Μάχη ζωής για τον Ντάνο Λυγίζο

0
Δίνοντας τον δικό του αγώνα ζωής, με χρόνιο πρόβλημα υγείας που τον ταλανίζει, ένας θρυλικός παρουσιαστής της κρατικής τηλεόρασης, αλλά και σπουδαίος ηθοποιός, εδώ και λίγο καιρό επέλεξε τη φροντίδα μιας στέγης γερόντων. Μόνος στη ζωή, χωρίς παιδιά, κατ’ επιλογή, ο Ντάνος Λυγίζος μοιράζεται με την «Espresso» τους λόγους που τον οδήγησαν να περάσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του μακριά από το σπίτι του στο Χαλάνδρι, με ανθρώπους που μόλις πρόλαβαν να συστηθούν.

Νέοι συγκάτοικοι που κατανοούν τον ακατάπαυστο βήχα του και ζητούν με τη σειρά τους κατανόηση στα δικά τους όποια προβλήματα. «Το βήξιμο δεν είναι τίποτα. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχεις αναπνοή» εξηγεί, περιγράφοντας την κατάσταση της υγείας του ο δημοφιλής ηθοποιός. Ο Ντάνος Λυγίζος, τον οποίο τη δεκαετία του ’70 αγαπήσαμε μέσα από την εκπομπή της κρατικής τηλεόρασης «Candid Camera» με την Μπέττυ Λιβανού, αλλά και στη συνέχεια, στα χρόνια της ιδιωτικής τηλεόρασης, με το χιουμοριστικό σόου «Οχι τα νέα του ΑΝΤ1» με την Ελένη Ράντου, μετακόμισε στη «Σκέπη Πρόνοιας» στην Παιανία.

Το γεγονός ότι ήταν δεινός καπνιστής επί σειρά ετών τού δημιούργησε χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αναπνεύσει. Η πνευμονολόγος τού συνέστησε να φύγει από το καυσαέριο της πόλης και να πάει να μείνει σε ένα περιβάλλον με καθαρό αέρα. Ετσι, ο παλαίμαχος ηθοποιός που άσκησε με επιτυχία και το δημοσιογραφικό λειτούργημα, παράλληλα με το θέατρο, άφησε το σπίτι του στο Χαλάνδρι και επέλεξε αυτή τη λύση, όχι μόνο για να αντιμετωπίσει με πιο υγιεινό τρόπο την κατάστασή του, αλλά και για να βρίσκεται κοντά σε ανθρώπους που τον φροντίζουν αφού ο ίδιος δεν απέκτησε ποτέ παιδιά και είναι μόνος στη ζωή του...

«Η εμμονή μου στο τσιγάρο με έφερε σε κατάσταση που έπρεπε να έχω πάντα καθαρό αέρα και έτσι είπα “αντίο” στην Αθήνα. Η Παιανία έχει πολύ καθαρό αέρα. Και εδώ που βρίσκομαι είναι ένα πολύ φιλόξενο μέρος, κάτι σαν ξενοδοχείο, και τα περνάω θαύμα. Η πάθησή μου είναι η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, το λεγόμενο ΧΑΠ. Μετά το ΧΑΠ όμως έρχεται το... happy end!» λέει ο ίδιος στην «Espresso» με το γνώριμό του χιούμορ. Ο Ντάνος Λυγίζος μας δέχθηκε στον χώρο υποδοχής της στέγης γερόντων στην οποία φιλοξενείται και παρά τον ακατάπαυστο βήχα του, θέλησε να μας μιλήσει αναλυτικά για το πρόβλημα της υγείας του.

«Το βήξιμο δεν είναι τίποτα. Το χειρότερο είναι ότι δεν έχεις αναπνοή. Η ΧΑΠ νεκρώνει τις κυψελίδες των πνευμόνων και δεν παίρνεις οξυγόνο, αλλά το σώμα θέλει οξυγόνο. Οπότε η καρδιά, προκειμένου να στείλει περισσότερο αίμα, αρχίζει να κοπιάζει περισσότερο. Ε, πόσο να αντέξει αυτή η τρόμπα. Ερχεται μια στιγμή και κλατάρει...» Το πρόβλημα της αρρώστιας του είναι για εκείνον ένας αγώνας ζωής που θέλει να τον κερδίσει. Αλλωστε ο Ντάνος Λυγίζος είναι μαθημένος στο να παλεύει κυριολεκτικά με τα κύματα αφού επί σειρά ετών ήταν δεινός ιστιοπλόος και σάρωνε τα κύπελλα σε μεγάλους ιστιοπλοϊκούς αγώνες. «Η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια είναι μια μη αναστρέψιμη ασθένεια. Εκείνο που μπορείς να κάνεις είναι να την κρατήσεις στάσιμη και αν μπορείς, να βελτιώσεις την κατάσταση. Εδώ έχει αρχίσει να έχει καθαρό αέρα και έχω αρχίσει να παίρνω τα πάνω μου» τονίζει ο ίδιος.

Σε αυτό τον αγώνα έχει στο πλευρό του την πνευμονολόγο του, η οποία μάλιστα είναι και γειτόνισσά του στην Παιανία, αλλά και φίλους από το θέατρο, όπως είναι ο Βασίλης Τσιβιλίκας και ο Δάνης Κατρανίδης, που τον επισκέπτονται τακτικά στη «Στέγη Πρόνοιας». «Ερχονται να με δουν ο Βασίλης Τσιβιλίκας και ο Δάνης Κατρανίδης που είναι και εκείνος καλός ιστιοπλόος και έχει μαζέψει τόσα κύπελλα. Αλλά δεν μας νοιάζουν εμάς τα κύπελλα. Σημασία για μας έχει το ταξίδι. Εκεί είναι το ζόρι, πώς θα το κάνουμε καλύτερο».

Ο Ντάνος Λυγίζος παντρεύτηκε δύο φορές στη ζωή του. Την πρώτη φορά με τη δημοσιογράφο Ελλη Ευαγγελίδου και τη δεύτερη με την Ντάντι Σαλιβέρου. Και με τις δύο συζύγους του δεν απέκτησε παιδιά. «Και οι δύο γυναίκες μου ήθελαν παιδιά» εξομολογείται «αλλά εγώ έβλεπα εκ των πραγμάτων ότι δεν μπορούσα να αντιμετωπίσω αυτή την ευθύνη. Από τη μια ήταν η ανασφάλεια της δουλειάς. Από την άλλη, είχαμε κάνει και μια δημοσιογραφική έρευνα τότε και τα αποτελέσματά της έδειξαν ότι ένα αγόρι, από τη στιγμή που γεννιόταν μέχρι τη στιγμή που θα μπορούσε να συντηρήσει τον εαυτό του, χρειαζόταν 17 εκατ. δρχ.

Και αναρωτήθηκα: “Πώς θα βγάλω αυτά τα λεφτά;” Αλλοι έκαναν παιδιά. Ο φίλος μου ο Βασίλης Τσιβιλίκας, σαράντα χρόνια θιασάρχης, δούλεψε μόνο για τα παιδιά του. Εβαλε πείσμα και μεράκι για να μεγαλώσει σωστά τα παιδιά του. Γιατί δεν είναι μόνο τα χρήματα... Πρέπει να είσαι πάνω, καταπάνω στα παιδιά. Οπως ακριβώς μεγάλωσαν εμένα οι δικοί μου γονείς...»


Η ΜΑΝΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΙΣΤΙΟΠΛΟΪΑ
Πολλοί συνάδελφοι του Ντάνου Λυγίζου αντιμετωπίζουν τραγικά οικονομικά προβλήματα αυτά τα πέτρινα χρόνια. Εκείνος αποτελεί εξαίρεση αφού έκανε καλό κουμάντο στη ζωή του. «Εχω εισόδημα και τα χρήματα που πληρώνω εδώ είναι λίγα σε σχέση με τις υπηρεσίες που μου παρέχουν. Δεν έχω οικονομικό πρόβλημα. Χαρτιά δεν παίζω, ιππόδρομο δεν πάω. Τα μόνα μου έξοδα ήταν η μανία που έχω με την ιστιοπλοΐα, την αγωνιστική ιστιοπλοΐα, το σκάφος το έχω ακόμη, είναι στην Πάτρα, και με τα αυτοκίνητα που τα σκάλιζα...»

Οι συμβουλές του Λόρενς Ολίβιε
Μαθητής του σερ Λόρενς Ολίβιε, ο Ντάνος Λυγίζος κράτησε σαν φυλακτό μέσα του τα λόγια του αξεπέραστου δασκάλου του, που δεν τον βοήθησαν μόνο στην υποκριτική, αλλά και στη ζωή του γενικότερα. «Οταν ήμουν στη Βασιλική Ακαδημία, εκεί στην Αγγλία, μας έλεγε ένας συνάδελφος-δάσκαλος που είχαμε ονόματι Λόρενς Ολίβιε: “Μη βασίζεστε στο χειροκρότημα. Ο εαυτός σας πρέπει να σας χειροκροτήσει και ποτέ μην επαναπαύεστε στο χειροκρότημα. Ποτέ να μην πείτε “α, τι ωραία!” Πάντοτε να αναρωτιέστε “είμαι άξιος γι’ αυτό το χειροκρότημα;” Εκεί είναι το κουμπί της υπόθεσης. Δεν είναι να είσαι μεμψίμοιρος ή κομπλεξικός και να λες “α, δεν είμαι καλός, τι να κάνω;” Να κάθεσαι να το ψάχνεις το πράμα και να λες “ποιο νόημα μου διέφυγε;” Εκεί είναι όλο το κόλπο”» υπογραμμίζει ο Ντάνος Λυγίζος.

«Είναι αυτό που λέμε ότι δεν υπάρχουν πια μερακλήδες. Ο πατέρας μου είχε έναν επιπλοποιό που μια πολυθρόνα τη σκάλιζε έξι μήνες. Δεν υπάρχει μεράκι. Είχαμε γιατρούς χειρουργούς που έκαναν δεκαέξι ώρες χειρουργείο, ο Νίκος Οικονόμου, στην τότε Πολυκλινική, με πενιχρά μέσα. Δεν υπάρχει μεράκι τώρα σχεδόν πουθενά. Τα αυτοκίνητα τα σκαλίζαμε τότε, τους αλλάζαμε τα... έντερα. Τώρα έχουν εγκέφαλο, γιατί προορίζονται για ανεγκέφαλους. Ελειψε το μεράκι και στις ανθρώπινες σχέσεις και στις δουλειές, αλλά ούτε και πολιτικοί με μεράκι υπάρχουν σήμερα...» Ο Ντάνος Λυγίζος δεν έχει παράπονο από τη ζωή του, ούτε από το θέατρο, γιατί πάντα ήξερε τι ζητούσε και υπηρετούσε με πάθος ό,τι αναλάμβανε. Γι’ αυτό σήμερα, που είναι μακριά από το θέατρο, έχει να πει: «Μου δώσανε όλες τις ευκαιρίες. Από τη στιγμή που ανοίγει η αυλαία και είσαι πάνω στη σκηνή, σου δίνονται όλες οι ευκαιρίες. Κακά τα ψέματα, μου δόθηκαν όλες οι ευκαιρίες».

Πηγή

Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top