Και μόνη σου πρέπει να παλέψεις και να επιβιώσεις.
Κοριτσάκι μεγάλωσες πια και πρέπει να συνέλθεις.
Ναι, σε σένα μιλάω, σε σένα που ακόμα έχεις την ψυχή μικρού παιδιού, που νομίζεις πως όλοι θα συμπεριφερθούν όπως θα συμπεριφερόσουν εσύ.
Σε σένα που πληγώνεσαι όταν οι άνθρωποι είναι κακοί ψεύτες κι εκμεταλλεύονται.
Είναι καιρός πια να ωριμάσεις, είναι καιρός να δεις την πραγματικότητα. Μην περιμένεις από κανέναν να σε σώσει, μην περιμένεις από κανέναν να σου δώσει χωρίς ανταλλάγματα. Μην περιμένεις πολλά απ’ αυτούς που αγαπάς γιατί αυτοί θα σε πληγώσουν περισσότερο, γιατί είναι εκείνοι που θεωρούν την αγάπη σου δεδομένη. Εσύ τους το έχεις κάνει αυτό, εσύ!
Σταματά και δες την πραγματικότητα, δες τη ζωή όπως είναι μπροστά σου με καθαρά ματιά. Σκούπισε τα δάκρυά σου κοριτσάκι, σκούπισέ τα κι έχε το κεφάλι ψηλά.
Να σου πω κάτι; Δε φταις εσύ που αγαπάς μ’ αυτόν τον τρόπο. Έτσι πρέπει να είναι η αγάπη, αγνή αληθινή και δίχως όρους και προϋποθέσεις. Αλλά είναι καιρός να σταματήσεις να πληγώνεσαι. Είναι καιρός να απομακρύνεις όσα κι όσους σε πληγώνουν. Σύνελθε επιτέλους κοριτσάκι, σύνελθε γιατί μας πονάς.
Νόμιζες ότι θα βρεις ανθρώπους να σ’ αγαπούν πραγματικά; Νόμιζες ότι ο έρωτας θα είναι απλός; Θα έπρεπε ναι, αλλά δεν είναι. Δεν είναι γιατί οι άνθρωποι έχουν στο αίμα τους να θέλουν όλο και περισσότερα απ’ αυτά που τους δίνεις.
Αχ κοριτσάκι μου, αχ εαυτέ μου, πιάστηκες κορόιδο και μεγάλο μάλιστα. Δόθηκες και προδόθηκες, αλλά ξέρεις κάτι; Έτσι είναι κι έτσι θα είναι. Κανένας δεν είναι άξιος της τυφλής εμπιστοσύνης σου. Κανένας δεν είναι άξιος να τον αγαπάς έτσι που αγάπησες εκείνον. Γιατί άλλωστε; Για να σε προδώσει όπως αυτός; Όχι όχι, την έφαγες τη σφαλιάρα σου, τώρα πάτα στα πόδια σου και δείξε ποια πραγματικά είσαι.
Φτιάξε τις ασπίδες σου απέναντι σε όλους και σε όλα και θα δεις, δε θα μπορεί κανείς να σε πληγώσει. Ξύπνα! Νόμιζες ότι ζούσες ένα παραμύθι ε; Χα! Ζούσες σε ένα παραμύθι αλλά όχι αυτό που νόμιζες. Δεν υπάρχουν πρίγκιπες ούτε ιππότες κι ο δικός μας, μας ποδοπάτησε, κατάλαβες κοριτσάκι; Μεγάλωσες πια, μας κάνεις κακό κοριτσάκι, μας πληγώνεις.
Σταματά να δίνεις και μάθε επιτέλους να παίρνεις! Είσαι μόνη σου, το καταλαβαίνεις; Και μόνη σου πρέπει να παλέψεις και να επιβιώσεις. Δεν έχεις κανέναν, έχεις μόνο τον εαυτό σου, γι’ αυτό κοίτα να τον αγαπήσεις...
Ναι, σε σένα μιλάω, σε σένα που ακόμα έχεις την ψυχή μικρού παιδιού, που νομίζεις πως όλοι θα συμπεριφερθούν όπως θα συμπεριφερόσουν εσύ.
Σε σένα που πληγώνεσαι όταν οι άνθρωποι είναι κακοί ψεύτες κι εκμεταλλεύονται.
Είναι καιρός πια να ωριμάσεις, είναι καιρός να δεις την πραγματικότητα. Μην περιμένεις από κανέναν να σε σώσει, μην περιμένεις από κανέναν να σου δώσει χωρίς ανταλλάγματα. Μην περιμένεις πολλά απ’ αυτούς που αγαπάς γιατί αυτοί θα σε πληγώσουν περισσότερο, γιατί είναι εκείνοι που θεωρούν την αγάπη σου δεδομένη. Εσύ τους το έχεις κάνει αυτό, εσύ!
Σταματά και δες την πραγματικότητα, δες τη ζωή όπως είναι μπροστά σου με καθαρά ματιά. Σκούπισε τα δάκρυά σου κοριτσάκι, σκούπισέ τα κι έχε το κεφάλι ψηλά.
Να σου πω κάτι; Δε φταις εσύ που αγαπάς μ’ αυτόν τον τρόπο. Έτσι πρέπει να είναι η αγάπη, αγνή αληθινή και δίχως όρους και προϋποθέσεις. Αλλά είναι καιρός να σταματήσεις να πληγώνεσαι. Είναι καιρός να απομακρύνεις όσα κι όσους σε πληγώνουν. Σύνελθε επιτέλους κοριτσάκι, σύνελθε γιατί μας πονάς.
Νόμιζες ότι θα βρεις ανθρώπους να σ’ αγαπούν πραγματικά; Νόμιζες ότι ο έρωτας θα είναι απλός; Θα έπρεπε ναι, αλλά δεν είναι. Δεν είναι γιατί οι άνθρωποι έχουν στο αίμα τους να θέλουν όλο και περισσότερα απ’ αυτά που τους δίνεις.
Αχ κοριτσάκι μου, αχ εαυτέ μου, πιάστηκες κορόιδο και μεγάλο μάλιστα. Δόθηκες και προδόθηκες, αλλά ξέρεις κάτι; Έτσι είναι κι έτσι θα είναι. Κανένας δεν είναι άξιος της τυφλής εμπιστοσύνης σου. Κανένας δεν είναι άξιος να τον αγαπάς έτσι που αγάπησες εκείνον. Γιατί άλλωστε; Για να σε προδώσει όπως αυτός; Όχι όχι, την έφαγες τη σφαλιάρα σου, τώρα πάτα στα πόδια σου και δείξε ποια πραγματικά είσαι.
Φτιάξε τις ασπίδες σου απέναντι σε όλους και σε όλα και θα δεις, δε θα μπορεί κανείς να σε πληγώσει. Ξύπνα! Νόμιζες ότι ζούσες ένα παραμύθι ε; Χα! Ζούσες σε ένα παραμύθι αλλά όχι αυτό που νόμιζες. Δεν υπάρχουν πρίγκιπες ούτε ιππότες κι ο δικός μας, μας ποδοπάτησε, κατάλαβες κοριτσάκι; Μεγάλωσες πια, μας κάνεις κακό κοριτσάκι, μας πληγώνεις.
Σταματά να δίνεις και μάθε επιτέλους να παίρνεις! Είσαι μόνη σου, το καταλαβαίνεις; Και μόνη σου πρέπει να παλέψεις και να επιβιώσεις. Δεν έχεις κανέναν, έχεις μόνο τον εαυτό σου, γι’ αυτό κοίτα να τον αγαπήσεις...
Βικτώρια Σαχτούρη
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.