Μια αποτυχία που την ήξερες εκ των προτέρων και δε την παραδεχόσουν;
Τον έρωτα, πολλοί τον θεωρούμε ζωογόνο. Έχει την ικανότητα να δρα καταλυτικά πάνω στο άτομο, να το ανανεώνει εμπλουτίζοντας τον συναισθηματικό του κόσμο και φυσικά να το γεμίζει ευτυχία.
Λόγια σαν αυτά θα άκουγες από έναν λογοτέχνη του είδους, από έναν ποιητή ή από κάποιον αιθεροβάμονα ερωτοχτυπημένο.
Μεγαλώσαμε μες τα παραμύθια των μαμάδων. τυλιγμένες σε ένα ροζ συννεφάκι, μέσα στο οποίο η διαφορετικότητα στον έρωτα δεν αποτελεί εμπόδιο ενός happy end.
Έτσι η φτωχή πλην τίμια χωριατοπούλα μπορεί να παντρευτεί τον πρίγκιπα. Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στο να τον παντρευτεί αλλά στο μετά. Αυτό το μετά που κανένα παραμύθι δεν περιγράφει.
Αφήνεις τον εαυτό σου να ερωτευτεί με τα κριτήρια της καρδιάς να υπερισχύουν συντριπτικά αυτά του νου. Για την ακρίβεια κλειδώνεις το μυαλό στα ανήλιαγα υπόγεια της ύπαρξης κι αφήνεις την καρδιά να σε οδηγήσει στην πιο όμορφη και φωτεινή άνοιξη. Ξεχνάς όμως πως η Άνοιξη σε τούτη δω την πλάση κρατά μονάχα τρείς μήνες.
Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, σπίτι σου είναι το 7ο πάτωμα του ουρανού και με το έτερον σου ήμισυ είστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Με άλλο όμως καλούπι, διαφορετική τεχνοτροπία κι εντελώς ασύμβατο υλικό κατασκευής.
Μα είναι η Άνοιξη της σχέσης και το γκρίζο δε χωρά στο σύμπαν σου.
Οι πρώτες σκούρες πινελιές θα εμφανιστούν όταν τελειώσουν οι αμοιβαίες τρελές υποχωρήσεις των ερωτοχτυπημένων και η διαφορετικότητα χτυπήσει δυνατά την πόρτα.
Όταν εσύ θα θέλεις να σε συνοδεύσει στο Μέγαρο Μουσικής κι ο καλός σου προτιμά ένα γλέντι σε ταβέρνα με κλαρίνα.
Όταν αρχίζεις να βλέπεις, πως συζήτηση μπορείτε να κάνετε μόνο για τα καθημερινά και τετριμμένα.
Όταν ο μικρόκοσμός σου αποδεικνύεται ελάχιστα κοινός με τον δικό του κι οι απόψεις του έτη φωτός μακριά σου.
Προφανώς κι είναι μικρότητα να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους βάσει μορφωτικού επιπέδου. Οι περγαμηνές πανεπιστημίων, που μπορεί ο καθένας να έχει κρεμασμένες στον τοίχο του, δεν τον καθιστούν αυτόματα κι ανώτερο άνθρωπο. Εννοείται επίσης πως ούτε η κατηγοριοποίηση βλάχων και πρωτευουσιάνων δηλώνει κάτι. Το πρόβλημα είναι άλλο.
Οι εικόνες που φέρουμε από παιδιά ακόμη, είναι αυτές που μας καθορίζουν ως οντότητες. Τα βιώματα, το περιβάλλον, το πόσο έχουμε αναπτύξει την έννοια του ανθρωπισμού, δηλαδή της πολύπλευρα αναπτυγμένης πνευματικής και κοινωνικής προσωπικότητας.
Ένας άνθρωπος δεν είναι ζωγραφιά πάνω σε χαρτί, να μετρά μόνο δύο διαστάσεις. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Θα ταιριάζαμε τότε τα χρώματα και το περιβάλλον και θα είχαμε το παραμυθένιο ζευγάρι. Ένα ζευγάρι που δε θα καταπιεζόταν αρχικά και τσακωνόταν μετέπειτα για να κάνει κάτι που δεν του αρέσει.
Ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο διαφορετικό από σένα κι αρχίζεις τις υποχωρήσεις και την καταπίεση.
Καταπιέζεις αυτόν και καταπιέζεσαι και συ. Και καταλήγεις να γίνεις κάποιος άλλος, που δε γνωρίζεις και κυρίως δεν αγαπάς. Συσσωρεύεις πίεση κι απωθημένα, με αποτέλεσμα η έκρηξη να είναι μονόδρομος. Μια έκρηξη που όμοια με δυνατή νεροποντή θα σηματοδοτήσει και το τέλος της Άνοιξης. Ή απλά το τέλος.
Ξέρω πως δε μπορούμε να υποτάξουμε την καρδιά. Λέω όμως πως μπορούμε να ενδυναμώσουμε τη λογική και να της δίνουμε την ευκαιρία να μας προστατεύσει.
Από λάθος επιλογές ανθρώπων με τους οποίους έχουμε ελάχιστα κοινά και που αργά ή γρήγορα θα φανούν.
Από συναισθηματικά δεσίματα που στην πάροδο του χρόνου θα γίνουν κόμποι που και πρόσκοπος να’ σαι, δύσκολα θα λύσεις χωρίς απώλειες.
Από εκπτώσεις σε αυτό που αναζητάς για σύντροφο, επειδή ο ιδανικός έχει γίνει δυσεύρετο είδος στην αγορά.
Μπορεί άραγε μια περιπέτεια δίχως αύριο να καλύψει τις ανάγκες και τα θέλω σου; Να ζήσεις με πάθος, να δεθείς και μετά απλά να φορτωθείς άλλη μια αποτυχία, μπαγκάζι βαρύ, στην πλάτη; Μια αποτυχία που την ήξερες εκ των προτέρων και δε την παραδεχόσουν;
Τώρα πια, με την πλάτη ελαφρά σκυφτή, λέω πως όχι.
Αξίζει να τον περιμένεις. Θα έρθει εκτός περιόδου εκπτώσεων κι όταν θ’ ακούει πειραματικό θέατρο δε θα πηγαίνει ο νους του σε δοκιμαστικά σωληνάκια. Θα έρθει και θα σε βρει ατσαλάκωτη, από καιρό έτοιμη να τον δεχτείς και κυρίως ευθυτενή.
Η πριγκιπική του αρματωσιά μπορεί να’ ναι απλά μια γρασομένη φόρμα συνεργείου αλλά θα σε ζεστάνει από την παγωνιά της αναμονής.
Αυτό τον πρίγκιπα εύχομαι σε όλες μας.
Λόγια σαν αυτά θα άκουγες από έναν λογοτέχνη του είδους, από έναν ποιητή ή από κάποιον αιθεροβάμονα ερωτοχτυπημένο.
Μεγαλώσαμε μες τα παραμύθια των μαμάδων. τυλιγμένες σε ένα ροζ συννεφάκι, μέσα στο οποίο η διαφορετικότητα στον έρωτα δεν αποτελεί εμπόδιο ενός happy end.
Έτσι η φτωχή πλην τίμια χωριατοπούλα μπορεί να παντρευτεί τον πρίγκιπα. Το πρόβλημα δεν εντοπίζεται στο να τον παντρευτεί αλλά στο μετά. Αυτό το μετά που κανένα παραμύθι δεν περιγράφει.
Αφήνεις τον εαυτό σου να ερωτευτεί με τα κριτήρια της καρδιάς να υπερισχύουν συντριπτικά αυτά του νου. Για την ακρίβεια κλειδώνεις το μυαλό στα ανήλιαγα υπόγεια της ύπαρξης κι αφήνεις την καρδιά να σε οδηγήσει στην πιο όμορφη και φωτεινή άνοιξη. Ξεχνάς όμως πως η Άνοιξη σε τούτη δω την πλάση κρατά μονάχα τρείς μήνες.
Σε αυτό το σύντομο χρονικό διάστημα, σπίτι σου είναι το 7ο πάτωμα του ουρανού και με το έτερον σου ήμισυ είστε πλασμένοι ο ένας για τον άλλο. Με άλλο όμως καλούπι, διαφορετική τεχνοτροπία κι εντελώς ασύμβατο υλικό κατασκευής.
Μα είναι η Άνοιξη της σχέσης και το γκρίζο δε χωρά στο σύμπαν σου.
Οι πρώτες σκούρες πινελιές θα εμφανιστούν όταν τελειώσουν οι αμοιβαίες τρελές υποχωρήσεις των ερωτοχτυπημένων και η διαφορετικότητα χτυπήσει δυνατά την πόρτα.
Όταν εσύ θα θέλεις να σε συνοδεύσει στο Μέγαρο Μουσικής κι ο καλός σου προτιμά ένα γλέντι σε ταβέρνα με κλαρίνα.
Όταν αρχίζεις να βλέπεις, πως συζήτηση μπορείτε να κάνετε μόνο για τα καθημερινά και τετριμμένα.
Όταν ο μικρόκοσμός σου αποδεικνύεται ελάχιστα κοινός με τον δικό του κι οι απόψεις του έτη φωτός μακριά σου.
Προφανώς κι είναι μικρότητα να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους βάσει μορφωτικού επιπέδου. Οι περγαμηνές πανεπιστημίων, που μπορεί ο καθένας να έχει κρεμασμένες στον τοίχο του, δεν τον καθιστούν αυτόματα κι ανώτερο άνθρωπο. Εννοείται επίσης πως ούτε η κατηγοριοποίηση βλάχων και πρωτευουσιάνων δηλώνει κάτι. Το πρόβλημα είναι άλλο.
Οι εικόνες που φέρουμε από παιδιά ακόμη, είναι αυτές που μας καθορίζουν ως οντότητες. Τα βιώματα, το περιβάλλον, το πόσο έχουμε αναπτύξει την έννοια του ανθρωπισμού, δηλαδή της πολύπλευρα αναπτυγμένης πνευματικής και κοινωνικής προσωπικότητας.
Ένας άνθρωπος δεν είναι ζωγραφιά πάνω σε χαρτί, να μετρά μόνο δύο διαστάσεις. Μακάρι να ήταν τόσο απλά τα πράγματα. Θα ταιριάζαμε τότε τα χρώματα και το περιβάλλον και θα είχαμε το παραμυθένιο ζευγάρι. Ένα ζευγάρι που δε θα καταπιεζόταν αρχικά και τσακωνόταν μετέπειτα για να κάνει κάτι που δεν του αρέσει.
Ερωτεύεσαι έναν άνθρωπο διαφορετικό από σένα κι αρχίζεις τις υποχωρήσεις και την καταπίεση.
Καταπιέζεις αυτόν και καταπιέζεσαι και συ. Και καταλήγεις να γίνεις κάποιος άλλος, που δε γνωρίζεις και κυρίως δεν αγαπάς. Συσσωρεύεις πίεση κι απωθημένα, με αποτέλεσμα η έκρηξη να είναι μονόδρομος. Μια έκρηξη που όμοια με δυνατή νεροποντή θα σηματοδοτήσει και το τέλος της Άνοιξης. Ή απλά το τέλος.
Ξέρω πως δε μπορούμε να υποτάξουμε την καρδιά. Λέω όμως πως μπορούμε να ενδυναμώσουμε τη λογική και να της δίνουμε την ευκαιρία να μας προστατεύσει.
Από λάθος επιλογές ανθρώπων με τους οποίους έχουμε ελάχιστα κοινά και που αργά ή γρήγορα θα φανούν.
Από συναισθηματικά δεσίματα που στην πάροδο του χρόνου θα γίνουν κόμποι που και πρόσκοπος να’ σαι, δύσκολα θα λύσεις χωρίς απώλειες.
Από εκπτώσεις σε αυτό που αναζητάς για σύντροφο, επειδή ο ιδανικός έχει γίνει δυσεύρετο είδος στην αγορά.
Μπορεί άραγε μια περιπέτεια δίχως αύριο να καλύψει τις ανάγκες και τα θέλω σου; Να ζήσεις με πάθος, να δεθείς και μετά απλά να φορτωθείς άλλη μια αποτυχία, μπαγκάζι βαρύ, στην πλάτη; Μια αποτυχία που την ήξερες εκ των προτέρων και δε την παραδεχόσουν;
Τώρα πια, με την πλάτη ελαφρά σκυφτή, λέω πως όχι.
Αξίζει να τον περιμένεις. Θα έρθει εκτός περιόδου εκπτώσεων κι όταν θ’ ακούει πειραματικό θέατρο δε θα πηγαίνει ο νους του σε δοκιμαστικά σωληνάκια. Θα έρθει και θα σε βρει ατσαλάκωτη, από καιρό έτοιμη να τον δεχτείς και κυρίως ευθυτενή.
Η πριγκιπική του αρματωσιά μπορεί να’ ναι απλά μια γρασομένη φόρμα συνεργείου αλλά θα σε ζεστάνει από την παγωνιά της αναμονής.
Αυτό τον πρίγκιπα εύχομαι σε όλες μας.
Της Στεύης Τσούτση
diaforetiko
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.