Παει και το καλοκαίριιιιι!!!
Έχετε προσέξει τα προαύλια των σχολείων το καλοκαίρι;
Δεν σας φαίνονται θλιμμένα;
Άδεια, χωρίς γέλια, παιχνίδια και φωνές, περιμένουν.
Περιμένουν να περάσει το καλοκαίρι, να έρθουν πάλι τα παιδιά!
Ας πούμε, λοιπόν, ότι ξεκουράζονται κι αυτά!
Παραμονή της πρώτης μέρας στο σχολείο μετά από τις 3μηνες καλοκαιρινές διακοπές και είναι ένα φυσιολογικό βράδυ, όπως όλα τα άλλα.
Μάλλον, όχι και τόσο.
Κάποια χαίρεται τόσο πολύ!
Ναι, εντάξει κι εγώ χαίρομαι (για όλους τους λόγους, που χαίρονται οι περισσότεροι γονείς), αλλά αναφέρομαι στην κόρη μου.
Εδώ και μέρες είναι μέσα στην τρελή χαρά!
Όταν τη ρωτάς,
“Γιατί χαίρεσαι που θα πας στο σχολείο;”
παίρνεις την ακόλουθη απάντηση.
“Γιατί θα δω τους φίλους και τις φίλες μου,
- που έχει να δει από τότε που έκλεισαν τα σχολεία, γιατί τον περισσότερο καιρό έλειπε από τη μεγαλούπολη
- επειδή είναι μοναχοπαίδι, όσες βόλτες κι αν κάνει, όσο κι αν παίξει με άλλα παιδάκια, όσο κι αν λαχταρά να βρίσκεται με την αγαπημένη της γιαγιά, θα αναζητά το χώρο, που χορταίνει παρέα για 6 γεμάτες ώρες, το σχολείο
και γιατί θα αρχίσουμε τα μαθήματα στην αίθουσα και τις εργασίες στο σπίτι!”
-μην βιαστείτε να πείτε ότι το παιδί μου έχει πρόβλημα (εντάξει, όταν το άκουσα κι εγώ πρώτη φορά η πρώτη μου αυθόρμητη αντίδραση ήταν να πω “Πας καλά;”).
Επικράτησε η λογική και δεν είπα τίποτα, αφού κατάλαβα, τί ακριβώς εννοούσε.
Έχει ανάγκη να μπει σε πρόγραμμα.
Ωραίο το καλοκαίρι, αλλά το πρόγραμμα και η ρουτίνα δημιουργεί μια ασφάλεια, μας ενεργοποιεί και κάποιες φορές μας κάνει πιο δραστήριους.
Από μωρό ήθελε να ξέρει το πρόγραμμα της ημέρας.
Και μάλιστα όχι μόνο της τρέχουσας μέρας, αλλά της επόμενης, της μεθεπόμενης.
Αυτό το “Μαμά, τί έχει το πρόγραμμα σήμερα, αύριο, το απόγευμα, το πρωί, το βράδυ κλπ”, όπου θα πρέπει κάθε φορά, ωσάν την Κέλλυ Σακάκου, να κάνω ανακοίνωση όλου του προγράμματος, το ζω 8 χρόνια τώρα και κάτι μου λέει, ότι θα το ζω κι άλλα.
Πιστεύω, ότι ένας επιπλέον λόγος που ανυπομονεί να πάει στο σχολείο, είναι γιατί η προηγούμενη χρονιά ήταν μια καλή χρονιά για την ίδια. Πολύ ευχάριστη!
Τα μαθήματα κύλησαν πιο ήπια σε σχέση με την Α’Δημοτικού, η απόδοσή της ήταν καλή και η χρονιά εξελίχθηκε ομαλά χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες, παρά μόνο λίγη κούραση τις μέρες που είχαν πραγματικά πολλές εργασίες για το σπίτι.
Ας μην γελιόμαστε. Αν είχε μία δύσκολη χρονιά, θα ήταν λίγο πιο συγκρατημένη.
Για την ώρα έχει κάνει το μπάνιο της, έχει χτενίσει καλά τα φρεσκολουσμένα μαλλιά της, έχει απλώσει στην καρέκλα τα ρούχα που θα φορέσει, έχει διαλέξει τα παπούτσια και έχει πέσει για ύπνο.
Δεν έχει κοιμηθεί ακόμη και είμαι σίγουρη, ότι προβάρει χαιρετισμούς για τους συμμαθητές της.
Όπως είμαι σίγουρη, ότι θα συναντηθούν όλα στο προαύλιο με τα προσωπάκια τους να φωτίζονται από τα χαμόγελα και θα χαιρετηθούν, λες και ήταν μαζί μόλις χτες κι ας έχουν να συναντηθούν 3 μήνες.
Γιατί έτσι είναι τα παιδιά!
Ένα χαμόγελο, μία ματιά και μηδενίζεται η απόσταση κι ο χρόνος!
Συνεχίζουν από εκεί που σταμάτησαν!
Καλή χρονιάαααααααα
Χαρούμενη!
mikroimegaloi
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.