Επιλέγουμε τις πιο soft και ταυτόχρονα κατατοπιστικές.
Κώδικας καλής συμπεριφοράς. Το ‘χουμε. Κώδικας επικοινωνίας. Το ‘χουμε. Κώδικας συμβουλών και οδηγιών για τα άτομα που μας ενδιαφέρουν, ψάχνουμε ακόμη τον τρόπο. Κι αυτός ο απών κώδικας μας βασανίζει όλους κατά καιρούς. Έχουμε εντοπίσει το πρόσωπο και λιώνουμε μέσα μας. Μάς ενδιαφέρει αλλά δε γνωρίζουμε αν έχει το μυαλό του αλλού. Ξέρουμε αν ενδιαφέρεται για μας; Αν υπάρχει άλλο άτομο έστω και στη σκέψη του; Έχουμε κατά νου τι θα πούμε; Ναι, είναι δύσκολο. Κανείς δεν το ‘χει. Απάτητο θέμα είναι. Κοιτάμε ταβάνι, ρωτάμε φίλους για βοήθεια.
Όλα είναι μια απόφαση. Και την παίρνουμε γιατί μας αρέσει κι αποφασίσαμε να το πάμε ως το τέρμα. Ακολουθούμε λοιπόν το ένστικτό μας και σκεφτόμαστε πως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να βολιδοσκοπήσουμε από πολύ διακριτικά μέχρι εσχάτως αδιάκριτα. Γιατί εντάξει, αν είναι να περάσουμε τη μισή μας ζωή για να μάθουμε αν θα γίνουμε ζευγάρι με το πρόσωπο, καλύτερα να το αφήσουμε. Δε μας θέλει. Το ορθό λοιπόν, αν υπάρχει ορθό και λάθος σ’ αυτές τις ιστορίες, είναι να δουλέψουμε με τη μέθοδο ανίχνευσης μέσω στοχευμένων ερωτήσεων. Επιλέγουμε τις πιο soft και ταυτόχρονα κατατοπιστικές.
1. «Πώς ήταν η μέρα σου;»
Χρονικές ερωτήσεις που σκοπό έχουν πρωτίστως να ανιχνεύσουν πώς πέρασε τη μέρα του το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει κι επίσης να εντοπίσουμε αν μέσα στις απαντήσεις εμπεριέχει λέξεις, εκφράσεις, υπονοούμενα τα οποία θα φανερώνουν την ύπαρξη άλλου προσώπου. Επίσης, αν ο άλλος έχει τη διάθεση να μας φανερώσει πληροφορίες που αφορούν την προσωπική του ζωή κι είναι εξομολογητικός, αυτό είναι ένα στοιχείο που κρατάμε υπέρ μας για το επόμενο βήμα.
2. «Πώς είναι το όνομά σου στα σόσιαλ;»
Ερώτηση που με την ανάλογη απάντηση πάμε τάρταρα ή ουράνια. Γιατί αν απαντήσει αβίαστα και με χαρά, δε δυσανασχετήσει ή κάνει παυσάρα αμηχανίας και με άνεση μας φανερώνει τα πάντα, θα έχουμε φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στο πολυπόθητο ζητούμενό μας. Θα μπορούμε να μαθαίνουμε τα νέα του και γιατί όχι, να είναι και μια καλή ευκαιρία να γίνονται αφορμή για να συζητάμε πιο πολύ μέσα στη μέρα.
3. «Μπορούμε να βρεθούμε σε μια ωρίτσα που έχω κενό;»
Ερώτηση που μπορεί να γίνει μέχρι τρεις φορές σε διαφορετικές ώρες. Γιατί αν στην ερώτησή μας για μια συνάντηση-αρπαχτή, πάρουμε σταθερή άμεση και ξεκάθαρη απάντηση και δη θετική, έχουμε κάνει ήδη το μισό ταξίδι γνωριμίας προ σχέσης. Σε ένα παράλληλο σύμπαν ευνοούμενων συνθηκών θα περιμένει ίσως και να κάνουμε την ερώτηση αυτή. Τολμάμε και «βουρ» στο ψητό, που έλεγε και η σοφή γιαγιά μου.
4. «Θα ήθελες να πάμε ένα ταξιδάκι κάπου μαζί;»
Εξαντλούμε καίμε ή σώζουμε το πιο δυνατό μας χαρτί. Κανένας σκεπτόμενος άνθρωπος που το μυαλό του τρέχει κάπου άλλου δε θα μας δώσει θετική απάντηση. Ε ρε κάτι γλέντια και κάτι επόμενα όνειρα που έχουμε να χτίσουμε.
5. «Θα ήθελες να βρεθούμε σπίτι σου;»
Ξέρουμε πως από τη στιγμή που τολμάμε να κάνουμε αυτή την ερώτηση έχουμε προδιαγράψει λίγο-πολύ τη συνέχεια. Γιατί κάτι τέτοιο είναι το τελειωτικό χτύπημα. Βεβαίως, υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν το θάρρος πολύ σέξι. Βασική προϋπόθεση είναι να είμαστε απόλυτα βέβαιοι γι’ αυτή μας την ερώτηση. Και φυσικά έχει ρίσκο και την πιθανότητα της αρνητικής απάντησης, αλλά θα έχουμε τουλάχιστον ξεθολώσει από το τοπίο στη ομίχλη που τόσο καιρό θα περιμέναμε.
6. «Πώς νιώθεις για μένα;»
Ερώτηση τελευταία και καταλυτική. Βαρεθήκαμε τα παιχνίδια και ρωτάμε ευθέως. Παίρνουμε τράπουλα κι ανοίγουμε τα χαρτιά μας στο τραπέζι. Τα ρέστα μας.
Δυστυχώς δεν είμαστε όλοι τυχεροί και κάποιοι από μας πρέπει να κουραστούμε, να μαντεύουμε, να αυτοσχεδιάζουμε, να προκαλούμε για να μάθουμε τι γίνεται στο μυαλό αυτού που μας ενδιαφέρει. Αυτά τα μπερδεμένα όμως, πολλές φορές έχουν μια γοητεία. Γιατί θα είμαστε τόσο ενθουσιασμένοι που το παλέψαμε και θα το χρεωθούμε σαν μια μεγάλη προσωπική μας νίκη. Αν πάλι δεν κάτσει, τι να κάνουμε, καλύτερα τελευταίοι παρά δεύτεροι.
Όλα είναι μια απόφαση. Και την παίρνουμε γιατί μας αρέσει κι αποφασίσαμε να το πάμε ως το τέρμα. Ακολουθούμε λοιπόν το ένστικτό μας και σκεφτόμαστε πως το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να βολιδοσκοπήσουμε από πολύ διακριτικά μέχρι εσχάτως αδιάκριτα. Γιατί εντάξει, αν είναι να περάσουμε τη μισή μας ζωή για να μάθουμε αν θα γίνουμε ζευγάρι με το πρόσωπο, καλύτερα να το αφήσουμε. Δε μας θέλει. Το ορθό λοιπόν, αν υπάρχει ορθό και λάθος σ’ αυτές τις ιστορίες, είναι να δουλέψουμε με τη μέθοδο ανίχνευσης μέσω στοχευμένων ερωτήσεων. Επιλέγουμε τις πιο soft και ταυτόχρονα κατατοπιστικές.
1. «Πώς ήταν η μέρα σου;»
Χρονικές ερωτήσεις που σκοπό έχουν πρωτίστως να ανιχνεύσουν πώς πέρασε τη μέρα του το πρόσωπο που μας ενδιαφέρει κι επίσης να εντοπίσουμε αν μέσα στις απαντήσεις εμπεριέχει λέξεις, εκφράσεις, υπονοούμενα τα οποία θα φανερώνουν την ύπαρξη άλλου προσώπου. Επίσης, αν ο άλλος έχει τη διάθεση να μας φανερώσει πληροφορίες που αφορούν την προσωπική του ζωή κι είναι εξομολογητικός, αυτό είναι ένα στοιχείο που κρατάμε υπέρ μας για το επόμενο βήμα.
2. «Πώς είναι το όνομά σου στα σόσιαλ;»
Ερώτηση που με την ανάλογη απάντηση πάμε τάρταρα ή ουράνια. Γιατί αν απαντήσει αβίαστα και με χαρά, δε δυσανασχετήσει ή κάνει παυσάρα αμηχανίας και με άνεση μας φανερώνει τα πάντα, θα έχουμε φτάσει ένα βήμα πιο κοντά στο πολυπόθητο ζητούμενό μας. Θα μπορούμε να μαθαίνουμε τα νέα του και γιατί όχι, να είναι και μια καλή ευκαιρία να γίνονται αφορμή για να συζητάμε πιο πολύ μέσα στη μέρα.
3. «Μπορούμε να βρεθούμε σε μια ωρίτσα που έχω κενό;»
Ερώτηση που μπορεί να γίνει μέχρι τρεις φορές σε διαφορετικές ώρες. Γιατί αν στην ερώτησή μας για μια συνάντηση-αρπαχτή, πάρουμε σταθερή άμεση και ξεκάθαρη απάντηση και δη θετική, έχουμε κάνει ήδη το μισό ταξίδι γνωριμίας προ σχέσης. Σε ένα παράλληλο σύμπαν ευνοούμενων συνθηκών θα περιμένει ίσως και να κάνουμε την ερώτηση αυτή. Τολμάμε και «βουρ» στο ψητό, που έλεγε και η σοφή γιαγιά μου.
4. «Θα ήθελες να πάμε ένα ταξιδάκι κάπου μαζί;»
Εξαντλούμε καίμε ή σώζουμε το πιο δυνατό μας χαρτί. Κανένας σκεπτόμενος άνθρωπος που το μυαλό του τρέχει κάπου άλλου δε θα μας δώσει θετική απάντηση. Ε ρε κάτι γλέντια και κάτι επόμενα όνειρα που έχουμε να χτίσουμε.
5. «Θα ήθελες να βρεθούμε σπίτι σου;»
Ξέρουμε πως από τη στιγμή που τολμάμε να κάνουμε αυτή την ερώτηση έχουμε προδιαγράψει λίγο-πολύ τη συνέχεια. Γιατί κάτι τέτοιο είναι το τελειωτικό χτύπημα. Βεβαίως, υπάρχουν άνθρωποι που βρίσκουν το θάρρος πολύ σέξι. Βασική προϋπόθεση είναι να είμαστε απόλυτα βέβαιοι γι’ αυτή μας την ερώτηση. Και φυσικά έχει ρίσκο και την πιθανότητα της αρνητικής απάντησης, αλλά θα έχουμε τουλάχιστον ξεθολώσει από το τοπίο στη ομίχλη που τόσο καιρό θα περιμέναμε.
6. «Πώς νιώθεις για μένα;»
Ερώτηση τελευταία και καταλυτική. Βαρεθήκαμε τα παιχνίδια και ρωτάμε ευθέως. Παίρνουμε τράπουλα κι ανοίγουμε τα χαρτιά μας στο τραπέζι. Τα ρέστα μας.
Δυστυχώς δεν είμαστε όλοι τυχεροί και κάποιοι από μας πρέπει να κουραστούμε, να μαντεύουμε, να αυτοσχεδιάζουμε, να προκαλούμε για να μάθουμε τι γίνεται στο μυαλό αυτού που μας ενδιαφέρει. Αυτά τα μπερδεμένα όμως, πολλές φορές έχουν μια γοητεία. Γιατί θα είμαστε τόσο ενθουσιασμένοι που το παλέψαμε και θα το χρεωθούμε σαν μια μεγάλη προσωπική μας νίκη. Αν πάλι δεν κάτσει, τι να κάνουμε, καλύτερα τελευταίοι παρά δεύτεροι.
Ταρασία Γεωργιάδου
pillowfights
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.