γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου
Η Παγκόσμια Ημέρα για τον Διαβήτη γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 14 Νοεμβρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ομοσπονδίας Διαβήτη και υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας. Στόχος είναι να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει το παγκόσμιο κοινό για την ύπουλη αυτή αρρώστια, η οποία προκαλεί το θάνατο τουλάχιστον 3.000.000 ανθρώπων ετησίως.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία χρόνια πάθηση, που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη (Τύπου 1) ή όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη (Τύπου 2). Η Ινσουλίνη είναι μια ορμόνη, που επιτρέπει στα κύτταρα να πάρουν το σάκχαρο από το αίμα και να το χρησιμοποιήσουν ως πηγή ενέργειας.
Η πρόληψη, σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή, την άσκηση, αλλά και τα φάρμακα, μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, επισημαίνουν οι επιστήμονες, που εκτιμούν ότι οι ασθενείς στη χώρα μας ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο, από τους οποίους αρκετοί δεν το γνωρίζουν. Οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή, ιδιαίτερα στα ελληνόπουλα, που συγκαταλέγονται στα πιο παχύσαρκα παιδιά της Ευρώπης.
Η 14η Νοεμβρίου είναι η μέρα γενεθλίων του καναδού νομπελίστα γιατρού Φρέντερικ Μπάντινγκ (1891-1941), ο οποίος ανακάλυψε τη συνθετική ινσουλίνη μαζί με τον Τσαρλς Μπεστ το 1921 και έσωσε εκατομμύρια ζωές.
Ο όρος διαβήτης αποδίδεται στο Έλληνας γιατρό Αρεταίο τον Καππαδόκη, εξαιτίας του ότι το νερό που έπινε ο άρρωστος διάβαινε αναλλοίωτο στα ούρα. Ο Αρεταίος έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται ο τρίτος σπουδαιότερος έλληνας γιατρός της αρχαιότητας, μετά τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό.
Δέκα ερωτήματα και απαντήσεις
1.- Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από τον διαβήτη;
- Άτομα που δεν γυμνάζονται τακτικά αλλά ζουν καθιστική ζωή, που δεν ακολουθούν σωστή και μετρημένη διατροφή, που έχουν περιττό σωματικό βάρος και ειδικά κεντρική παχυσαρκία, αλλά και που έχουν σχετικό οικογενειακό ιστορικό είναι αυτά που κινδυνεύουν περισσότερο να εμφανίσουν Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 που αποτελεί και των 90% των περιστατικών με διαβήτη.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 έχει πολύ μικρότερη συχνότητα και η εμφάνισή του δεν σχετίζεται με απόλυτα ξεκάθαρες αιτίες.
2.- Ο διαβήτης είναι κληρονομικός;
- Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 σχετίζεται με κληρονομικότητα που ενισχύεται σημαντικά εφόσον συνυπάρχουν οι ανωτέρω παράγοντες κινδύνου. Αντίθετα για τον Διαβήτη τύπου 1 δεν αναφέρεται κληρονομικότητα.
3.- Ποιες είναι οι διαφορές του Διαβήτη τύπου 1 και του Διαβήτη τύπου 2
- Ο Διαβήτης τύπου 1 είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα στο οποίο ο οργανισμός για άγνωστη αιτία αντιλαμβάνεται ως ξένα τα β-κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν την ινσουλίνη και τα καταστρέφει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την παντελή έλλειψη έκκρισης ινσουλίνης και την εμφάνιση διαβήτη τύπου 1. Από την πρώτη στιγμή το άτομο που θα εμφανίσει διαβήτη τύπου 1 θα χρειαστεί να ακολουθήσει θεραπεία με ινσουλίνη, για να υποκαταστήσει την ορμόνη που παράγουν τα β-κύτταρα που έχουν πλέον καταστραφεί. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδική ή νεαρή ηλικία.
Ο Διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται αρχικά από αντίσταση στην ινσουλίνη, δηλαδή αδυναμία του οργανισμού να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη που παράγει. Η αντίσταση στην ινσουλίνη εμφανίζεται συχνότερα σε παχύσαρκα άτομα και σταδιακά οδηγεί σε ελλιπή έκκριση ινσουλίνης. Ο διαβήτης τύπου 2 εξελίσσεται πολύ πιο αργά, χρειάζεται χρόνια για να εκδηλωθεί κλινικά και σε αυτή την περίπτωση όμως έχουμε αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η θεραπεία γίνεται αρχικά με άλλους αντιδιαβητικούς παράγοντες αλλά μετά από μερικά χρόνια θα χρειαστεί και σε αυτή την περίπτωση θεραπεία με ινσουλίνη. Ωστόσο το χρονικό διάστημα μέχρι την έναρξη αγωγής με ινσουλίνη ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή και παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση.
Ο Διαβήτης τύπου 2 εμφανίζεται συνήθως σε άτομα μεγάλης ηλικίας αν και ο σημερινός ανθυγιεινός τρόπος ζωής οδηγεί στην εμφάνισή του σε ολοένα και μικρότερες ηλικίες. Μάλιστα στην Ελλάδα που έχει από τα χειρότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στην Ευρώπη, εμφανίζονται σποραδικά περιστατικά διαβήτη τύπου 2 και σε παιδιά.
4.- Πώς δεν θα εκδηλώσετε ποτέ σακχαρώδη διαβήτη;
- Μακάρι να υπήρχε μια απόλυτη απάντηση στην ερώτηση αυτή. Πάντως είναι στο χέρι του καθενός μας να μειώσει σημαντικά τις πιθανότητες να εμφανίσει διαβήτη τύπου 2 ακολουθώντας υγιεινή ζωή με σωστή διατροφή, άσκηση και χωρίς κάπνισμα. Για το διαβήτη τύπου 1 δεν υπάρχει κάποιος σαφής τρόπος πρόληψης, ευτυχώς όμως είναι σπάνιος. Σύμφωνα με παλιότερες εκτιμήσεις τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 αντιστοιχούν στο 0,3% του πληθυσμού της Ελλάδας ενώ δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 300-400 τα νέα περιστατικά κάθε χρόνο.
5.- Το κόστος του διαβήτη στην εποχή μας, είναι πράγματι τόσο μεγάλο όπως αναφέρουν και είναι όχι μόνο κοινωνικό, αλλά και οικονομικό;
- Το κόστος του διαβήτη είναι πραγματικά τεράστιο γιατί εμφανίζεται σε πολύ μεγάλες ομάδες πληθυσμού και γιατί δημιουργεί χρόνιες επιπλοκές που ανεβάζουν κατακόρυφα το κόστος αντιμετώπισης. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, υπολογίζεται ότι το 55% του συνολικού κόστους για το σακχαρώδη διαβήτη δαπανάται στην αντιμετώπιση των επιπλοκών.
Ενδεικτικά υπολογίζεται ότι το άμεσο ετήσιο κόστος ανά ασθενή με διαβητικό πόδι είναι περίπου 6.143 ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται το έμμεσο κόστος, δηλαδή ανικανότητα για εργασία, επιβάρυνση του κοινωνικού συνόλου κτλ, ενώ το κόστος θεραπείας του απλού διαβητικού ασθενούς είναι 5 φορές μικρότερο, δηλαδή 1.299 ευρώ. Το συνολικό ετήσιο κόστος από τα έλκη στη χώρα μας ανέρχεται στα 300 εκατομμύρια ευρώ. Γενικά, εκτιμάται ότι η εμφάνιση επιπλοκών τετραπλασιάζει το κόστος του διαβήτη.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτο και στο εξωτερικό: στις Η.Π.Α. εκτιμάται ότι δαπανώνται κάθε χρόνο περίπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια για τις παθήσεις του διαβητικού ποδιού, με το συνολικό ετήσιο κόστος του σακχαρώδη διαβήτη να αγγίζει τα 116 δισεκατομμύρια δολάρια.
Για την πρόληψη ή τον περιορισμό των χρόνιων επιπλοκών η καλύτερη λύση είναι όσο γίνεται καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Προσέχοντας το σάκχαρό μας θα αποφύγουμε τις οδυνηρές συνέπειες των επιπλοκών. Η οικονομικότερη διαχείριση του διαβήτη είναι η ρύθμιση του ασθενούς.
6.- Όμως και ο ακρωτηριασμός – ο οποίος συγκαταλέγεται στις επιπλοκές από την νόσο του διαβήτη, αποτελεί επίσης ένα σοβαρότατο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα.
- Ο ακρωτηριασμός είναι μια από τις πιο σοβαρές επιπλοκές του διαβήτη και σχεδόν πάντα οφείλεται στην κακή ρύθμιση του σακχάρου για μεγάλα χρονικά διαστήματα και στην κακή φροντίδα των ποδιών των ατόμων με διαβήτη. Για την πρόληψη των ακρωτηριασμών απαιτείται σωστή και έγκαιρη ενημέρωση των ατόμων με διαβήτη αλλά και των γιατρών που τους φροντίζουν (ώστε να διαγιγνώσκουν έγκαιρα τυχόν πρόβλήματα) καθώς και οργάνωση ειδικών ιατρείων διαβητικού ποδιού που μπορούν να μας βοηθήσουν να τον αποφύγουμε.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Διαβήτη (I.D.F.), το 70% των ακρωτηριασμών που διενεργούνται σε όλο τον κόσμο αφορά διαβητικούς ασθενείς, οι οποίοι διατρέχουν 25 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν το ένα ή και τα δύο πόδια σε σύγκριση με άλλους.
Οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν στον ακρωτηριασμό είναι τα έλκη των κάτω άκρων. Υπολογίζεται ότι 300.000 άτομα ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου εμφάνισης ελκών των κάτω άκρων, ενώ το 25% των διαβητικών ασθενών θα εμφανίσει έλκος έστω και μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Στατιστικά, 1.000.000 άτομα με σακχαρώδη διαβήτη παγκοσμίως αναγκάζονται να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό ενός άκρου τους σε ετήσια βάση.
Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, υπολογίζεται ότι το 4-5% των διαβητικών ασθενών εμφανίζουν έλκη στα πόδια, γεγονός που σημαίνει ότι περίπου 50.000 άτομα με διαβήτη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ακρωτηριασμού. Στην Ελλάδα πραγματοποιούνται 3.000 ακρωτηριασμοί κάτω άκρων σε ετήσια βάση.
7.- Ποιες είναι οι βασικές συμβουλές για τους διαβητικούς που θα τους προστατεύσουν από τον ακρωτηριασμό των ποδιών;
- Καθημερινή παρακολούθηση των κάτω άκρων, σωστά υποδήματα που δεν καταπονούν τα πόδια, καλή καθαριότητα των ποδιών και τακτική εξέταση από τον γιατρό για τη διαπίστωση ελκών ή μείωσης της αισθητικότητας. Ας μην ξεχνάμε ότι μια επιπλοκή του διαβήτη είναι η νευροπάθεια που οδηγεί σε μειωμένη αισθητικότητα κυρίως στα κάτω άκρα με αποτέλεσμα να μη γίνονται έγκαιρα αντιληπτά τα έλκη στα πόδια.
(Τις απαντήσεις επιμελήθηκε ο ιατρικός διευθυντής της φαρμακευτικής Novo Nordisk Ελλάς κ. Φώτης Παπαγιαννόπουλος.)
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία χρόνια πάθηση, που εμφανίζεται όταν το πάγκρεας δεν παράγει αρκετή ινσουλίνη (Τύπου 1) ή όταν ο οργανισμός δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει αποτελεσματικά την παραγόμενη ινσουλίνη (Τύπου 2). Η Ινσουλίνη είναι μια ορμόνη, που επιτρέπει στα κύτταρα να πάρουν το σάκχαρο από το αίμα και να το χρησιμοποιήσουν ως πηγή ενέργειας.
Η πρόληψη, σε συνδυασμό με τη σωστή διατροφή, την άσκηση, αλλά και τα φάρμακα, μπορούν να βοηθήσουν στη ρύθμιση του σακχαρώδη διαβήτη, επισημαίνουν οι επιστήμονες, που εκτιμούν ότι οι ασθενείς στη χώρα μας ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο, από τους οποίους αρκετοί δεν το γνωρίζουν. Οι ειδικοί εφιστούν την προσοχή, ιδιαίτερα στα ελληνόπουλα, που συγκαταλέγονται στα πιο παχύσαρκα παιδιά της Ευρώπης.
Η 14η Νοεμβρίου είναι η μέρα γενεθλίων του καναδού νομπελίστα γιατρού Φρέντερικ Μπάντινγκ (1891-1941), ο οποίος ανακάλυψε τη συνθετική ινσουλίνη μαζί με τον Τσαρλς Μπεστ το 1921 και έσωσε εκατομμύρια ζωές.
Ο όρος διαβήτης αποδίδεται στο Έλληνας γιατρό Αρεταίο τον Καππαδόκη, εξαιτίας του ότι το νερό που έπινε ο άρρωστος διάβαινε αναλλοίωτο στα ούρα. Ο Αρεταίος έζησε τον 2ο αιώνα μ.Χ. και θεωρείται ο τρίτος σπουδαιότερος έλληνας γιατρός της αρχαιότητας, μετά τον Ιπποκράτη και τον Γαληνό.
Δέκα ερωτήματα και απαντήσεις
1.- Ποιοι κινδυνεύουν περισσότερο από τον διαβήτη;
- Άτομα που δεν γυμνάζονται τακτικά αλλά ζουν καθιστική ζωή, που δεν ακολουθούν σωστή και μετρημένη διατροφή, που έχουν περιττό σωματικό βάρος και ειδικά κεντρική παχυσαρκία, αλλά και που έχουν σχετικό οικογενειακό ιστορικό είναι αυτά που κινδυνεύουν περισσότερο να εμφανίσουν Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 που αποτελεί και των 90% των περιστατικών με διαβήτη.
Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 1 έχει πολύ μικρότερη συχνότητα και η εμφάνισή του δεν σχετίζεται με απόλυτα ξεκάθαρες αιτίες.
2.- Ο διαβήτης είναι κληρονομικός;
- Ο Σακχαρώδης Διαβήτης τύπου 2 σχετίζεται με κληρονομικότητα που ενισχύεται σημαντικά εφόσον συνυπάρχουν οι ανωτέρω παράγοντες κινδύνου. Αντίθετα για τον Διαβήτη τύπου 1 δεν αναφέρεται κληρονομικότητα.
3.- Ποιες είναι οι διαφορές του Διαβήτη τύπου 1 και του Διαβήτη τύπου 2
- Ο Διαβήτης τύπου 1 είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα στο οποίο ο οργανισμός για άγνωστη αιτία αντιλαμβάνεται ως ξένα τα β-κύτταρα του παγκρέατος που παράγουν την ινσουλίνη και τα καταστρέφει. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την παντελή έλλειψη έκκρισης ινσουλίνης και την εμφάνιση διαβήτη τύπου 1. Από την πρώτη στιγμή το άτομο που θα εμφανίσει διαβήτη τύπου 1 θα χρειαστεί να ακολουθήσει θεραπεία με ινσουλίνη, για να υποκαταστήσει την ορμόνη που παράγουν τα β-κύτταρα που έχουν πλέον καταστραφεί. Συνήθως εμφανίζεται σε παιδική ή νεαρή ηλικία.
Ο Διαβήτης τύπου 2 χαρακτηρίζεται αρχικά από αντίσταση στην ινσουλίνη, δηλαδή αδυναμία του οργανισμού να χρησιμοποιήσει σωστά την ινσουλίνη που παράγει. Η αντίσταση στην ινσουλίνη εμφανίζεται συχνότερα σε παχύσαρκα άτομα και σταδιακά οδηγεί σε ελλιπή έκκριση ινσουλίνης. Ο διαβήτης τύπου 2 εξελίσσεται πολύ πιο αργά, χρειάζεται χρόνια για να εκδηλωθεί κλινικά και σε αυτή την περίπτωση όμως έχουμε αυξημένα επίπεδα σακχάρου στο αίμα. Η θεραπεία γίνεται αρχικά με άλλους αντιδιαβητικούς παράγοντες αλλά μετά από μερικά χρόνια θα χρειαστεί και σε αυτή την περίπτωση θεραπεία με ινσουλίνη. Ωστόσο το χρονικό διάστημα μέχρι την έναρξη αγωγής με ινσουλίνη ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή και παρουσιάζει μεγάλη διακύμανση.
Ο Διαβήτης τύπου 2 εμφανίζεται συνήθως σε άτομα μεγάλης ηλικίας αν και ο σημερινός ανθυγιεινός τρόπος ζωής οδηγεί στην εμφάνισή του σε ολοένα και μικρότερες ηλικίες. Μάλιστα στην Ελλάδα που έχει από τα χειρότερα ποσοστά παιδικής παχυσαρκίας στην Ευρώπη, εμφανίζονται σποραδικά περιστατικά διαβήτη τύπου 2 και σε παιδιά.
4.- Πώς δεν θα εκδηλώσετε ποτέ σακχαρώδη διαβήτη;
- Μακάρι να υπήρχε μια απόλυτη απάντηση στην ερώτηση αυτή. Πάντως είναι στο χέρι του καθενός μας να μειώσει σημαντικά τις πιθανότητες να εμφανίσει διαβήτη τύπου 2 ακολουθώντας υγιεινή ζωή με σωστή διατροφή, άσκηση και χωρίς κάπνισμα. Για το διαβήτη τύπου 1 δεν υπάρχει κάποιος σαφής τρόπος πρόληψης, ευτυχώς όμως είναι σπάνιος. Σύμφωνα με παλιότερες εκτιμήσεις τα άτομα με διαβήτη τύπου 1 αντιστοιχούν στο 0,3% του πληθυσμού της Ελλάδας ενώ δεν πρέπει να ξεπερνούν τα 300-400 τα νέα περιστατικά κάθε χρόνο.
5.- Το κόστος του διαβήτη στην εποχή μας, είναι πράγματι τόσο μεγάλο όπως αναφέρουν και είναι όχι μόνο κοινωνικό, αλλά και οικονομικό;
- Το κόστος του διαβήτη είναι πραγματικά τεράστιο γιατί εμφανίζεται σε πολύ μεγάλες ομάδες πληθυσμού και γιατί δημιουργεί χρόνιες επιπλοκές που ανεβάζουν κατακόρυφα το κόστος αντιμετώπισης. Σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, υπολογίζεται ότι το 55% του συνολικού κόστους για το σακχαρώδη διαβήτη δαπανάται στην αντιμετώπιση των επιπλοκών.
Ενδεικτικά υπολογίζεται ότι το άμεσο ετήσιο κόστος ανά ασθενή με διαβητικό πόδι είναι περίπου 6.143 ευρώ, χωρίς να υπολογίζεται το έμμεσο κόστος, δηλαδή ανικανότητα για εργασία, επιβάρυνση του κοινωνικού συνόλου κτλ, ενώ το κόστος θεραπείας του απλού διαβητικού ασθενούς είναι 5 φορές μικρότερο, δηλαδή 1.299 ευρώ. Το συνολικό ετήσιο κόστος από τα έλκη στη χώρα μας ανέρχεται στα 300 εκατομμύρια ευρώ. Γενικά, εκτιμάται ότι η εμφάνιση επιπλοκών τετραπλασιάζει το κόστος του διαβήτη.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτο και στο εξωτερικό: στις Η.Π.Α. εκτιμάται ότι δαπανώνται κάθε χρόνο περίπου 40 δισεκατομμύρια δολάρια για τις παθήσεις του διαβητικού ποδιού, με το συνολικό ετήσιο κόστος του σακχαρώδη διαβήτη να αγγίζει τα 116 δισεκατομμύρια δολάρια.
Για την πρόληψη ή τον περιορισμό των χρόνιων επιπλοκών η καλύτερη λύση είναι όσο γίνεται καλύτερη ρύθμιση του σακχάρου στο αίμα. Προσέχοντας το σάκχαρό μας θα αποφύγουμε τις οδυνηρές συνέπειες των επιπλοκών. Η οικονομικότερη διαχείριση του διαβήτη είναι η ρύθμιση του ασθενούς.
6.- Όμως και ο ακρωτηριασμός – ο οποίος συγκαταλέγεται στις επιπλοκές από την νόσο του διαβήτη, αποτελεί επίσης ένα σοβαρότατο κοινωνικό και οικονομικό πρόβλημα.
- Ο ακρωτηριασμός είναι μια από τις πιο σοβαρές επιπλοκές του διαβήτη και σχεδόν πάντα οφείλεται στην κακή ρύθμιση του σακχάρου για μεγάλα χρονικά διαστήματα και στην κακή φροντίδα των ποδιών των ατόμων με διαβήτη. Για την πρόληψη των ακρωτηριασμών απαιτείται σωστή και έγκαιρη ενημέρωση των ατόμων με διαβήτη αλλά και των γιατρών που τους φροντίζουν (ώστε να διαγιγνώσκουν έγκαιρα τυχόν πρόβλήματα) καθώς και οργάνωση ειδικών ιατρείων διαβητικού ποδιού που μπορούν να μας βοηθήσουν να τον αποφύγουμε.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Διαβήτη (I.D.F.), το 70% των ακρωτηριασμών που διενεργούνται σε όλο τον κόσμο αφορά διαβητικούς ασθενείς, οι οποίοι διατρέχουν 25 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να χάσουν το ένα ή και τα δύο πόδια σε σύγκριση με άλλους.
Οι κύριοι παράγοντες που οδηγούν στον ακρωτηριασμό είναι τα έλκη των κάτω άκρων. Υπολογίζεται ότι 300.000 άτομα ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου εμφάνισης ελκών των κάτω άκρων, ενώ το 25% των διαβητικών ασθενών θα εμφανίσει έλκος έστω και μία φορά κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Στατιστικά, 1.000.000 άτομα με σακχαρώδη διαβήτη παγκοσμίως αναγκάζονται να υποβληθούν σε ακρωτηριασμό ενός άκρου τους σε ετήσια βάση.
Σε ό,τι αφορά τη χώρα μας, υπολογίζεται ότι το 4-5% των διαβητικών ασθενών εμφανίζουν έλκη στα πόδια, γεγονός που σημαίνει ότι περίπου 50.000 άτομα με διαβήτη διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ακρωτηριασμού. Στην Ελλάδα πραγματοποιούνται 3.000 ακρωτηριασμοί κάτω άκρων σε ετήσια βάση.
7.- Ποιες είναι οι βασικές συμβουλές για τους διαβητικούς που θα τους προστατεύσουν από τον ακρωτηριασμό των ποδιών;
- Καθημερινή παρακολούθηση των κάτω άκρων, σωστά υποδήματα που δεν καταπονούν τα πόδια, καλή καθαριότητα των ποδιών και τακτική εξέταση από τον γιατρό για τη διαπίστωση ελκών ή μείωσης της αισθητικότητας. Ας μην ξεχνάμε ότι μια επιπλοκή του διαβήτη είναι η νευροπάθεια που οδηγεί σε μειωμένη αισθητικότητα κυρίως στα κάτω άκρα με αποτέλεσμα να μη γίνονται έγκαιρα αντιληπτά τα έλκη στα πόδια.
(Τις απαντήσεις επιμελήθηκε ο ιατρικός διευθυντής της φαρμακευτικής Novo Nordisk Ελλάς κ. Φώτης Παπαγιαννόπουλος.)
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.