Όσο όμως τρέχεις, μην ξεχάσεις να ζεις!
Έχεις καταλάβει πως όλη μέρα τρέχεις κάτι να προλάβεις; Μ’ ένα ρολόι στο χέρι κι ένα χρονοδιάγραμμα στο μυαλό, σ’ έναν ασταμάτητο αγώνα δρόμου.
Να προλάβεις ν’ αφήσεις τα παιδιά στο σχολείο και να φύγεις γρήγορα για να είσαι στην ώρα σου στο γραφείο. Να προλάβεις να τελειώσεις μ’ όλες τις εκκρεμότητες, να είσαι on time στις προθεσμίες σου. Να προλάβεις ανοιχτή την τράπεζα και να τακτοποιήσεις τη δόση του δανείου σου πριν την ημερομηνία λήξης.
Να προλάβεις να πας σούπερ μάρκετ και να πάρεις τη μικρή απ’ το μπαλέτο. Να τρέξεις να είσαι στην ώρα σου στο ραντεβού με τον οδοντίατρο. Να προλάβεις τα μαγαζιά ανοιχτά, για να πάρεις κι εκείνο το δωράκι στην μαμά σου. Να προλάβεις να πάρεις τηλέφωνο την κολλητή σου, πριν περάσει η ώρα. Να προλάβεις να κάνεις όλα όσα έχεις σημειώσει στη λίστα του μυαλού σου πριν ξημερώσει…
Καμιά φορά δεν προλαβαίνεις καν να σκεφτείς. Σαν καλοκουρδισμένο ρομποτάκι τρέχεις απλά να προλάβεις και να διεκπεραιώσεις. Ακόμη κι όταν χαμογελάς, το κάνεις μηχανικά, μ’ ένα μυαλό να τρέχει στην επόμενη προθεσμία, στο επόμενο “πρέπει”.
Έχεις καταλάβει πως όλη μέρα τρέχεις κάτι να προλάβεις; Το μαρτυρούν οι μαύροι κύκλοι κάτω απ’ τα μάτια σου, το άγχος που βρίσκεται ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου. Το μαρτυρά το θολό βλέμμα σου, το άνευρο χαμόγελό σου. Αλήθεια όμως, έχεις αναρωτηθείς πού θες να φτάσεις; Ποιος είναι ο προορισμός που προσδοκάς; Αυτός ο στίβος που τρέχεις, σε ποιο τέρμα ελπίζεις να σε οδηγήσει;
Έχεις καταλάβει πως όλη μέρα τρέχεις κάτι να προλάβεις; Αλήθεια όμως, προλαβαίνεις να απολαύσεις τη διαδρομή; Προλαβαίνεις να δεις τα χρώματα, να μυρίσεις τ’ αρώματα, να νιώσεις τους ανέμους; Αλήθεια, όσο τρέχεις και διεκπεραιώνεις και καταφέρνεις, προλαβαίνεις να ζήσεις;
Κι αν δεν ζεις κάθε στιγμή, πώς νιώθεις τη ζωή; Κι αν δεν απολαμβάνεις κάθε λεπτό, πώς χαίρεσαι το χρόνο; Κι αν δεν νιώθεις το κάθε βήμα, πώς να σε γεμίσει το τέρμα;
Έχεις καταλάβει πως όλη μέρα τρέχεις κάτι να προλάβεις; Καμιά φορά δεν προλαβαίνεις καν να σκεφτείς. Σαν καλοκουρδισμένο ρομποτάκι τρέχεις απλά να προλάβεις και να διεκπεραιώσεις. Όσο όμως τρέχεις, μην ξεχάσεις να ζεις!
Να προλάβεις ν’ αφήσεις τα παιδιά στο σχολείο και να φύγεις γρήγορα για να είσαι στην ώρα σου στο γραφείο. Να προλάβεις να τελειώσεις μ’ όλες τις εκκρεμότητες, να είσαι on time στις προθεσμίες σου. Να προλάβεις ανοιχτή την τράπεζα και να τακτοποιήσεις τη δόση του δανείου σου πριν την ημερομηνία λήξης.
Να προλάβεις να πας σούπερ μάρκετ και να πάρεις τη μικρή απ’ το μπαλέτο. Να τρέξεις να είσαι στην ώρα σου στο ραντεβού με τον οδοντίατρο. Να προλάβεις τα μαγαζιά ανοιχτά, για να πάρεις κι εκείνο το δωράκι στην μαμά σου. Να προλάβεις να πάρεις τηλέφωνο την κολλητή σου, πριν περάσει η ώρα. Να προλάβεις να κάνεις όλα όσα έχεις σημειώσει στη λίστα του μυαλού σου πριν ξημερώσει…
Καμιά φορά δεν προλαβαίνεις καν να σκεφτείς. Σαν καλοκουρδισμένο ρομποτάκι τρέχεις απλά να προλάβεις και να διεκπεραιώσεις. Ακόμη κι όταν χαμογελάς, το κάνεις μηχανικά, μ’ ένα μυαλό να τρέχει στην επόμενη προθεσμία, στο επόμενο “πρέπει”.
Έχεις καταλάβει πως όλη μέρα τρέχεις κάτι να προλάβεις; Το μαρτυρούν οι μαύροι κύκλοι κάτω απ’ τα μάτια σου, το άγχος που βρίσκεται ζωγραφισμένο στο πρόσωπό σου. Το μαρτυρά το θολό βλέμμα σου, το άνευρο χαμόγελό σου. Αλήθεια όμως, έχεις αναρωτηθείς πού θες να φτάσεις; Ποιος είναι ο προορισμός που προσδοκάς; Αυτός ο στίβος που τρέχεις, σε ποιο τέρμα ελπίζεις να σε οδηγήσει;
Έχεις καταλάβει πως όλη μέρα τρέχεις κάτι να προλάβεις; Αλήθεια όμως, προλαβαίνεις να απολαύσεις τη διαδρομή; Προλαβαίνεις να δεις τα χρώματα, να μυρίσεις τ’ αρώματα, να νιώσεις τους ανέμους; Αλήθεια, όσο τρέχεις και διεκπεραιώνεις και καταφέρνεις, προλαβαίνεις να ζήσεις;
Κι αν δεν ζεις κάθε στιγμή, πώς νιώθεις τη ζωή; Κι αν δεν απολαμβάνεις κάθε λεπτό, πώς χαίρεσαι το χρόνο; Κι αν δεν νιώθεις το κάθε βήμα, πώς να σε γεμίσει το τέρμα;
Έχεις καταλάβει πως όλη μέρα τρέχεις κάτι να προλάβεις; Καμιά φορά δεν προλαβαίνεις καν να σκεφτείς. Σαν καλοκουρδισμένο ρομποτάκι τρέχεις απλά να προλάβεις και να διεκπεραιώσεις. Όσο όμως τρέχεις, μην ξεχάσεις να ζεις!
Κική Γιοβανοπούλου
loveletters
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.