Ανοίξτε την ομπρέλα σας!

Ανοίξτε την ομπρέλα σας χωρίς δεύτερη σκέψη!

Δεν είναι γρουσουζιά, είναι αναγκαιότητα!!!

” Ξεκινάτε τη μέρα σας με χαμόγελο, βγαίνεται από το σπίτι για να πάτε στη δουλειά και στο πρώτο στενό ακούτε ειδικούς χαιρετισμούς από τον οδηγό του απέναντι οχήματος. Πηγαίνετε μετά από αρκετή κίνηση, κορναρίσματα και λοιπά παράδοξα στη δουλειά σας και εκεί παρά την ευγένεια και το φωτεινό σας χαμόγελο (εντάξει όχι όλες τις μέρες) έρχεστε αντιμέτωποι με τα νεύρα και την παραξενιά του πελάτη, συναδέλφου, προϊστάμενου κλπ. Και όταν φταίτε δε λέτε κουβέντα και συνεχίζετε, όταν δε φταίτε όμως; Ώρες μετά τελειώνετε τη δουλειά, σας τηλεφωνεί ένας φίλος/φίλη και αρχίζει να σας γεμίζει με αρνητικά συναισθήματα που ιδέα δεν έχετε πως κατάφερε να σας μεταφέρει με ένα απλό τηλεφώνημα. Στο σούπερ μάρκετ ο επόμενος στο ταμείο σας αγριοκοιτάζει γιατί  αργείτε να ανοίξετε τις σακούλες (που δεν καταλαβαίνω γιατί δεν ξεκολλάνε με τίποτα )…Και η μέρα προχωρά…

Ελπίζω τουλάχιστον όταν γυρίζετε στο σπίτι… να επιστρέφετε στον προσωπικό σας παράδεισο…

Είναι λίγο υπερβολική η παραπάνω περιγραφή, όμως ειλικρινά πόσο συχνά σας συμβαίνει να γίνεστε αποδέκτες ενός αρνητισμού που δε θέλετε με τίποτα να φορτώνει τη ζωή σας; Πόσο συχνά, ειδικά όταν βρίσκεστε σε μια περίοδο που δυσκολεύεστε να φιλτράρετε όλα όσα ακούτε, δε νιώθετε πως οι άλλοι έχουν τη δύναμη να σας στεναχωρήσουν, να σας αγχώσουν, να σας επηρεάσουν;

”Θα ανοίγεις την ομπρέλα σου και θα προστατεύεσαι”, μου είπε ένας άνθρωπος που αγαπώ πολύ. Και έχει δίκιο!

Τα νεύρα του διπλανού σου δε χρειάζεται να τα μαζεύεις μέσα σου. Ιδανικά δείξε κατανόηση στον άνθρωπο που σου έβαλε τις φωνές ή σε έκανε να νιώσει άβολα χωρίς σημαντικό λόγο. Σκέψου πως μάλλον κάποια δυσκολία κουβαλά και εκείνος στο κεφάλι του… Αν πάλι δεν μπορείς να τον κατανοήσεις, απομακρύνσου! Μην προσπαθήσεις να τον αλλάξεις! Θυμίσου πως με δυσκολία αλλάζουμε τον εαυτό μας, πόσο μάλλον τους άλλους!

Την αδικαιολόγητη συνεχόμενη μουρμούρα της κολλητής σου δε χρειάζεται να την κάνεις δικό σου πρόβλημα. Μπορεί εκείνη να είναι ”εθισμένη” στο να σκέφτεται αρνητικά και να γκρινιάζει… Δε φταις σε τίποτα να σου αδειάζει τις μπαταρίες σου και τελικά να σε κάνει να αμφιβάλλεις για την ομορφιά της παράξενης ζωής μας.

Και η τηλεόραση, ο τύπος και όλες οι πηγές ενημέρωσης δε χρειάζεται να μας γίνουν εμμονή. Κάποιες πληροφορίες απαισιοδοξίας και εκφοβισμού ας πεταχτούν ή ανακυκλωθούν κατάλληλα!

Μα θα μου πεις, όταν ο φίλος πονάει να φύγω μακριά; Όταν μια κατάσταση είναι γκρίζα να κλείνω τα μάτια; Ξέρετε την απάντηση, είμαι σίγουρη. Η αγάπη που συναντά αγάπη , πολλαπλασιάζεται… Κάπου το είδα και μου άρεσε. Υπάρχουν άνθρωποι και καταστάσεις που αξίζουν την ενέργεια μας.

Όλα αυτά προστατέψτε τα κάτω από την ομπρέλλα σας και αφήστε μέσα να βρέχει αγάπη… και έξω ό,τι θέλει!

Αυτά σκέφτηκα και τα έγραψα. Ελπίζω να μη σας κούρασα…

soulme