«Αν οι περισσότεροι άνδρες ήταν ομοφυλόφιλοι δεν θα υπήρχαν πόλεμοι»

Για πρώτη φορά μιλούσα και οι άλλοι με άκουγαν...

Με πολλούς και διάφορους τρόπους ο Morrissey είναι, τον τελευταίο καιρό, στη δημοσιότητα. Με αυτά που κάνει ή δεν κάνει, με αυτά που λέει, με την εισαγωγή του στο νοσοκομείο και την ματαίωση συναυλιών στις ΗΠΑ, με τις «κακίες» του για άλλους καλλιτέχνες... Η αλήθεια είναι πως δεν μιλάει συχνά αλλά δεν μασάει και τα λόγια του και το κυριότερο: έχει πάντα κάτι να πει, όχι μόνο τώρα αλλά από την εποχή των Smiths: «Όταν ξεκίνησα με την μουσική μου συνέβη κάτι αναπάντεχο που δεν είχα ξαναζήσει ποτέ πριν: Για πρώτη φορά μιλούσα και οι άλλοι με άκουγαν...». Η μουσική υπήρξε γι' αυτόν μια διέξοδος και μια ψυχαναλυτική μέθοδος που τον βοήθησε να επιβιώσει: "Σαν έφηβος έβρισκα τη ζωή απόλυτα αηδιαστική και δεν έβλεπα καμία ανθρωπιά στο ανθρώπινο είδος. Η ζωή μου σαν teenager ήταν τόσο αδυσώπητα σκληρή που απορώ πως επέζησα... Ίσως και να μην το έκανα...».

Ο Baz έδωσε διέξοδο έκφρασης σε μια γενιά, ο ποιητής με τις γλαδιόλες στην τσέπη που χάιδευε τα χέρια των ακροατών του αποζητώντας επί σκηνής κι αυτός κι εκείνοι την σωματική επαφή, τους έλεγε μέσα από τα μελαγχολικά του τραγούδια πως μπορούν να είναι αυτό που θέλουν, πως αξίζει να ζουν νικώντας τους φόβους και τις προκαταλήψεις, πως η μοναχικότητα είναι κανονική: «Είμαστε μοναχικά πλάσματα, ο καθένας είναι στην πραγματικότητα μόνος. Ακόμη κι όταν συμβατικά συνδεόμαστε με κάποιον, όπως ας πούμε στο γάμο, παραμένουμε μόνοι και το κάνουμε γιατί δεν μπορούμε να εμπιστευθούμε και να διαχειριστούμε τα συναισθήματα και τον εαυτό μας.

Η ζωή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για τον απλούστατο λόγο ότι κανείς δεν πεθαίνει γελώντας...». Αυτό τον καιρό ετοιμάζει και την αυτοβιογραφία του, μια σαρκαστική, χιουμοριστική και αποκαθηλωτική ματιά στη ζωή και την πορεία του: «Τα βιβλία για τον James Dean και τους New York Doll (σ.σ.: που έγγραψε όταν ήταν πιτσιρικάς και έχουν αποκτήσει πια μυθικές διαστάσεις) στην ουσία δεν ήταν βιβλία. Ήταν νεανικά δοκίμια αλλά τελικά... απερίσκεπτα σκουπίδια. Δεν υπήρχε καμία δημιουργική διαδικασία σ' αυτά αλλά μόνο πόνος. Λανθασμένα υπέθεσα πως αυτός ο νεανικός πόνος μπορεί να ήταν δημιουργική διαδικασία. Ε! λοιπόν, δεν ήταν...». Προχτές δεν εμφανίστηκε στην εκπομπή: Jimmy Kimmel Live! όταν έμαθε πως θα ήταν καλεσμένοι και οι υπεύθυνοι της εταιρίας: Duck Dynasty που φτιάχνουν προϊόντα από κυνήγι πάπιας, ενώ χτες έδωσε συναυλία στο: Staples Center του Λος Ατζελες και -ως συνήθως- απαίτησε να μην υπάρχει κρέας τριγύρω (να θυμίσω πως πριν από 2 χρόνια εγκατέλειψε τη σκηνή καλοκαιρινού φεστιβάλ στο Βέλγιο επειδή μύριζε ψημένο κρέας από τις καντίνες).

Κατόρθωσε -εν μέρει- η απαίτηση του να γίνει δεκτή, οι αμερικάνοι που δεν τα πολυκαταλαβαίνουν αυτά το έχουν κάνει μέγα θέμα και ο Paul McCartney ερωτηθείς, εξέφρασε την επιφύλαξη του, δίνοντας αφορμή στον Morrissey να τον «περιποιηθεί». Θα έπρεπε να είναι χαρούμενος για κάθε νίκη των ζώων επί των κρεατοφάγων ανθρώπων. Μπορεί να δουλεύει ακούραστα για την PETA αλλά αγαπάει και την βασιλική οικογένεια η οποία συμπεριφέρεται βάναυσα στα ζώα. Η ίδια η βασίλισσα φοράει γούνες που θα μπορούσαν να σκεπάσουν τη μισή Ρωσία... Αν νοιάζεται πραγματικά για τα ζώα θα πρέπει να επιστρέψει τον τίτλο του ιππότη στη βασίλισσα. Δεν χρειάζεται την έγκριση της...». Αλλά «το σκαθάρι» δεν είναι ο μόνος που τα άκουσε.

Μιλώντας για το πόσο χαμηλά βρίσκεται πια η τέχνη κι ότι το σύστημα δεν θέλει να ξοδεύουμε χρόνο γι' αυτήν, είπε χαρακτηριστικά: «Δείτε, καλλιτέχνες που δεν έχουν τίποτα να πουν σαν την Beyoncé και τον Justin Bieber κάθονται αυτάρεσκα πάνω στη σκηνή με 3 βραβεία Grammy στα χέρια ο καθένας...». Όσο για τα δεινά του κόσμου, όπως είναι οι πόλεμοι και η βία, αυτά είναι ετεροφυλόφιλες «ανωμαλίες». Ο πόλεμος είναι η πιο αρνητική πτυχή της ανδρικής ετεροφυλοφιλίας. Αν οι περισσότεροι άνδρες ήταν ομοφυλόφιλοι δεν θα υπήρχαν πόλεμοι. Οι ομοφυλόφιλοι άνδρες ποτέ δεν σκοτώνουν άλλους άνδρες αλλά οι ετεροφυλόφιλοι γουστάρουν να το κάνουν.

Παίρνουν και μετάλλια γι' αυτό... Οι γυναίκες δεν πηγαίνουν στον πόλεμο να σκοτώσουν άλλες γυναίκες. Τα όπλα, οι πόλεμοι, τα πυρηνικά είναι ουσιαστικά χόμπι ετεροφυλόφιλων ανδρών». Τέλος δεν μασάει τα λόγια του ούτε για το ότι εδώ και 4 χρόνια δεν μπορεί να βρει ένα δισκογραφικό συμβόλαιο της προκοπής: «Το μόνο που έχω είναι μια «φτωχή» πρόταση της Sony. Δεν έχω DIY ένστικτα για να το κάνω μόνος μου κι αν γίνει μια ανεξάρτητη παραγωγή απλώς θα αγνοηθεί όπως τόσα και τόσα... Οι μεγάλες εταιρίες έχουν το μηχανισμό για να το προωθήσουν κι αυτό είναι που με ενδιαφέρει...».

tospirto