Κανείς δεν ξέρει τι εισπράξαμε, τι νιώσαμε, τι θέλαμε, τι περιμέναμε.
Προφανώς για όλα όσα μας συμβαίνουν, όσα ζούμε και αντιμετωπίζουμε, ευθυνόμαστε αποκλειστικά εμείς. Μάθαμε κάποιοι να μεταφέρουμε ευθύνες και να ψάχνουμε για σωτήρες, αφού κάποτε δεν μπορέσαμε να διώξουμε όσα και όσους μας είχαν σε… τοξικό υγρό να αργοπεθαίνουμε. Λάθος μας τότε, λάθος μας και τώρα!
Από την άλλη, ανεχτήκαμε πράγματα. Δώσαμε ξανά και ξανά ευκαιρίες σε καταστάσεις που δεν είχαν σωτηρία. Ταυτόχρονα είμαστε άδικοι με ότι καινούργιο εμφανιστεί και επιφυλακτικοί, λες και αυτό πρέπει και οφείλει να είναι σωστό και να περάσει κάθε δοκιμασία με επιτυχία στο 100%. Από εδώ και πέρα δεν δίνουμε ευκαιρίες, όπως δίναμε κάποτε, αλλά είναι πάντα δίκαιο αυτό; Ίσως είναι δίκαιο για εμάς και εκεί δεν θα διαφωνήσω, είναι όμως δίκαιο να προκαταβάλουμε πως ότι εμφανιστεί μπροστά μας, θα είναι σε συνεχή δοκιμασία; Δεν ξέρω… Πάλι αν είναι για να προστατέψουμε τον εαυτό μας, μπορεί να είναι αποδεκτό. Στο κάτω κάτω αν κάποιος ξέρει το παρελθόν μας και συνειδητά βρίσκεται κοντά μας, τότε θα έπρεπε να περιμένει και τις συνέπειες. Αν δεν ήταν προετοιμασμένος, τότε είναι δικό του πρόβλημα. Είναι κι αυτό μια οπτική, αλλά όχι η δική μου.
Κανείς δεν θα χαθεί, όσο δεν επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Καινούργια θα κάνουμε όλοι ως άνθρωποι. Το να επαναλαμβάνεις τα ίδια, είναι ανόητο και καταστροφικό, για εμάς και για όσους είναι κοντά μας. Το να έχεις περάσει τόσα τοξικά και ακόμα τα σημάδια να μην τα βλέπεις, είναι επίσης ανόητο και καταστροφικό. Οπότε ξανά μεταφέρεις ευθύνες, γιατί ακόμα και σε σένα είναι αδύνατον να γίνει κατανοητό, πως μπορείς ξανά να κάνεις τις ίδιες ανοησίες… ή απλά ο εγωισμός σου δεν στο επιτρέπει. Έτσι κι αλλιώς η αγάπη δεν έχει ούτε μετρητή, ούτε ημερομηνία λήξεως. Δεν είναι διακόπτης, δεν κατεβάζουμε ρολά και γυρίζουμε την πλάτη. Απλά ανοίγουμε την πόρτα και δείχνουμε τον δρόμο, ή φεύγουμε εμείς ή ξεπροβοδίζουμε τον άλλο και καλή τύχη από καρδιάς. Ποτέ δεν ξέρουμε… Μπορεί και να κάνει απλά την κίνηση να κλείσει την πόρτα και να μείνει. Αν αγαπάς αληθινά, θα αγαπάς ότι και να προκύψει στην συνέχεια. Θα νοιάζεσαι ότι και να ακολουθήσει. Θα νιώθεις, θα ξέρεις, θα είσαι καλά με τον εαυτό σου, θα θυμάσαι με αγάπη.
Ποτέ μην μετανιώνουμε για τίποτα. Ότι και να ήταν… το ζήσαμε. Το τι πήραμε από αυτό, είναι εκείνο που μετράει. Όποιος αμφισβητήσει τα συναισθήματά μας δεν μας ένιωσε, δεν μας αγάπησε το ίδιο. Απλά ήθελε να είμαστε εκεί όταν προσπαθούσε να περάσει στο επόμενο στάδιο. Μια μετάβαση ήμασταν, ένα πέρασμα…
Εμείς συνεχίζουμε να αγαπάμε όπως ξέρουμε. Να μην θυμόμαστε τίποτε άσχημο, να μην σκεφτόμαστε τίποτε κακό. Να κρατάμε τα ωραία και στο όνομά τους, να τιμούμε όσα περάσαμε και να τα κρατήσουμε κλεισμένα βαθιά μέσα μας, σαν τον πολυτιμότερο θησαυρό.
Κανείς δεν ξέρει τι εισπράξαμε, τι νιώσαμε, τι θέλαμε, τι περιμέναμε. Καλύτερα να μην το μάθουν… δεν υπάρχει λόγος πια. Προχωράμε και κρατάμε αναμνήσεις. Εκείνες που άξιζαν και μας έκαναν εξ αρχής να δώσουμε όλα όσα μπορούσαμε και θέλαμε. Ο εγωισμός από την αξιοπρέπεια έχει μεγάλη απόσταση και διαφορετικά αποτελέσματα.
Από την άλλη, ανεχτήκαμε πράγματα. Δώσαμε ξανά και ξανά ευκαιρίες σε καταστάσεις που δεν είχαν σωτηρία. Ταυτόχρονα είμαστε άδικοι με ότι καινούργιο εμφανιστεί και επιφυλακτικοί, λες και αυτό πρέπει και οφείλει να είναι σωστό και να περάσει κάθε δοκιμασία με επιτυχία στο 100%. Από εδώ και πέρα δεν δίνουμε ευκαιρίες, όπως δίναμε κάποτε, αλλά είναι πάντα δίκαιο αυτό; Ίσως είναι δίκαιο για εμάς και εκεί δεν θα διαφωνήσω, είναι όμως δίκαιο να προκαταβάλουμε πως ότι εμφανιστεί μπροστά μας, θα είναι σε συνεχή δοκιμασία; Δεν ξέρω… Πάλι αν είναι για να προστατέψουμε τον εαυτό μας, μπορεί να είναι αποδεκτό. Στο κάτω κάτω αν κάποιος ξέρει το παρελθόν μας και συνειδητά βρίσκεται κοντά μας, τότε θα έπρεπε να περιμένει και τις συνέπειες. Αν δεν ήταν προετοιμασμένος, τότε είναι δικό του πρόβλημα. Είναι κι αυτό μια οπτική, αλλά όχι η δική μου.
Κανείς δεν θα χαθεί, όσο δεν επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη. Καινούργια θα κάνουμε όλοι ως άνθρωποι. Το να επαναλαμβάνεις τα ίδια, είναι ανόητο και καταστροφικό, για εμάς και για όσους είναι κοντά μας. Το να έχεις περάσει τόσα τοξικά και ακόμα τα σημάδια να μην τα βλέπεις, είναι επίσης ανόητο και καταστροφικό. Οπότε ξανά μεταφέρεις ευθύνες, γιατί ακόμα και σε σένα είναι αδύνατον να γίνει κατανοητό, πως μπορείς ξανά να κάνεις τις ίδιες ανοησίες… ή απλά ο εγωισμός σου δεν στο επιτρέπει. Έτσι κι αλλιώς η αγάπη δεν έχει ούτε μετρητή, ούτε ημερομηνία λήξεως. Δεν είναι διακόπτης, δεν κατεβάζουμε ρολά και γυρίζουμε την πλάτη. Απλά ανοίγουμε την πόρτα και δείχνουμε τον δρόμο, ή φεύγουμε εμείς ή ξεπροβοδίζουμε τον άλλο και καλή τύχη από καρδιάς. Ποτέ δεν ξέρουμε… Μπορεί και να κάνει απλά την κίνηση να κλείσει την πόρτα και να μείνει. Αν αγαπάς αληθινά, θα αγαπάς ότι και να προκύψει στην συνέχεια. Θα νοιάζεσαι ότι και να ακολουθήσει. Θα νιώθεις, θα ξέρεις, θα είσαι καλά με τον εαυτό σου, θα θυμάσαι με αγάπη.
Ποτέ μην μετανιώνουμε για τίποτα. Ότι και να ήταν… το ζήσαμε. Το τι πήραμε από αυτό, είναι εκείνο που μετράει. Όποιος αμφισβητήσει τα συναισθήματά μας δεν μας ένιωσε, δεν μας αγάπησε το ίδιο. Απλά ήθελε να είμαστε εκεί όταν προσπαθούσε να περάσει στο επόμενο στάδιο. Μια μετάβαση ήμασταν, ένα πέρασμα…
Εμείς συνεχίζουμε να αγαπάμε όπως ξέρουμε. Να μην θυμόμαστε τίποτε άσχημο, να μην σκεφτόμαστε τίποτε κακό. Να κρατάμε τα ωραία και στο όνομά τους, να τιμούμε όσα περάσαμε και να τα κρατήσουμε κλεισμένα βαθιά μέσα μας, σαν τον πολυτιμότερο θησαυρό.
Κανείς δεν ξέρει τι εισπράξαμε, τι νιώσαμε, τι θέλαμε, τι περιμέναμε. Καλύτερα να μην το μάθουν… δεν υπάρχει λόγος πια. Προχωράμε και κρατάμε αναμνήσεις. Εκείνες που άξιζαν και μας έκαναν εξ αρχής να δώσουμε όλα όσα μπορούσαμε και θέλαμε. Ο εγωισμός από την αξιοπρέπεια έχει μεγάλη απόσταση και διαφορετικά αποτελέσματα.
Θωμάς Τριάντης
gynaikaeimai
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.