«Ο,τι δεν με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό» έγραψε ο Νίτσε και η σοφή ρήση του επιβεβαιώνει ότι οι κατραπακιές και τα εμπόδια της ζωής πλάθουν τον χαρακτήρα του απλού ανθρώπου και τον κάνουν πιο ανθεκτικό. Το ίδιο ισχύει και για τους ανθρώπους των Τεχνών.
Πολλοί καταξιωμένοι καλλιτέχνες πέρασαν από τα όρια της ανέχειας.
Μάλιστα, η ιστορία επαναλαμβάνεται, καθώς αρκετοί -ακόμη και μετά την αναγνώριση- βρέθηκαν πάλι αντιμέτωποι με την οικονομική καταστροφή.
Η «Espresso της Κυριακής» σας παρουσιάζει σήμερα celebrities της εγχώριας shwobiz, των οποίων ο δρόμος ήταν στρωμένος (και) με αγκάθια…
ΚΩΣΤΑΣ ΒΟΥΤΣΑΣ
Δούλεψε και αβανταδόροςΕίναι ο τελευταίος μεγάλος του ελληνικού κινηματογράφου και δεν σταματά να δουλεύει ούτε τώρα, στα 81 του. Ομως μέχρι να φτάσει να ζει μια άνετη ζωή, πέρασε πολλά. Οι γονείς του για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της φτώχειας μετακόμισαν στη Θεσσαλονίκη. Εκεί ο Κώστας Βουτσάς πέρασε τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του φτωχικά και στερημένα. Σε πρόσφατη συνέντευξή του στην «Espresso» ήταν γλαφυρός στην περιγραφή του: «Υπήρξε ημέρα που έφαγα στραγάλια πίνοντας πολύ νερό για να “φουσκώσω” και να σταματήσω την πείνα». Επίσης, για να επιβιώσει έκανε τον αβανταδόρο στους παπατζήδες και προμηθευόταν τσιγάρα από Αγγλους αιχμαλώτους στο στρατόπεδο του Λαγκαδά, τα οποία στη συνέχεια πουλούσε σε χρηματιστές.
ΣΤΑΘΗΣ ΨΑΛΤΗΣ
Ούτε γάλα για το παιδίΜε το αστείρευτο ταλέντο του και την αγάπη του για το θέατρο κατάφερε να γίνει θιασάρχης και να εισπράττει την ανταπόκριση σε όποια πόλη της Ελλάδος και αν έπαιξε. Ομως υπήρξαν εποχές που τα έβγαζε πέρα δύσκολα και αναγκάστηκε να πάρει ακόμη και δανεικά. Σε συνέντευξή του στην «Espresso της Κυριακκής» (Ιούλιος 2011) αποκάλυψε: «Υπήρχε μια περίοδος Χριστουγέννων που είχα μείνει άνεργος και είχε γεννηθεί η κόρη μου, την οποία τάιζα μόνο με νερό και ζάχαρη γιατί δεν μπορούσα να της αγοράσω γάλα». Επίσης, σε τηλεοπτική εκπομπή αποκάλυψε ότι είχε αγοράσει σκάλα για να μπαίνει στο σπίτι του από το παράθυρο, για να μην τον δει ο θυρωρός, επειδή δεν είχε χρήματα να πληρώσει το ενοίκιο.
ΒΛΑΔΙΜΗΡΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ
Αφραγκίες και αποτυχίεςΕχει καθιερωθεί στη συνείδηση του κόσμου ως ένας από τους κορυφαίους ηθοποιούς της γενιάς του. Ωστόσο ο δρόμος της επιτυχίας δεν ήταν πάντα εύκολος. Εχει μιλήσει για την εποχή που ήρθε πιτσιρικάς από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα κυνηγώντας το όνειρό του: «Το 1986 είχαμε κάνει με τον Κουτσομύτη τον “Κλοιό”. Οταν έκανα αυτήν την ταινία, δεν είχα φράγκο στην τσέπη, με φιλοξενούσε κάποιος φίλος και έτρωγα ένα καλαμάκι το πρωί και ένα το βράδυ, επειδή δεν είχα λεφτά για περισσότερα. Είχα γεμίσει σπυριά και όλοι νόμιζαν ότι με τσίμπησαν κουνούπια».
Οι δυσκολίες δεν τον άφησαν ακόμη και όταν έγινε γνωστός: «Η “Φωλιά του κούκου”, την οποία είχαμε κάνει μαζί με τη γυναίκα μου, ήταν η μεγαλύτερη εισπρακτική αποτυχία. Εγώ πούλησα δύο σπίτια. Οι άνθρωποι που ήταν μαζί έπρεπε να πληρωθούν. Δεν ήταν υποχρεωμένοι να πεινάσουν όπως εγώ και η γυναίκα μου».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΠΟΥΤΖΙΔΗΣ
«Με ένα 2ευρω κάναμε πάρτι» Επαρχιώτης από τις Σέρρες, εγκατέλειψε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με σκοπό να… ρισκάρει για την τέχνη του. Τις περισσότερες φορές δούλευε ως σερβιτόρος. Με τον κολλητό του, τον ηθοποιό Αργύρη Αγγέλου, έμεναν στην ίδια πολυκατοικία και περνούσαν τις ίδιες δυσκολίες. Ο ταλαντούχος καλλιτέχνης έχει περιγράψει την οικονομική περιπέτειά του: «Κάπνιζα κάτι τσιγάρα που το πακέτο είχε μέσα δέκα και κόστιζε στην αρχή 1,25 ευρώ και μετά 1,40 ευρώ, μεγάλη μαχαιριά ήταν αυτή. Με τον Αργύρη Αγγέλου ήμασταν γείτονες, εγώ έμενα στον πρώτο όροφο και εκείνος στο ισόγειο της ίδιας πολυκατοικίας. Τραβούσαμε τους καναπέδες και αν βρίσκαμε ένα 2ευρω, κάναμε πάρτι γιατί ξέραμε ότι τουλάχιστον θα μοιραστούμε ένα πακέτο τσιγάρα».
ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΤΡΑΣ
Με τη σύνταξη της μητέρας Ο τραγουδοποιός επέστρεψε στα μουσικά δρώμενα και φέτος τον ακούμε στην «Ακτή Πειραιώς». Ομως πριν κάνει το comeback του, πέρασε μια περίοδο κατάρρευσης: «Πέρασα κατάθλιψη, ξάπλωσα σε έναν καναπέ και δεν έβλεπα τον λόγο να δουλέψω άλλο. Εγώ, που είχα δουλέψει με Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Σαββόπουλο, Θάνο Μικρούτσικο». Οπως αποκάλυψε σε πρόσφατη συνέντευξή του, σκέφτηκε ακόμη και την αυτοκτονία. Τότε που μόνη πηγή εσόδων του ήταν η σύνταξη της μητέρας του: «Επρεπε να βγω από όλο αυτό το χάος. Σιγά-σιγά, βήμα-βήμα με τη βοήθεια του Θεού τα κατάφερα». Τώρα στέκεται πάλι γερά στα πόδια του.
EΛΕΝΗ ΔΗΜΟΥ
Πέντε χρόνια με 300 ευρώ τον μήναΘεωρείται από τις κορυφαίες ερμηνεύτριες της γενιάς της και ίσως ο κόσμος έχει την άποψη ότι ζει μια άνετη ζωή. Ωστόσο, η ίδια φρόντισε πρόσφατα να βάλει τα πράγματα στη θέση τους, περιγράφοντας τις δυσκολίες που αντιμετώπισε: «Για περισσότερο από πέντε χρόνια ζούσα με 300 ευρώ τον μήνα. Εχει έρθει και μέρα που είχα στην τσέπη μου ένα ευρώ». Ομως διατηρώντας την αισιοδοξία της έδωσε ένα μήνυμα: «Είναι πολύ άσχημο να στέκεσαι στις δυσκολίες και σε καθετί άσχημο. Επειδή έχω περάσει αρκετές δυσκολίες στη ζωή μου, επαγγελματικές, οικονομικές, προσωπικές, κατάλαβα ότι ο άνθρωπος κρύβει φοβερή δύναμη μέσα του».
ΗΣΑΪΑΣ ΜΑΤΙΑΜΠΑ
Στο θέατρο νηστικόςΞεδιπλώνει το ταλέντο του φωνητικά και υποκριτικά, αλλά οι οικονομικές δυσκολίες βρίσκονταν πάντα στην καθημερινότητά του: «Ακόμη και πρόσφατα δεν είχα να πληρώσω το νοίκι μου. Υπήρξαν μέρες που πήγαινα στο θέατρο χωρίς να φάω. Κάποιες φορές ένιωθα ότι φοβούνται και για το χρώμα μου. Αλλαζα δρόμο για να μη νιώσει άβολα μια κυρία που περπατούσε μόνη της». Ομως όλες αυτές οι δυσκολίες της ζωής έκαναν τον Ησαΐα έναν πολύ δυνατό χαρακτήρα.
ΡΑΠΕΡ BO
Μεροκάματο αντί σχολείου Ο γνωστός ράπερ γεννήθηκε στη Γερμανία και στα δεκατρία του επέστρεψε στην Ελλάδα με τη μητέρα του και τη μικρότερη αδερφή του, ενώ οι γονείς του χώρισαν έναν χρόνο μετά. Τα έβγαζαν πέρα δύσκολα με τη βοήθεια του παππού και της γιαγιάς. Παράτησαν το σχολείο στο γυμνάσιο γιατί έπρεπε να εργαστούν: «Αρχίσαμε να δουλεύουμε, εκείνη σε ένα ζαχαροπλαστείο και εγώ από δω και από κει, ώσπου στα δεκαεπτά μου άρχισα να δουλεύω στα μπουζούκια» δήλωσε πρόσφατα. Το 1992 ξεκίνησε να δουλεύει στον «Σκορπιό» στη Θεσσαλονίκη ως χορευτής, χορογράφος και ράπερ, ενώ το 1996 αποφάσισε να κατέβει στην Αθήνα χωρίς χρήματα και χωρίς να έχει κάπου να μείνει. «Εμεινα σε στούντιο ηχογραφήσεων για έναν χρόνο και έκανα ντους σε σπίτια φίλων» είπε χαρακτηριστικά.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΣΚΑΡΜΟΥΤΣΟΣ
«Κάναμε crash σε μπουφέδες γάμων»Κι όμως, ο διάσημος σεφ κάποτε δεν είχε ούτε να φάει. Ευτυχώς η ενασχόλησή του με την κουζίνα τον έκανε τουλάχιστον ευρηματικό ώστε να βρίσκει λύσεις για να γεμίσει το στομάχι του. Το έχει αναλύσει ο ίδιος: «Για μήνες ολόκληρους έτρωγα μόνο κάτι κινέζικα noodles που πουλούσαν τα αμερικανικά σούπερ μάρκετ, τα τρία πακέτα για ένα δολάριο. Ηταν noodles αποξηραμένα, μαζί με ένα σακουλάκι σκόνη, τίγκα στο χημικό, που έβγαζε γεύση κοτόπουλου ή γαρίδας. Ζέσταινα το νερό στον φούρνο μικροκυμάτων, πετούσα μέσα τη σκόνη και τα noodles και γινόταν ένας χυλός, άσ' τα να πάνε. Οταν… μας έκοβαν μεγάλες πείνες, κάναμε crash σε γάμους. Πηγαίναμε στις δεξιώσεις, τρώγαμε από τον μπουφέ και μετά την κάναμε. Κάποιες φορές φεύγαμε από εστιατόρια χωρίς να πληρώσουμε. Μαζευόμασταν καμιά δεκαριά άτομα και φεύγαμε ένας ένας. Μάλιστα, τραβούσαμε κλήρο για το ποιος θα φύγει τελευταίος. Διαλέγαμε ένα εστιατόριο που είχε πάρα πολύ κόσμο, παραγγέλναμε όλο το μενού γιατί θέλαμε να φάμε για τρεις μέρες και μετά τρέχαμε».
ourlife
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.