Είναι άνδρας παλιάς κοπής. Ευγενικός, σοβαρός, καλοπροαίρετος, με αίσθηση του χιούμορ, γοητευτικός, δυνατός, αυτοδημιούργητος και αυτόφωτος. Εχτισε την καριέρα του βήμα-βήμα ξεπερνώντας με αξιοθαύμαστη επιμονή κάθε εμπόδιο. Ποτέ δεν κοίταξε τι έχασε από τη ζωή του αλλά τι είναι εκείνο που μπορεί να κερδίσει για να πάει παρακάτω. Ούτε πτοήθηκε από τις δυσκολίες.
Οι κρητικές καταβολές του είναι εμφανείς. Γνήσιος απόγονος της λεβεντομάνας, συνειδητοποίησε από τα άγουρα χρόνια ότι η ζωή μάς πάει όπου εμείς την οδηγούμε. Γι’ αυτό και δεν δίστασε να δουλέψει από οικοδομή έως και ταξί μέχρι να πάρει αυτό που του αξίζει καλλιτεχνικά και παράλληλα να «τρέξει» με επιτυχία και τη δική του επιχείρηση. Εξαιρετικά ταλαντούχος στην κωμωδία, επιβεβαιώνει τον κανόνα όλων των μεγάλων κωμικών ηθοποιών: αβίαστη ευαισθησία και φιλοσοφημένη θεώρηση των πραγμάτων.
Συναντηθήκαμε στα καμαρίνια του Θεάτρου Ηβη. Εκεί τα βράδια κερδίζει για μία ακόμη φορά τις εντυπώσεις στο έργο «Ο παππούς έχει πίεση» διά χειρός Δήμητρας Παπαδοπούλου, την οποία εμφατικά χαρακτηρίζει μέντορά του.
Χωρίς υπεκφυγές, έδωσε ευθείες απαντήσεις για όλα. Από την Τέχνη, την οικονομική κρίση και τους πολιτικούς, έως τον νέο έρωτα της ζωής του, που δεν είναι διόλου απίθανο να καταλήξει σε έναν… κρητικό γάμο, δίνοντας τέλος στη θρυλική εργένικη ζωή του!
- Παίζεις στο θέατρο και είσαι συνιδιοκτήτης σε ένα καφέ-μπαρ-εστιατόριο στο κέντρο της Αθήνας. Σου αρέσει να είσαι συνέχεια στο τρέξιμο;
Οταν γνώρισα τον μεγάλο Θανάση Βέγγο, που δούλευε ασταμάτητα, κατάλαβα την αυτογνωσία μου και ανακάλυψα τον άλλο μισό μου εαυτό. Συνειδητοποίησα λοιπόν, ενώ γκρίνιαζα που δούλευα πολύ, ότι δεν είναι δυνατόν να μη δουλεύω. Ασε που, όταν δεν δούλευα, γκρίνιαζα περισσότερο. Η τίμια εργα [Στο θεατρικό «Ο παππούς έχει πίεση» ο Κώστας Αποστολάκης υποδύεται έναν αστυνομικό, που «αντιπροσωπεύει την πλειονότητα των συναδέλφων του. Είχε άλλες βλέψεις για τη ζωή αλλά κατέληξε στην Αστυνομία από ανάγκη».] ασία είναι είδος προς εξαφάνιση. Ως εκ τούτου, έχω μάθει να μην πτοούμαι από τις πολλές υποχρεώσεις. Αντιθέτως, με ισορροπεί σαν άνθρωπο και με βοηθά να μη διοχετεύω την ενέργειά μου αλλού. Αυτό το έμαθα από τον Βέγγο.
- Πρωταγωνιστείς στην παράσταση «Ο παππούς έχει πίεση». Μίλησέ μας για το έργο και τον χαρακτήρα σου...
Πρόκειται για μια κωμωδία της Δήμητρας Παπαδοπούλου, σε σκηνοθεσία της ίδιας και της Αγγελίτας Τσούγκου. Δίνει το πνεύμα της εποχής αλλά και της αλλοπρόσαλλης νεοελληνικής συμπεριφοράς. Παρακολουθούμε επίσης τις καθημερινές τριβές και τις μικρές ή μεγάλες επαναστάσεις των μελών μιας κλασικής ελληνικής οικογένειας, με σημείο αναφοράς τον παππού στο πρόσωπο του Κώστα Βουτσά. Εγώ υποδύομαι τον Θανάση, έναν αστυνομικό ο οποίος αντιπροσωπεύει την πλειονότητα του Σώματος. Είχε άλλες βλέψεις για τη ζωή αλλά κατέληξε στην Αστυνομία από ανάγκη, λέγοντας στον εαυτό του ότι οι αστυνομικοί είναι απολωλότα πρόβατα που ψάχνουν και αυτά τον δρόμο τους μέσα από το σάπιο κοινωνικό σύστημα.
- Είσαι από τους κορυφαίους κωμικούς ηθοποιούς της γενιάς σου. Η κωμωδία σου πάει περισσότερο;
Είναι τιμή μου που το λες αυτό. Δεν ξέρω αν μου ταιριάζει περισσότερο, αλλά είναι ό,τι ήθελα να κάνω από τότε που ήμουν στη δραματική σχολή.
- Η ιστορία σου μοιάζει σαν παραμύθι. Ξεκίνησες χωρίς εφόδια για να φτάσεις εδώ που έφτασες. Είσαι ένας αυτοδημιούργητος άνθρωπος...
Δεν πιστεύω ότι έφτασα κάπου. Προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά υπάρχει ένα πακέτο εμπειριών για όλους τους ανθρώπους. Εμπειρίες που μας πάνε παρακάτω. Ο,τι δεν καταλαβαίνουμε σε αυτήν τη διαδρομή θα επαναληφθεί. Θυμάμαι με πολλή νοσταλγία στο παιδικό μου δωμάτιο με την αδελφή μου ένα τενεκεδάκι που έπεφταν μέσα οι σταγόνες όταν έβρεχε. Κοι [Για την Αμέλια Αναστασάκη λέει: «Νομίζω ότι τώρα μπορώ να συμπορευτώ με έναν άνθρωπο». ] μόμουν με αυτόν τον ήχο. Ακόμα το συζητάμε με την αδελφή μου. Εννοώ ότι ακόμη και οι δυσκολίες σε πάνε παρακάτω. Μόνον έτσι απολαμβάνεις και εκτιμάς την αφθονία, όταν σου έρχεται.
- Η τηλεόραση, που σε έκανε και ευρέως γνωστό στο κοινό, περνά κρίση. Το βρίσκεις λογικό;
Ναι. Η τηλεόραση πηγαίνει ανάλογα με την κατάσταση της κοινωνικής ζωής. Στο θέατρο όμως συμβαίνει το αντίθετο. Τα πολλά λεφτά σε μια παραγωγή μπορεί να εγκλωβίσουν την ψυχή μας γι’ αυτό που αγαπάμε.
- Η παρουσία σου σε ένα επιτυχημένο καθημερινό σίριαλ, όπως «Η ζωή της άλλης», σε βοήθησε;
Με βοήθησε να με γνωρίσει περισσότερος κόσμος και να με ρωτά αν μπορώ να κάνω κωμωδία εκτός από δράμα. Το σίριαλ με βοήθησε επίσης να έχω τη δυνατότητα να επιλέγω και όχι να επιλέγομαι.
- Κάποια αποκάλυψη για το σίριαλ για τους αναγνώστες-τηλεθεατές;
Αυτό το δίμηνο είναι εκπληκτικά περιεκτικό. Ο θεατής θα δει να γίνονται όσα δεν έγιναν σε δύο χρόνια.
- Οι φίλοι σου λένε ότι είσαι πάντα αισιόδοξος και καλοπροαίρετος…
Αλήθεια είναι. Θα σου πω γιατί: όταν ξεκινάς και δεν έχεις τίποτα στη ζωή σου, ο μόνος δρόμος είναι να βλέπεις μπροστά και να σκέφτεσαι τι μπορείς να κατακτήσεις και όχι τι έχεις χάσει. Εξάλλου, πιστεύω πολύ στα ηλεκτρομαγνητικά κύματα και νιώθω την ενέργειά τους σε κάθε στιγμή της ζωής μου. Με εξαίρεση την υγεία, οι άνθρωποι επιλέγουν πώς θέλουν να είναι η ζωή τους. Οταν βάζουν υπαίτιους για τα κακά που τους συμβαίνουν, βρίσκουν ηθικές δικαιολογίες.
- Κάνεις όνειρα;
Είμαι τυχερός που τα όνειρά μου δεν θα πραγματοποιηθούν ποτέ. Ετσι, θα μπορώ πάντα να έχω όνειρα. Εξάλλου, τα όνειρα δεν είναι γήινο προϊόν.
- Και κάτι τελευταίο: επειδή ο κόσμος τα βγάζει δύσκολα πέρ [«Η πολλή δουλειά με ισορροπεί και με βοηθά να μη διοχετεύω την ενέργειά μου αλλού. Αυτό το έμαθα από τον Βέγγο».] α και νιώθει μετέωρος, τι μήνυμα θα ήθελες να του δώσεις;
Εδώ και πολύ καιρό νιώθω σαν χάμστερ που πειραματίζονται πάνω μου, όπως και σε όλους τους Ελληνες. Πιστεύω όμως ότι ο Ελληνας θα ξυπνήσει από τον υπνωτισμό του και θα δώσει στην κοινωνική ζωή του την ποιότητα που της αξίζει. Οι πολιτικοί που έχουμε σίγουρα δεν μας αξίζουν. Είναι υπάλληλοι που κάνουν κακά τη δουλειά τους και την ίδια ώρα απαιτούν όλοι εμείς οι υπόλοιποι να την κάνουμε καλά.
- Θα τα άφηνες όλα για να ζήσεις στην αγαπημένη σου Κρήτη;
Μπορώ να κάνω τα πάντα για να είμαι καλά μέσα μου. Υπάρχει ένα κτηματάκι στην Κρήτη που με περιμένει ανυπόμονα…
«Ο ΜΕΝΤΟΡΑΣ ΜΟΥ»
- Με τη Δήμητρα Παπαδοπούλου έχεις καρμική σχέση; Ησασταν μαζί και στο «Δεν μπορώ να μείνω μόνη», sold out έργο για δύο χρόνια.
Είναι μερικά πράγματα στη ζωή που θα πρέπει να είσαι ηλίθιος για να θεωρείς ότι σου έρχονται τυχαία. Η Δήμητρα είναι ο μέντοράς μου στην καλλιτεχνική μου ζωή και μια «τεράστια πόρτα» που δεν μου έδωσε απλώς δουλειά, αλλά μου έδειξε ποιες είναι οι δυνατότητές μου, τις οποίες δεν ήξερα ότι είχα.
ΕΡΩΤΑΣ ΚΑΙ ΓΑΜΟΣ
- Παραμένεις αμετανόητος εργένης όλα αυτά τα χρόνια. Δεν «σκόνταψες» ποτέ. Τον τελευταίο καιρό όμως φαίνεσαι φουλ ερωτευόμενος με μια συνάδελφό μας, την Αμέλια Αναστασάκη…
Είναι ωραίο να σε κοροϊδεύουν οι φίλοι σου για πράγματα που έχεις αναθεωρήσει. Το αν ταιριάζεις με έναν άνθρωπο σου το δείχνει εκείνος. Σημασία έχει να μπορείς να συμπορευτείς με έναν άνθρωπο. Νομίζω ότι τώρα μπορώ…
- Δηλαδή, δεν αποκλείεις έναν κρητικό γάμο;
Ο γάμος μου δεν μπορεί να είναι άλλος από κρητικός (γελάει).
-«Ο παππούς έχει πίεση» της Δήμητρας Παπαδοπούλου παίζεται στο Θέατρο Ηβη σε σκηνοθεσία Δ. Παπαδοπούλου και Α. Τσούγκου. Πρωταγωνιστούν οι Κώστας Βουτσάς, Ελισάβετ Κωνσταντινίδου, Σοφία Παυλίδου, Κώστας Αποστολάκης, Πέτρος Λαγούτης και Θωμαΐς Ανδρούτσου.
-Ο Κώστας Αποστολάκης έχει καταγωγή από το Ηράκλειο Κρήτης. Μεγάλωσε στην περιοχή Ελληνορώσων της Αθήνας. Σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Πειραϊκού Συνδέσμου.
-Στο παρελθόν έχεις δουλέψει ως οικοδόμος, ταξιτζής και DJ.
-Είναι συνιδιοκτήτης στο καφέ-μπαρ-εστιατόριο «Πινόκιο» στην Ιπποκράτους.
-Στην τηλεόραση τον έχουμε δει στις σειρές: «Η ζωή της άλλης», «Υπάρχουν άντρες και άντρες», «Δις μαδιάμ», «Ερωτας με επιδότηση ΟΓΑ», «Το κόκκινο δωμάτιο», «Πες μου ναι», «Η λίμνη των στεναγμών», «Ανω κάτω τελεία», «Ερωτας όπως έρημος», «Η φωνή», «Χαμένα γράμματα», «Το τρίτο στεφάνι», «Οι δρόμοι της πόλης», «Το δις εξαμαρτείν», «Το πάθος», «Κλειστά παράθυρα».
-Στο θέατρο έχει παίξει στα έργα: «Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού», «Δεν μπορώ να μείνω μόνη», «Νύχτα ραδιοφόνων», «Μαρία Πενταγιώτισσα», «Βότκα Μολότοφ», «Play on», «Κβετς», «Το μπορντέλο», «Το πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέι», «Στάση Κουταλιού», «Οιδίπους επί Κολωνώ», «Σχολή Πειρατών», «Ελλην εξασθενής» (μαζί με τον Θανάση Βέγγο) κ.ά.
-Στον κινηματογράφο τον έχουμε δει στις ταινίες: «Λούφα και Απαλλαγή Ι-4», «Ο Ηλίας του 16ου», «I love Karditsa» και «Στο ξέσπασμα του φεγγαριού».
madata


Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.