Εμείς…
που κάναμε ψίχουλα την ψυχή μας για να ταΐσουμε τα όρνια.
Εμείς…
που περπατήσαμε μέσα στη βροχή γιατί δεν καταδεχτήκαμε να πάρουμε την ομπρέλα που μας πρόσφεραν οι άλλοι επ’ αμοιβή…
Εμείς…
που περπατήσαμε στον υπόνομο μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι.
Εμείς…
που κάναμε τον δράκο που φώλιαζε μέσα μας να χαμογελάσει.
Εμείς…
που φτάσαμε στην άκρη του γκρεμού, μόνο και μόνο για ν’ απολαύσουμε τη θέα…
Εμείς…
που δε ζητήσαμε ποτέ τα ρέστα της ζωής μας από τον ταμία.
Να ’μαστε, λέει, στη βαρκούλα και να ’χε φεγγαράδα και ν’ αρμενίζαμε…
που κάναμε ψίχουλα την ψυχή μας για να ταΐσουμε τα όρνια.
Εμείς…
που περπατήσαμε μέσα στη βροχή γιατί δεν καταδεχτήκαμε να πάρουμε την ομπρέλα που μας πρόσφεραν οι άλλοι επ’ αμοιβή…
Εμείς…
που περπατήσαμε στον υπόνομο μ’ ένα τριαντάφυλλο στο χέρι.
Εμείς…
που κάναμε τον δράκο που φώλιαζε μέσα μας να χαμογελάσει.
Εμείς…
που φτάσαμε στην άκρη του γκρεμού, μόνο και μόνο για ν’ απολαύσουμε τη θέα…
Εμείς…
που δε ζητήσαμε ποτέ τα ρέστα της ζωής μας από τον ταμία.
Να ’μαστε, λέει, στη βαρκούλα και να ’χε φεγγαράδα και ν’ αρμενίζαμε…
Αλκυόνης Παπαδάκη, Το χαμόγελο του δράκου
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.