Στη νέα έκθεσή της για την ανταγωνιστικότητα το 2011, η Κομισιόν καταγράφει για την Ελλάδα ότι...
έχει μεγάλο πρόβλημα ρευστότητας, λόγω της αδυναμίας πρόσβασης σε δάνεια, αλλά και της εντεινόμενης καθυστέρησης πληρωμών του Ελληνικού Δημοσίου.
Ως βασικό πρόβλημα θεωρεί το κράτος και την τεράστια γραφειοκρατία που δημιουργεί, αλλά και ένα επιχειρηματικό περιβάλλον, που «δε δίδει αισιοδοξία» στους επενδυτές για να έρθουν και απαιτεί ριζικές αλλαγές.
Η Ελλάδα εξακολουθεί και φέτος να είναι πίσω στους 17 από τους 21 συνολικά δείκτες μέτρησης, για τους οποίους η χώρα μας δίδει στοιχεία.
Η Κομισιόν στην αξιολόγηση των ελληνικών επιδόσεων καταγράφει πόσο αποκλίνει η κατάσταση από τον κοινοτικό μέσο όρο. Σε πέντε δείκτες ιδιαιτέρως η καθυστέρηση είναι πολύ μεγάλη:
- Το ποσοστό των δανείων μικρομεσαίων επιχειρήσεων, τα οποία απορρίπτουν οι τράπεζες ως μη αποδεκτά, είναι πολύ μεγαλύτερο.
- Η διάρκεια αποπληρωμής των οφειλών του Δημοσίου προς ιδιώτες διαρκεί πολύ περισσότερες ημέρες.
- Η δαπάνη για έρευνα και νέες τεχνολογίες από τις ίδιες τις επιχειρήσεις είναι 1,8% του ΑΕΠ χαμηλότερη στην Ελλάδα.
- Το νομικό και ρυθμιστικό πλαίσιο είναι πολύ πιο αυστηρό και ανελεύθερο.
- Το διοικητικό βάρος που προκαλεί το Δημόσιο είναι εξίσου μεγάλο.
Μεγάλη υστέρηση υπάρχει και στην παραγωγικότητα ανά ώρα εργασίας, ενώ πρόβλημα καταγράφεται και στις εξαγωγές υψηλής τεχνολογίας ως αναλογία του συνόλου, στις τιμές του ηλεκτρικού ρεύματος, στην ικανοποίηση των πολιτών από την ποιότητα των υποδομών (δρόμοι, λιμάνια, αεροδρόμια κ.λπ.), αλλά και στα κεφάλαια που είναι διαθέσιμα για επιχειρήσεις που τώρα ξεκινούν και αναπτύσσονται.
Σύμφωνα με την έκθεση της Επιτροπής, ο επιχειρηματικός κόσμος έχει δύο ειδών προβλήματα. Όσα συνδέονται με την οικονομική κρίση, όπως την πρόσβαση στη χρηματοδότηση και την πολύ μεγάλη μείωση της ζήτησης, αλλά και την ανάγκη για ένα νέο επιχειρηματικό περιβάλλον.
Στο μεταξύ, το Ελληνικό Δημόσιο είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος κακοπληρωτής στην Ε.Ε. μετά την Ιταλία. Οι επιδόσεις του χειροτέρεψαν το 2011, παρά το Μνημόνιο, που όριζε ότι πρέπει το κράτος να μη χρωστά ούτε ευρώ το πολύ 90 ημέρες μετά την υπογραφή κάθε σύμβασης.
Αντ' αυτού, τα «φέσια» ξεπερνούν τα 6,5 δισ. ευρώ με το μέσο χρόνο πληρωμής να φτάνει στις 168 ημέρες.
Σύμφωνα με τη μελέτη της Κομισιόν για την ανταγωνιστικότητα των κρατών-μελών το 2011, ο μέσος χρόνος πληρωμής έχει σημαντικό αντίκτυπο στις χρηματοδοτικές ανάγκες των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Εκτιμάται ότι περίπου το 25% του συνόλου των πτωχεύσεων στην Ευρώπη οφείλεται σε καθυστερήσεις ή μη πληρωμή των ανεξόφλητων τιμολογίων, ενώ το 28% των επιχειρήσεων δήλωσαν ότι καθυστερημένες πληρωμές δημιουργούν απειλή για την επιβίωσή τους.
epikaira
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.