Κόλλησες στη σάρκα του! Έγινες ένα με αυτόν και πώς να ξεκολλήσεις;
Σου το φωνάζουμε όλοι τόσο καιρό κι εσύ εκεί να κλείνεις τα αυτιά σου! ” Σε αρρώστησε κορίτσι μου!”. Σε αρρώστησε με τα δεν ξέρω του, τα μπορεί του, τα δεν προλαβαίνω του, τις εξηγήσεις του, που δεν έρχονται ποτέ! Ή και να έρθουν δεν καλύπτουν τα αυτιά ενός έξυπνου ανθρώπου! Κι εσύ εκεί να περιμένεις μάταια! Τι; Kανείς δεν ξέρει! Δεν βλέπεις. Δεν ακούς. Αλλοιώθηκες δίπλα του. Δεν σε αναγνωρίζει κανένας!
Χάθηκε η αξιοπρέπεια σου, για να κάθεσαι μαζί του! Μα πόσα θα ανεχτείς ακόμα; Πόσο θα μειώσεις τον εαυτό σου; Άστον να πάει στα κομμάτια! Για αυτόν σε έχεις; Για κάποιον που φέρεται άνανδρα;
Μας λες ότι τα ξέρεις κατά βάθος και κάθε φορά κρέμεσαι από τη δικαιολογία που θα ξεστομίσει, για να μείνεις πάλι εκεί! Έτσι πείθεσαι… με ό,τι μικρό και ασήμαντο, σου αραδιάσει! Βλέπεις τα χείλη του να κουνιούνται και γραπώνεσαι από τις λέξεις του, όποιες κι αν είναι! Δεν έχει σημασία αν είναι λίγος ή πολύς! Σημασία έχει ότι δεν είναι για σένα! Άστον να βρει επιτέλους αυτό που ψάχνει. Να βρει εκείνη που θα του ανεβάζει το εγώ του και την αυτοπεποίθηση του, με τον τρόπο που επιθυμεί εκείνος!
Εξαφανίσου για σένα! Όχι για να δεις αν θα σε ψάξει! Εξαφανίσου για να ξαναβρείς εσένα και όσα έχασες δίπλα του! Εξαφανίσου μήπως καταλάβεις, τι βλέπουμε όλοι εμείς, που σου φωνάζουμε πως οι ανασφάλειες του σε έλιωσαν!
Το όριο σου, έπρεπε να ήταν το “δεν προλαβαίνω” του! Αυτή η γελοία φράση που ξεστομίζεται συχνά, χωρίς ίχνος ντροπής! Ακόμα κι εκεί όμως δεν αντιδράς! Μένεις να διαθέτεις χρόνο σε έναν άνθρωπο που δεν σε θέτει προτεραιότητα, και διαλέγει να καλύπτει μαζί σου τα αδιάφορα κενά του! Εκεί εσύ, βράχος που δεν γκρεμίζεται… μόνο που δεν εκτιμάται!
Σε αρρώστησε κορίτσι μου! Σου στράγγιξε όποια πηγή ευτυχίας υπήρχε μέσα σου! Εσύ δεν ήσουν έτσι! Σε ρούφηξε! Σε έκανε κομμάτι του, τόσο δικό του που αφομοιώθηκες! Κόλλησες στη σάρκα του! Έγινες ένα με αυτόν και πώς να ξεκολλήσεις;
Το πρόσωπο σου δεν είναι ήρεμο πια! Είναι μονίμως σφιγμένο. Είσαι στην τσίτα! Δε μου αρέσει ο καινούργιος σου εαυτός και δε σου αρέσει κι εσένα! Δεν μπορεί να βοηθήσει κανείς, αν εσύ όμως δεν δεις! Αν δεν πιστέψεις στον εαυτό σου και στην ποιότητά σου, ώστε να δεις πόσο πίσω σε κρατάει αυτός! Πόσο σε βουλιάζει!
Σε αρρώστησε κορίτσι μου! Τόσο που ανησυχούμε όλοι! Εμείς όμως δεν μπορούμε να σε σώσουμε, όσο και να προσπαθούμε! Εσύ θα σώσεις τον εαυτό σου! Εσύ θα πρέπει να βρεις το θάρρος να βγεις από την ανασφάλειά σου και να εξαφανιστείς! Να εξαφανιστείς, σίγουρη πια, ότι μπορείς να εμφανιστείς αλλού, σε άλλα μέρη!
Χάθηκε η αξιοπρέπεια σου, για να κάθεσαι μαζί του! Μα πόσα θα ανεχτείς ακόμα; Πόσο θα μειώσεις τον εαυτό σου; Άστον να πάει στα κομμάτια! Για αυτόν σε έχεις; Για κάποιον που φέρεται άνανδρα;
Μας λες ότι τα ξέρεις κατά βάθος και κάθε φορά κρέμεσαι από τη δικαιολογία που θα ξεστομίσει, για να μείνεις πάλι εκεί! Έτσι πείθεσαι… με ό,τι μικρό και ασήμαντο, σου αραδιάσει! Βλέπεις τα χείλη του να κουνιούνται και γραπώνεσαι από τις λέξεις του, όποιες κι αν είναι! Δεν έχει σημασία αν είναι λίγος ή πολύς! Σημασία έχει ότι δεν είναι για σένα! Άστον να βρει επιτέλους αυτό που ψάχνει. Να βρει εκείνη που θα του ανεβάζει το εγώ του και την αυτοπεποίθηση του, με τον τρόπο που επιθυμεί εκείνος!
Εξαφανίσου για σένα! Όχι για να δεις αν θα σε ψάξει! Εξαφανίσου για να ξαναβρείς εσένα και όσα έχασες δίπλα του! Εξαφανίσου μήπως καταλάβεις, τι βλέπουμε όλοι εμείς, που σου φωνάζουμε πως οι ανασφάλειες του σε έλιωσαν!
Το όριο σου, έπρεπε να ήταν το “δεν προλαβαίνω” του! Αυτή η γελοία φράση που ξεστομίζεται συχνά, χωρίς ίχνος ντροπής! Ακόμα κι εκεί όμως δεν αντιδράς! Μένεις να διαθέτεις χρόνο σε έναν άνθρωπο που δεν σε θέτει προτεραιότητα, και διαλέγει να καλύπτει μαζί σου τα αδιάφορα κενά του! Εκεί εσύ, βράχος που δεν γκρεμίζεται… μόνο που δεν εκτιμάται!
Σε αρρώστησε κορίτσι μου! Σου στράγγιξε όποια πηγή ευτυχίας υπήρχε μέσα σου! Εσύ δεν ήσουν έτσι! Σε ρούφηξε! Σε έκανε κομμάτι του, τόσο δικό του που αφομοιώθηκες! Κόλλησες στη σάρκα του! Έγινες ένα με αυτόν και πώς να ξεκολλήσεις;
Το πρόσωπο σου δεν είναι ήρεμο πια! Είναι μονίμως σφιγμένο. Είσαι στην τσίτα! Δε μου αρέσει ο καινούργιος σου εαυτός και δε σου αρέσει κι εσένα! Δεν μπορεί να βοηθήσει κανείς, αν εσύ όμως δεν δεις! Αν δεν πιστέψεις στον εαυτό σου και στην ποιότητά σου, ώστε να δεις πόσο πίσω σε κρατάει αυτός! Πόσο σε βουλιάζει!
Σε αρρώστησε κορίτσι μου! Τόσο που ανησυχούμε όλοι! Εμείς όμως δεν μπορούμε να σε σώσουμε, όσο και να προσπαθούμε! Εσύ θα σώσεις τον εαυτό σου! Εσύ θα πρέπει να βρεις το θάρρος να βγεις από την ανασφάλειά σου και να εξαφανιστείς! Να εξαφανιστείς, σίγουρη πια, ότι μπορείς να εμφανιστείς αλλού, σε άλλα μέρη!
Της Ελένης Αλεξανδροπούλου
readmebyeleni
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.