Η οικονομική κρίση δεν έχει αφήσει ανεπηρέαστο σχεδόν κανέναν Έλληνα. Και σίγουρα, η μεσαία τάξη είναι εκείνη η οποία μετράει τις περισσότερες απώλειες.
Πέρα από το αμιγώς οικονομικό περιεχόμενό της, η κρίση έχει και μια βαθιά ψυχολογική παράμετρο: Έχει επιβάλλει τη μελαγχολία και την κατάθλιψη ως κυρίαρχα συναισθήματα στην ελληνική κοινωνία, αφαιρώντας από τον Έλληνα τη διάθεση να χαλαρώσει, να χαμογελάσει, να διασκεδάσει.
Αποτέλεσμα της παραπάνω κατάστασης είναι να έχουν μειωθεί σημαντικά οι βραδιές εξόδου της μέσης ελληνικής οικογένειας, με τις αυτονόητες αρνητικές παρενέργειες στα εισιτήρια που κόβουν πλέον οι κινηματογράφοι και τα θέατρα.
Γι’ αυτό και οι διευθύνσεις των θεάτρων, σε μια προσπάθεια να αντιμετωπίσουν αυτή την αρνητική πραγματικότητα που διαμορφώνεται, βρίσκονται σε συνεννόηση, προκειμένου να προχωρήσουν σε «κούρεμα» τιμών, αλλά και σε μια πολιτική «επιθετικών προσφορών» προς το καταναλωτικό κοινό.
Προκειμένου να αυξήσουν και πάλι την επισκεψιμότητα των θεατρικών παραστάσεων, αλλά και να μην αλλοιώσουν τη φυσιογνωμία του θεάτρου στην Ελλάδα, καθώς το συγκεκριμένο είδος τέχνης απευθύνεται σε ειδικό κοινό.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.