Αθάνατη Ελλαδάρα...
- Αδεδώ: στο ίδιο σημείο
- Αμουλάου: ελευθερώνω, λύνω
- Ανάμ’κι: Εναπόμεινε
- Άφ’κα: Άφησα
- Άϊτι : Άντε πήγαινε
- Άσουστα: Αυτά που δεν σώνονται
- Αλλ’νούς: Άλλους
- αμάλαγος: απείραχτος
- Αναμουτρουλιάχκα: φοβήθηκα
- Βάβα: γιαγιά
- Γίν’κι: Έγινε
- Δ’λιά: Δουλειά
- Θα δόϊς: Θα δώσεις
- Θα γνέϊς: θα γνέσεις
- Θα νυχτόϊς: θα νυχτώσεις
- Κατσιούλα: μάλλινο σκουφί (δηλαδή ο κουκουλοφόρος: κατσιουλωμένος)
- Λ’τσιέται: κυλιέται μέσα σε λάσπες
- Μπουχτάω: βαριέμαι
- Μουλόιμα: Διήγηση
- Νομ’: δώσε μου
- Ξωρέξια: ιδιοτροπίες
- Ξακριάζω: ακροβατώ
- Ξικουλώνω: ξεριζώνω
- Ξστούεννα: Χριστούγεννα
- Ουλλ’ νους: όλους
- Π’νάου: πεινώ
- Πάου καλιά μ’: ώρα μου καλή
- Π’ λέτι: που λέτε
- Π’ δάγαμι: πηδούσαμε
- Σ’βου: σβήνω
- Σ’ λουή: έγνοια
- Σύμμασι: μάζεψε
- Σώνει: αρκεί. φτάνει
- Σ’ ναρίζομαι: ετοιμάζομαι
- Στραβοκατινιάζω: στραβώνω ολοσχερώς
- Στασιό: ανάπαυση
- Σουφρώνω: σουρώνω, κάνω πτυχές, κλέβω
- Σκριμιδάω: χοροπηδώ
- Τσατούρι: πρόχειρο στέγαστρο
- Τσούπα: κόρη
- Τυλώνω: παραγεμίζω
- Τσινάω: κλωτσάω
- Τσιαλαφός: αλαφροϊσκιωτος
- Τράτο: περιθώριο. προθεσμία
- Τουρλακίδα: γυναίκα ελαφρή και επιπόλαιη
- Τότενες: τότε
- Τζώρας: ξεροκέφαλος
- Τεμπεσίρι: κιμωλία
- Ταλίμ’: προσόν, χάρη
- Τακίμ’: ασορτί
- Τάι: ένα χέρι ξύλο
- Φ’λάου: φυλάσσω
- Φ’λεύου: κάνω τραπέζι, κερνώ
- Φιλί: κομμάτι από πίτα
- Φούρκα: ξύλινη διχάλα
- Φούσκος: χαστούκι
- Φωτίκια: ρούχα βαπτιστικά
- Χαϊβάνι: άμυαλο μικρό παιδί
- Χαλεύω: ζητάω
- Χαψιά: μπουκιά
- Χλεμπονιάρης: κιτρινιάρης
- Χόχλος: βράση
- Χούϊ: άσχημη συνήθεια
- Χαλεύου: Ζητώ
- Χαζιρεύου: τελειώνω
- Ψόφος: πολύ κρύο
- Ψισ’ νός: χθεσινοβραδινός
- Βαλ’τ’σ: βάλε της
- Γλέντ’: γλέντι
- Γραφ’: γράφει
- Δ’λεύς: δουλεύεις
- Δ’λειά: δουλειά
- Δοστ’: δώσε του
- Δ’κοτ: δικό του
- Ζ’μι: ζουμί
- Ζ’λαπ’: ζουλάπι
- Θερμ’: Θέρμη
- Θαρθ’: θα έρθει
- Θ’καρ’: θηκάρι
- Θ’λειά: θηλειά
- Καδ’: Κάδη
- Κειος: εκείνος
- Κ’τη: κουτή
- Κ’τι: κουτί
- Κ’τση: κουτσή
- Κ’φο: κουφό
- Κλειού: κλείνω
- Κρίν’τ: μίλησέ του
- Κλουρ: κουλούρι
- Κνουπ‘: κουνούπι
- Κταβ’: κουτάβι
- Κλειού: κλείνω
- Κ’νεις: κουνήσου
- Κ’βαρ’: κουβάρι
- Λ’ταρ: λυτάρι
- Μ’κρο: μικρό
- Μυτ’: μύτι
- Ματ’: μάτι
- Μόρθ’: μου έρθει
- Ναμ’: δώσε μου
- Ντλαπ: ντουλάπι
- Ξερσ: ξέρεις
- Π’λια: πουλιά
- Πλυσ‘: πλύσου
- Π’λω: πωλώ
- Π’λεις: πωλείς
- Π’λι: πουλί
- Π’λος: πυλός
- Παρ’ς: πάρεις
- Πραζ’: πειράζει
- Π’στεβ: πιστεύει
- Πνιξ’: πνίξου
- Παρ’ς: πάρεις
- Ραβ‘: ραβει
- Ριξτ’: ρίξε του
- Ρεβ’: ασθενεί
- Σ’βου: σβήνω
- Σκει: Σκίζει
- Σκ’φι: σκουφί
- Σκαβ’ς: σκάβεις
- Σβεις: σβήνεις
- Σκαβ’σ: σκάβεις
- Σκ’λι: σκυλί
- Σκα: σκάζει
- Σπιτ: σπίτι
- Σφιξ΄: σφίξου
- Σ’κια: συκιά
- Τ’λιού: τυλίγω
- Φ’λει: φιλεί
- Φ’λι: φιλί
- Φ’τλια: φυτιλιά,τσίγκλισμα,έναυσμα
- Φκιάρ’: φτυάρι
- Φτεις: φτύνεις
- Φτου: φτύνω
- Φεξ’: φέξει
- Φτσο: λειψό
- Χ’λιαρ’: κουτάλι
- Χερ’: χέρι
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.