Πάντα να ξαναρχίζεις…

Με οποιαδήποτε αρχή.

Να ξαναρχίζεις λοιπόν, να κάνεις εκείνο το βήμα, ξεχνώντας ποιος είσαι και το που βρίσκεσαι.
Για να αδιάσει το μέσα σου και να γεμίσει αλλιώς.

Να ξαναρχίζεις, έχοντας όπλο το παρόν και σοφία το παρελθόν.
Και θα δεις ότι μόνο έτσι θα μάθεις την κατανοήση, για να δημιουργήσεις με σιγουριά το μέλλον.

Να ξαναρχίζεις, όσο χαμηλά και αν έχεις πέσει στο τώρα.
Όσες πληγές και αν σου έχουν χαράξει.

Όσο σκοτάδι και αν έχεις βιώσει.
Να μαζεύεις τα κομμάτια σου και να πηγαίνεις στην αρχή σου.

Να ξαναρχίζεις, όσο και αν ο πόνος, σε έχει αποδυναμώσει.
Θυμήσου ότι το αύριο, σου δίνει μια δεύτερη ευκαιρία.
Μια δεύτερη ζωή.

Να ξαναρχίζεις και να χαμογελάς τόσο δυνατά που η σκιά του φόβου να τρομάξει και να φύγει.
Στη θέα του ήλιου ακόμα κι αυτή θα κάνει πιο πέρα.

Να ξαναρχίζεις και να συγχωρείς το παρελθόν σου.
Τους ανθρώπους του, τις επιλογές σου.

Διότι, κανείς δεν ξέρει πώς ακριβώς να παίξει.
Δεν υπάρχει σκηνοθέτης για το έργο μας.
Όλα αυτοσχεδιασμός είναι.
Ό,τι φέρει η στιγμή.

Μονάχα την αδράνεια μην αγαπήσεις.
Διότι, θα σε προδώσει.

Να ξαναρχίζεις και να ερωτεύεσαι με δύναμη.
Να διεκδικείς χωρίς δόση εγωϊσμού αλλά από βαθιά ανάγκη για να νιώσεις επιτέλους.
Να αγαπάς και να μοιράζεσαι.

Όσο και αν πληγώθηκες και προδώθηκες, πάντα υπάρχει χώρος στη ζωή να ξαναζήσεις.
Ποτέ δεν είναι αργά.

Να ξαναρχίζεις και να στοχεύεις όσο πιο ψηλά μπορείς.
Και να δίνεσαι με πάθος σε αυτό που πιστεύεις.
Μόνο έτσι δείχνεις την αλήθειά σου.

Να ξαναρχίζεις, ακόμα και αν νομίζεις πως όλα τελείωσαν.
Πάντα υπάρχει στο βάθος μια πόρτα από φως.
Μην τρέμεις.
Η φλόγα του κεριού δεν θα σβήσει.

Να ξαναρχίζεις και να ποντάρεις στην ελπίδα.
Μην το ξεχνάς ποτέ αυτό.
Διότι, η ζωή δεν σε ξεχνά.
Εσύ ίσως να αγνοείς εσένα.

Να ξαναρχίζεις και να σε ψάχνεις.
Μπορεί να μην είσαι πια ο άνθρωπος που νόμιζες αλλά ο άνθρωπος που έπρεπες να γίνεις.

Μην παίρνεις στραβά την αλλαγή.
Γιατί όλα τελικά στην ζωή μια αλλαγή είναι.
Δεν υπάρχουν δεδομένα.

Πάντα να ξαναρχίζεις λοιπόν.
Και παίξε όσο πιο δίκαια μπορείς.
Και μην παραιτείσαι ποτέ.
Και αν νομίζεις πως δεν μπορείς να πετάξεις, στην ανάγκη, σύρσου.

Μην ξεχνάς να προσπαθείς για εσένα.
Πάντα να ξαναρχίζεις από το μηδέν ότι και να γίνει.
Με οποιοδήποτε τέλος.
Με οποιαδήποτε αρχή.

«Toujours recommencer» – Paul Valéry

Νικόλ Παπαδοπούλου

enallaktikidrasi