Άντρας γιέ μου δεν είναι εκείνος που απλά φοράει παντελόνια...
Γιε μου, σου γράφω απόψε κάτι, γιατί τα λόγια τα παίρνει ο αέρας, σε αντίθεση με τα γραπτά που μένουν, εσύ πες το αν θες, “Ο δεκάλογος για το πώς χορεύεται η ζωή”. Και το μόνο που θέλω από εσένα, είναι να πάρεις αυτές τις αράδες και να τις εκτυπώσεις σε ένα απλό χαρτί, να κολλήσεις το χαρτί πάνω στο γραφείο σου και να το βλέπεις κάθε φορά που θα κάθεσαι σε αυτό…
Άκου με προσεκτικά!
– Δεν είναι κακό να κάνεις λάθη παιδί μου, ανθρώπινο είναι, κι εγώ θέλω να είσαι ανθρώπινος, το κακό είναι το να μην τα αναγνωρίζεις, το να μην τα παραδέχεσαι και το να μην τα διορθώνεις.
– Η ζωή πάντα σου δίνει δεύτερες ευκαιρίες, αν όμως δεν τις αρπάξεις ούτε κι αυτές, τότε αλίμονο σου, τρίτες δεν έχει.
– Σοφός δεν είναι εκείνος που τα ξέρει όλα, σοφός είναι αυτός που έχει την θέληση και την δίψα να τα μάθει όλα, άσχετα με το αν θα τα καταφέρει τελικά.
– Χωρίς προσπάθεια κι αγώνα δεν κερδήθηκε ποτέ κανένας πόλεμος, κι η ζωή ακριβέ μου, είναι γιομάτη από πολέμους, διάλεξε λοιπόν, εσύ θες να θα είσαι με τους νικητές ή με τους ηττημένους, θα αγωνισθείς ή θα παραδοθείς, θα πολεμήσεις ή θα πετάξεις στο χώμα το σπαθί σου;
– Δικός σου άνθρωπος δεν είναι εκείνος που σου χαδεύει τα αυτιά, λέγοντας σου εύηχα λογάκια, είναι εκείνος που σου λέει αλήθειες, που τις πιο πολλές φορές, δεν θα τις αντέχουνε τα αυτιά σου για να τις ακούσεις, αυτός είναι ο πιο δικός σου άνθρωπος.
– Ο μπαμπάς κι η μαμά θα θέλουν πάντα το καλό σου, όμως δεν θα είναι πάντα εκεί για να σε σηκώνουν και να συμβουλεύουν, κάποια στιγμή θα φύγουν, και κάποια στιγμή, θα πρέπει από μόνος σου να μάθεις να θέλεις το καλό σου.
– Ο πιο σημαντικός άνθρωπος στον κόσμο είσαι εσύ, και κανείς δεν είναι πιο πάνω από εσένα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα πρέπει να βλέπεις όλους τους άλλους σαν ασήμαντους κι υποδεέστερους σου, ο αυτοσεβασμός δεν αναιρεί τον σεβασμό, το αντίθετο.
– Να κυνηγάς πάντα τα όνειρα σου, μα να θυμάσαι πως για να πιάσεις ένα όνειρο δεν είναι ποτέ απλό κι εύκολο, δεν υπάρχουν εύκολα όνειρα, εύκολα είναι μόνο εκείνα τα όνειρα που όταν ξυπνήσεις το πρωί τα έχεις ήδη ξεχάσει.
– Οι πληγές πονάνε σίγουρα, και να είσαι βέβαιος πως θα πονέσεις πάρα πολλές φορές μέσα από την πορεία σου, όμως οι πληγές είναι μαθήματα, οι πληγές είναι εκείνες που θα σε δυναμώσουνε, κι όχι η αποφυγή τους. Κι όσους σε πληγώνουν, να μην τους το ανταποδίδεις, να τους θυμάσαι και να αποχωρείς.
– Το ευχαριστώ, το συγγνώμη, το σ΄ αγαπάω, το είμαι εδώ, τα καλημέρα και το καληνύχτα, το σε νοιάζομαι και το σε βοηθάω, δεν είναι μυστικά, είναι κάτι που θα πρέπει να μάθεις να τα λες, να τα ουρλιάζεις, να τα πράττεις και κυρίως, να τα εννοείς.
Και ένα ακόμη τελευταίο, σαν μπόνους… Άντρας γιέ μου δεν είναι εκείνος που απλά φοράει παντελόνια, είναι εκείνος που τα τιμάει, που κρατάει τον λόγο του, που δεν υπόσχεται αν δεν μπορεί να πραγματοποιήσει, που μπορεί να σηκώσει τις ευθύνες του, όσα κιλά κι αν ζυγίζουνε!
Ο μπαμπάς σου.
Άκου με προσεκτικά!
– Δεν είναι κακό να κάνεις λάθη παιδί μου, ανθρώπινο είναι, κι εγώ θέλω να είσαι ανθρώπινος, το κακό είναι το να μην τα αναγνωρίζεις, το να μην τα παραδέχεσαι και το να μην τα διορθώνεις.
– Η ζωή πάντα σου δίνει δεύτερες ευκαιρίες, αν όμως δεν τις αρπάξεις ούτε κι αυτές, τότε αλίμονο σου, τρίτες δεν έχει.
– Σοφός δεν είναι εκείνος που τα ξέρει όλα, σοφός είναι αυτός που έχει την θέληση και την δίψα να τα μάθει όλα, άσχετα με το αν θα τα καταφέρει τελικά.
– Χωρίς προσπάθεια κι αγώνα δεν κερδήθηκε ποτέ κανένας πόλεμος, κι η ζωή ακριβέ μου, είναι γιομάτη από πολέμους, διάλεξε λοιπόν, εσύ θες να θα είσαι με τους νικητές ή με τους ηττημένους, θα αγωνισθείς ή θα παραδοθείς, θα πολεμήσεις ή θα πετάξεις στο χώμα το σπαθί σου;
– Δικός σου άνθρωπος δεν είναι εκείνος που σου χαδεύει τα αυτιά, λέγοντας σου εύηχα λογάκια, είναι εκείνος που σου λέει αλήθειες, που τις πιο πολλές φορές, δεν θα τις αντέχουνε τα αυτιά σου για να τις ακούσεις, αυτός είναι ο πιο δικός σου άνθρωπος.
– Ο μπαμπάς κι η μαμά θα θέλουν πάντα το καλό σου, όμως δεν θα είναι πάντα εκεί για να σε σηκώνουν και να συμβουλεύουν, κάποια στιγμή θα φύγουν, και κάποια στιγμή, θα πρέπει από μόνος σου να μάθεις να θέλεις το καλό σου.
– Ο πιο σημαντικός άνθρωπος στον κόσμο είσαι εσύ, και κανείς δεν είναι πιο πάνω από εσένα, αυτό όμως δεν σημαίνει πως θα πρέπει να βλέπεις όλους τους άλλους σαν ασήμαντους κι υποδεέστερους σου, ο αυτοσεβασμός δεν αναιρεί τον σεβασμό, το αντίθετο.
– Να κυνηγάς πάντα τα όνειρα σου, μα να θυμάσαι πως για να πιάσεις ένα όνειρο δεν είναι ποτέ απλό κι εύκολο, δεν υπάρχουν εύκολα όνειρα, εύκολα είναι μόνο εκείνα τα όνειρα που όταν ξυπνήσεις το πρωί τα έχεις ήδη ξεχάσει.
– Οι πληγές πονάνε σίγουρα, και να είσαι βέβαιος πως θα πονέσεις πάρα πολλές φορές μέσα από την πορεία σου, όμως οι πληγές είναι μαθήματα, οι πληγές είναι εκείνες που θα σε δυναμώσουνε, κι όχι η αποφυγή τους. Κι όσους σε πληγώνουν, να μην τους το ανταποδίδεις, να τους θυμάσαι και να αποχωρείς.
– Το ευχαριστώ, το συγγνώμη, το σ΄ αγαπάω, το είμαι εδώ, τα καλημέρα και το καληνύχτα, το σε νοιάζομαι και το σε βοηθάω, δεν είναι μυστικά, είναι κάτι που θα πρέπει να μάθεις να τα λες, να τα ουρλιάζεις, να τα πράττεις και κυρίως, να τα εννοείς.
Και ένα ακόμη τελευταίο, σαν μπόνους… Άντρας γιέ μου δεν είναι εκείνος που απλά φοράει παντελόνια, είναι εκείνος που τα τιμάει, που κρατάει τον λόγο του, που δεν υπόσχεται αν δεν μπορεί να πραγματοποιήσει, που μπορεί να σηκώσει τις ευθύνες του, όσα κιλά κι αν ζυγίζουνε!
Ο μπαμπάς σου.
Γιώργος Καραγεώργος
loveletters
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.