Ας κοιτάξουμε γύρω μας…
Κυριακή 16 Μαρτίου και με την Πανσέληνο να σχηματίζεται σε λίγες ώρες στην Παρθένο, είναι καλό να στραφούμε με τα μάτια της ψυχής και να αναλύσουμε βαθιά ό,τι μας συγκινεί ή μας απασχολεί.
Σταχυολογώντας προβλήματα και λεπτομέρειες, θέματα που έχουν συσσωρευτεί εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε πως σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε υπάρξει υπερβολικοί, χάνοντας την ουσία της ύπαρξης. ‘Εχουμε υπερ-αναλύσει και έχουμε κουραστεί ψυχικά.
Ο χώρος της ψυχής μοιάζει με ένα δωμάτιο στο οποίο υπάρχουν αρκετά άχρηστα έπιπλα και αισθανόμαστε ασφυξία. Ήρθε η στιγμή, να αδειάσουμε τα περιττά, να επιλέξουμε τα ουσιαστικά και να γίνουμε πιο λιτοί…
Καθώς τα χρόνια της υπερκατανάλωσης παρήλθαν και φάνηκε πως η πληθωρικότητα ήταν ένα φουσκωμένο μπαλόνι έτοιμο να σπάσει ανά πάσα στιγμή, έστω κι αν δεν το είχαμε καταλάβει, η Πανσέληνος αυτή μας καθοδηγεί πως την λεπτομέρεια και τις επιλογές ουσίας.
Ίσως τα δώρα της ζωής αυτή τη στιγμή είναι λίγα, απλά και απλοϊκά… ωστόσο, είναι αυτά που κρίνονται απαραίτητα προφανώς για να έχουμε μία νέα υγιή βάση, και να προχωρήσουμε από εδώ και στο εξής.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας… ένα χέρι αγάπης, ένα τρυφερό χαμόγελο, ένα άγγιγμα, ένα ανθισμένο δέντρο, μία ηλιαχτίδα… Είναι δώρα που παρέχονται και δεν τα έχουμε προσέξει ιδιαίτερα… Ένας καλός φίλος, ένα ζεστό φιλί αγάπης, αξίζουν περισσότερο από πολλές παροχές που τελικά έγιναν τροχοπέδη στη ζωή μας.
Η Πανσέληνος αυτή διδάσκει υπομονή, καθώς ο Κρόνος την στηρίζει, και εμπειρία μέσω του χρόνου, προκειμένου να εστιαστούμε στις αξίες που μας δίνουν φως και αντοχές για ένα καλύτερο “αύριο”
Σταχυολογώντας προβλήματα και λεπτομέρειες, θέματα που έχουν συσσωρευτεί εδώ και αρκετό χρονικό διάστημα, είναι απαραίτητο να αναγνωρίσουμε πως σε κάποιες περιπτώσεις έχουμε υπάρξει υπερβολικοί, χάνοντας την ουσία της ύπαρξης. ‘Εχουμε υπερ-αναλύσει και έχουμε κουραστεί ψυχικά.
Ο χώρος της ψυχής μοιάζει με ένα δωμάτιο στο οποίο υπάρχουν αρκετά άχρηστα έπιπλα και αισθανόμαστε ασφυξία. Ήρθε η στιγμή, να αδειάσουμε τα περιττά, να επιλέξουμε τα ουσιαστικά και να γίνουμε πιο λιτοί…
Καθώς τα χρόνια της υπερκατανάλωσης παρήλθαν και φάνηκε πως η πληθωρικότητα ήταν ένα φουσκωμένο μπαλόνι έτοιμο να σπάσει ανά πάσα στιγμή, έστω κι αν δεν το είχαμε καταλάβει, η Πανσέληνος αυτή μας καθοδηγεί πως την λεπτομέρεια και τις επιλογές ουσίας.
Ίσως τα δώρα της ζωής αυτή τη στιγμή είναι λίγα, απλά και απλοϊκά… ωστόσο, είναι αυτά που κρίνονται απαραίτητα προφανώς για να έχουμε μία νέα υγιή βάση, και να προχωρήσουμε από εδώ και στο εξής.
Ας κοιτάξουμε γύρω μας… ένα χέρι αγάπης, ένα τρυφερό χαμόγελο, ένα άγγιγμα, ένα ανθισμένο δέντρο, μία ηλιαχτίδα… Είναι δώρα που παρέχονται και δεν τα έχουμε προσέξει ιδιαίτερα… Ένας καλός φίλος, ένα ζεστό φιλί αγάπης, αξίζουν περισσότερο από πολλές παροχές που τελικά έγιναν τροχοπέδη στη ζωή μας.
Η Πανσέληνος αυτή διδάσκει υπομονή, καθώς ο Κρόνος την στηρίζει, και εμπειρία μέσω του χρόνου, προκειμένου να εστιαστούμε στις αξίες που μας δίνουν φως και αντοχές για ένα καλύτερο “αύριο”
kissmygrass
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.