Η συμβίωση τονώνει και...συμφέρει

Και με τον γάμο τι γίνεται;

Μετά από δύο χρόνια σχέσης και ατέλειωτες ώρες στο αυτοκίνητο από την μια μεριά της πόλης στην άλλη, η Ίρις Λεμονίδη και ο Γιώργος Στρατάκης αποφάσισαν να μείνουν μαζί. «Ο λόγος που πήραμε την απόφαση πριν έξι μήνες ήταν να κάνουμε την καθημερινότητά μας πιο εύκολη. Τελικά και το όφελος στην τσέπη μας είναι μεγάλο, όχι μόνο επειδή έχουμε μοιράσει τα πάγια έξοδα στα δύο», λέει ο Γιώργος.

Αυτό που αρχικά τους έκανε μεγάλη εντύπωση, όπως λένε, είναι τα ψώνια της εβδομάδας. «Ψωνίζουμε τρόφιμα και δεν πάνε χαμένα, όπως συνέβαινε πριν, γιατί μαγειρεύουμε σχεδόν καθημερινά. Όταν ήμουν μόνη μου έπαιρνα για παράδειγμα ένα κιλό πορτοκάλια και κάποια τα πέταγα γιατί δεν ήμουν στο σπίτι. Τώρα πιάνουν τόπο», σημειώνει η Ίρις.

Η διαδρομή Μαρούσι - Πειραιάς, όπου κατοικούσαν ο καθένας στο σπίτι του, είχε γίνει καθημερινότητα κι όταν ήθελαν αν μοιράσουν τις αποστάσεις έδιναν ραντεβού κάπου στην μέση. «Δεν μπορούσαμε να καθόμαστε στα πάρκα, οπότε βγαίναμε συχνά για φαγητό, καφέ ή ποτό έξω, ακόμα κι όταν θα θέλαμε να κάτσουμε σπίτι μας. Τώρα μένουμε μέσα μόνοι ή με φίλους και γλιτώνουμε και τις βενζίνες από τα πέρα δώθε», λένε.

Η περίπτωση αυτού του ζευγαριού επιβεβαιώνει την λαϊκή ρήση ότι δύο ζουν καλύτερα από έναν. Σας φαίνεται υπερβολικό; Η αλήθεια είναι ότι το κόστος για δύο άτομα που ζουν μαζί είναι μόλις 1,4 φορές το κόστος ζωής ενός εργένη, σύμφωνα με έρευνα του αμερικανικού Pew Research Center που δημοσιεύθηκε από το περιοδικό ΤΙΜΕ.

Η οικονομία του γάμου δεν πάει με το μορφωτικό επίπεδο

Και με τον γάμο τι γίνεται; Νέα στοιχεία της ανάλυσης δείχνουν ότι ο γάμος κάποιες φορές στοιχίζει πιο ακριβά από την συμβίωση και άλλες όχι και αυτό το αποφασίζει το... μορφωτικό επίπεδο του ζευγαριού.

Ετσι τα ζευγάρια με ανώτερη μόρφωση που συμβιώνουν έχουν περισσότερα οικονομικά οφέλη, σε σχέση με τα αντίστοιχα παντρεμένα.

Αντίστροφα τα ζευγάρια χαμηλού μορφωτικού επιπέδου, αν και οδηγούνται συχνότερα στην συμβίωση, οικονομικά τους συμφέρει περισσότερο ο γάμος. Οι κοινωνιολόγοι - ερευνητές δίνουν την δική τους εξήγηση για αυτά τα στοιχεία:

• Στα ζευγάρια με ανώτερη μόρφωση συνήθως εργάζονται και οι δυο με αποτέλεσμα το εισόδημα του νοικοκυριού να είναι μεγαλύτερο, ενώ σε εκείνα με χαμηλότερη μόρφωση συνήθως εργάζεται μόνο ο ένας.

• Οι ανύπαντροι με ανώτερη μόρφωση είναι λιγότερο πιθανό να κάνουν παιδιά προτού παντρευτούν, καθώς συνήθως έχουν κάνει κάποιο προγραμματισμό για την ζωή και την καριέρα τους, οπότε οι οικονομικές τους ανάγκες έχουν λιγότερες διακυμάνσεις.

• Ανύπαντρα ζευγάρια χαμηλής μόρφωσης είναι πιθανότερο να αποκτήσουν παιδιά, σε σχέση με ανύπαντρα ζευγάρια ανώτερου μορφωτικού επιπέδου, γεγονός που εκτοξεύει τα έξοδά τους.

• Συνήθως, τα ζευγάρια υψηλής μόρφωσης παντρεύονται μέσα σε τρία χρόνια από την συγκατοίκηση και εφαρμόζουν πιο αποτελεσματικές πρακτικές διαχείρισης των οικονομικών τους και αποταμίευσης.

Όπως εξηγούν οι ειδικοί δεν είναι ο «γάμος» που κάνει την διαφορά, είναι το πλάνο ζωής που διαφέρει. Εκείνοι με χαμηλότερη μόρφωση περιμένουν να βελτιώσουν τα οικονομικά τους για να παντρευτούν, ενώ όσοι έχουν κατακτήσει την οικονομική τους ανεξαρτησία ενδιαφέρονται και για την κοινωνική καταξίωση μέσα από τον γάμο. Θέλουν να μείνουν σε μια καλύτερη γειτονιά, ένα μεγαλύτερο σπίτι ή να απολαμβάνουν μια σχετική πολυτέλεια.

Όποιες αναλύσεις κι αν γίνουν όμως, από κοινωνιολογικής άποψης, το γεγονός είναι ότι τα ζευγάρια ή οι φίλοι που αποφασίζουν να συγκατοικήσουν έχουν μια ευκολότερη και πιο οικονομική ζωή. Και ας μην ξεχνάμε, όπως λένε και οι ίδιοι, ότι έχουν κι έναν άνθρωπο δίπλα τους για να μοιράζονται χαρές και λύπες της καθημερινότητας.