πορεύσου με θαυμασμό και τιμή που γεννήθηκες και ζεις αυτήν την ζωή!
Να σαι όμορφος, δυνατός, ταπεινός!
Όπως σου αρμόζει, με το κεφάλι ψηλά! Με τις σκέψεις διαυγείς και την καρδιά σου να κοιτά στον ουρανό! Αρκετά με τα χτυπήματα στο πάτωμα και τα μάτια κολλημένα στην μπογιά του ταβανιού.
Δεν έμαθες ακόμη πως οι απαντήσεις σου, βρίσκονται μέσα σου; Και εσύ ολοένα ψάχνεις τριγύρω. Αλήθεια, για τί πράγμα ψάχνεις;
Είσαι εσύ ο δημιουργός της ζωής σου, εσύ είσαι ο ταπεινός ιππότης των συναισθημάτων σου, εσύ είσαι και ο δεσμο- φύλακας των σκέψεών σου.
Τώρα έμαθες, σωστά; Έμαθες πως ο κόσμος σου είναι η μικρογραφία της προσωπικότητάς σου, έμαθες πως όλα εσύ είσαι!
Όσα νοιώθεις, τα αντίστοιχα προσελκύεις, όσα σκέπτεσαι, όσα υπονοείς!
Η ώρα να τελειώσει εδώ το παιχνίδι με το κρυφτό, ωρίμασε και ήρθε! Για να σε δω!
Σήκωσε μάτια ψηλά, να κοιτούν πάντα μπροστά, να αισθάνεσαι πρίγκηπας/ πριγκίπισσα της ζωής σου.
Nα στέκεσαι δυναμικά με τα πόδια σταθερά στην γη μπροστά απο όσα βιώνεις και να αντιμετωπίζεις την ζωή με θαρρετό.
Mακρυά τώρα πια η ανασφάλεια του λόγου, που κάποτε ως φοβισμένο πουλί ψιθύριζες τα θέλω σου.
Τώρα είσαι εδώ και η ζωή, σου ανήκει! Ζήσε την, μπορείς! Πιάσε απο το χέρι τον ξεχωριστό σου εαυτό και πορεύσου με θαυμασμό και τιμή που γεννήθηκες και ζεις αυτήν την ζωή!
Σε αγαπώ! Σε αγαπάς!
Δεν έμαθες ακόμη πως οι απαντήσεις σου, βρίσκονται μέσα σου; Και εσύ ολοένα ψάχνεις τριγύρω. Αλήθεια, για τί πράγμα ψάχνεις;
Είσαι εσύ ο δημιουργός της ζωής σου, εσύ είσαι ο ταπεινός ιππότης των συναισθημάτων σου, εσύ είσαι και ο δεσμο- φύλακας των σκέψεών σου.
Τώρα έμαθες, σωστά; Έμαθες πως ο κόσμος σου είναι η μικρογραφία της προσωπικότητάς σου, έμαθες πως όλα εσύ είσαι!
Όσα νοιώθεις, τα αντίστοιχα προσελκύεις, όσα σκέπτεσαι, όσα υπονοείς!
Η ώρα να τελειώσει εδώ το παιχνίδι με το κρυφτό, ωρίμασε και ήρθε! Για να σε δω!
Σήκωσε μάτια ψηλά, να κοιτούν πάντα μπροστά, να αισθάνεσαι πρίγκηπας/ πριγκίπισσα της ζωής σου.
Nα στέκεσαι δυναμικά με τα πόδια σταθερά στην γη μπροστά απο όσα βιώνεις και να αντιμετωπίζεις την ζωή με θαρρετό.
Mακρυά τώρα πια η ανασφάλεια του λόγου, που κάποτε ως φοβισμένο πουλί ψιθύριζες τα θέλω σου.
Τώρα είσαι εδώ και η ζωή, σου ανήκει! Ζήσε την, μπορείς! Πιάσε απο το χέρι τον ξεχωριστό σου εαυτό και πορεύσου με θαυμασμό και τιμή που γεννήθηκες και ζεις αυτήν την ζωή!
Σε αγαπώ! Σε αγαπάς!
Μαρία Σταματοπούλου
loveletters
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.