θα τον κερδίσουν όπως και να έχει…
Είναι κι εκείνοι οι «βλάκες» του έρωτα. Εκείνοι οι κουτοί που πιστεύουν πάντα ό,τι τους πουν. Σ’ αγαπώ, τους λένε και παραδίνονται άνευ όρων. Θέλω χρόνο, τους λένε και αφήνονται να περιμένουν το κάθε αύριο.
Αν τους ρωτήσεις, δε θα ήθελαν να είναι βλάκες.
Θα ήθελαν να καταλαβαίνουν με την πρώτη κάθε έναν που πάει να τους γελάσει.
Κάθε ψεύτη, προδότη, υποκριτή.
Έχουν περάσει πολλά κι όμως, ακόμη δεν το έμαθαν το μάθημά τους. Είναι τόση η ανάγκη τους για μοίρασμα, τόση η επιθυμία να δοθούν κάπου ολοκληρωτικά, που τους τυφλώνει.
Δε θέλουν να δουν πως οι προθέσεις των ανθρώπων δεν είναι πάντα αγνές.
Τα λόγια τους δεν είναι πάντα ειλικρινή. Οι πράξεις τους δεν είναι πάντα τίμιες.
Στα χρόνια που ο καθένας τους πορεύεται σε τούτη τη ζήση, έφαγαν πολλές φορές τα μούτρα τους. Γεύτηκαν χώμα, το κατάπιαν και δεν το χώνεψαν ποτέ. Βαρίδι η κάθε προδοσία τρυπάει το στομάχι τους. Μα το μάθημά τους δεν το έμαθαν.
Αυτοί οι «βλάκες» του έρωτα πάντα θα βλέπουν την καλή πλευρά των ανθρώπων, την αθώα, την ειλικρινή.
Κι αν δεν υπάρχει, θα τη δημιουργούν. Κι έτσι, η εμπιστοσύνη τους γίνεται η αχίλλειος πτέρνα τους.
«Μια αγάπη με ακατάλυτο ρυθμό, παντοτινή σαν τη μουσική κι ακατανίκητη». Αυτό ζητούν κατά πώς το ορίζει και ο ποιητής. Ερωτεύονται με τραγούδια, αγαπούν με στίχους κι έτσι λένε ότι ζουν.
Αιώνια περιμένοντας. Αιώνια γελασμένοι, πονεμένοι και μόνοι.
Βλάκες τους λένε, τους περιγελούν μα δεν τους νοιάζει.
Στρατιώτες λογίζουν εκείνοι τους εαυτούς τους.
Στρατευμένοι στο πλευρό του έρωτα, τον υπερασπίζονται και ζητούν να τον ελευθερώσουν σε έναν κόσμο που πότισε στην προδοσία και στην ψευτιά. Ολοένα πιστεύουν ότι τον βρίσκουν κι ολοένα τον χάνουν.
Δίνουν τις μάχες τους, βιώνουν τις ήττες τους, μαζεύουν τα κομμάτια τους, γλύφουν τις πληγές τους μα δεν τα παρατούν.
Γιατί αυτοί, οι «βλάκες» που λένε του έρωτα, ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πως μια χαμένη μάχη, δύο ή και περισσότερες, δε σημαίνουν και χαμένο πόλεμο.
Κι αυτοί τον πόλεμο για την κυριαρχία του «μαζί» έναντι του «μόνος» θα τον κερδίσουν όπως και να έχει…
Αν τους ρωτήσεις, δε θα ήθελαν να είναι βλάκες.
Θα ήθελαν να καταλαβαίνουν με την πρώτη κάθε έναν που πάει να τους γελάσει.
Κάθε ψεύτη, προδότη, υποκριτή.
Έχουν περάσει πολλά κι όμως, ακόμη δεν το έμαθαν το μάθημά τους. Είναι τόση η ανάγκη τους για μοίρασμα, τόση η επιθυμία να δοθούν κάπου ολοκληρωτικά, που τους τυφλώνει.
Δε θέλουν να δουν πως οι προθέσεις των ανθρώπων δεν είναι πάντα αγνές.
Τα λόγια τους δεν είναι πάντα ειλικρινή. Οι πράξεις τους δεν είναι πάντα τίμιες.
Στα χρόνια που ο καθένας τους πορεύεται σε τούτη τη ζήση, έφαγαν πολλές φορές τα μούτρα τους. Γεύτηκαν χώμα, το κατάπιαν και δεν το χώνεψαν ποτέ. Βαρίδι η κάθε προδοσία τρυπάει το στομάχι τους. Μα το μάθημά τους δεν το έμαθαν.
Αυτοί οι «βλάκες» του έρωτα πάντα θα βλέπουν την καλή πλευρά των ανθρώπων, την αθώα, την ειλικρινή.
Κι αν δεν υπάρχει, θα τη δημιουργούν. Κι έτσι, η εμπιστοσύνη τους γίνεται η αχίλλειος πτέρνα τους.
«Μια αγάπη με ακατάλυτο ρυθμό, παντοτινή σαν τη μουσική κι ακατανίκητη». Αυτό ζητούν κατά πώς το ορίζει και ο ποιητής. Ερωτεύονται με τραγούδια, αγαπούν με στίχους κι έτσι λένε ότι ζουν.
Αιώνια περιμένοντας. Αιώνια γελασμένοι, πονεμένοι και μόνοι.
Βλάκες τους λένε, τους περιγελούν μα δεν τους νοιάζει.
Στρατιώτες λογίζουν εκείνοι τους εαυτούς τους.
Στρατευμένοι στο πλευρό του έρωτα, τον υπερασπίζονται και ζητούν να τον ελευθερώσουν σε έναν κόσμο που πότισε στην προδοσία και στην ψευτιά. Ολοένα πιστεύουν ότι τον βρίσκουν κι ολοένα τον χάνουν.
Δίνουν τις μάχες τους, βιώνουν τις ήττες τους, μαζεύουν τα κομμάτια τους, γλύφουν τις πληγές τους μα δεν τα παρατούν.
Γιατί αυτοί, οι «βλάκες» που λένε του έρωτα, ξέρουν καλύτερα από τον καθένα πως μια χαμένη μάχη, δύο ή και περισσότερες, δε σημαίνουν και χαμένο πόλεμο.
Κι αυτοί τον πόλεμο για την κυριαρχία του «μαζί» έναντι του «μόνος» θα τον κερδίσουν όπως και να έχει…
Στεύη Τσούτση
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.