξεθυμάνει κάπως, να προσπαθήσουμε να εκφράσουμε πιο νηφάλια αυτό που μας δημιουργεί το θυμό.
Ο θυμός είναι υγιές συναίσθημα, αλλά όταν εκφραστεί επιθετικά μπορεί να προκαλέσει πόνο αντί να λειτουργήσει απελευθερωτικά. Χρειάζεται να βρεθεί η χρυσή τομή, καθώς ο θυμός πρέπει να εκφραστεί, αλλά και αυτή η έκφραση να μην πληγώσει βαθιά τον αποδέκτη.
Μετά από ένα συναισθηματικό ξέσπασμα, τις περισσότερες φορές έχουμε εκφράσει αυτές τις εκφράσεις ως μία δικαιολογία για να πείσουμε τον άλλο άνθρωπο που ενδεχομένως πληγώσαμε, ότι δεν ήταν ειλικρινής η λεκτική μας απελευθέρωση. Πόσο ισχύει όμως αυτό; Λέμε στο θυμό μας πράγματα που δεν εννοούμε ή εκφράζουμε ακριβώς αυτό που πιστεύουμε αλλά δε λέμε σε νηφάλια κατάσταση επειδή γνωρίζουμε πως θα συνθλίψει τον άλλο;
Η γνώμη μου είναι πως πραγματικά ισχύει η δεύτερη εκδοχή. Ο θυμός είναι η έκφραση της αλήθειας μας που απλώς αποκρύπτεται στην καθημερινότητά μας για λόγους κοινωνικής ευπρέπειας και συνοχής, ακόμα και για λόγους αγάπης προς έναν άλλο άνθρωπο. Όταν θυμώνουμε και αισθανόμαστε το εσωτερικό μας να «βράζει», όταν η λογική μας αποδυναμώνεται, τότε δεν είναι μόνο η στιγμή του ξεσπάσματος. Αλλά και της αλήθειας.
Δεν είναι τυχαίο που σε μία στιγμή θυμού εκφράζουμε επιθετικά σε όλα τα μειονεκτήματα και αναφερόμαστε τις κακές στιγμές του άλλου ως μία προσπάθεια μείωσης και συναισθηματικής πίεσης. Γιατί εκείνη τη στιγμή δεν υπάρχει η λογική να μας συγκρατεί, δεν υπολογίζουμε τον πόνο που μπορεί να δώσουμε στον άλλο. Όχι από έλλειψη αγάπης, αλλά από απουσίας νηφαλιότητας και συναισθηματικής αντοχής.
Για αυτό αν αισθανθούμε το κατά τα άλλα φυσιολογικό συναίσθημα του θυμού να μας κυριεύει, να προσπαθήσουμε να τον διοχετεύσουμε με έναν πιο εποικοδομητικό τρόπο. Μπορούμε να κρατήσουμε ένα μαξιλάρι και να ξεσπάσουμε σε αυτό, να πάμε έναν περίπατο και να περιμένουμε το αρχικό έντονο κύμα να ξεθυμάνει κάπως, να προσπαθήσουμε να εκφράσουμε πιο νηφάλια αυτό που μας δημιουργεί το θυμό.
Ο θυμός είναι υγιές συναίσθημα, αλλά όταν εκφραστεί επιθετικά μπορεί να προκαλέσει πόνο αντί να λειτουργήσει απελευθερωτικά. Χρειάζεται να βρεθεί η χρυσή τομή, καθώς ο θυμός πρέπει να εκφραστεί, αλλά και αυτή η έκφραση να μην πληγώσει βαθιά τον αποδέκτη.
Μαρία Σκαμπαρδώνη
healingeffect
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.