Μπορεί να απέχει μόλις ένα τέταρτο με την «παντόφλα» από την Πούντα της Πάρου (μπορείς να πας με καΐκι και από την Παροικιά), όμως, κατά τη γνώμη μου, δεν έχει καμία σχέση με το γειτονικό νησί. Έχει μια άλλη αύρα αυτός ο τόπος...
Έκανα πάνω από 10 χρόνια να πάω στην Αντίπαρο και η εικόνα που είχα δεν ήταν άξια να με κάνει να οργανώσω ξανά ένα ταξίδι εκεί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι είχε ένα μπαράκι, δύο-τρία ταβερνάκια και εκείνα τα ενοικιαζόμενα δωμάτια Rooms to Let, ξεχασμένα μάλλον από την εποχή που η Βουγιουκλάκη πρωταγωνιστούσε στη Μανταλένα!
Δεν είναι πάνω από 4 χρόνια που ακούω συνέχεια τον κόσμο να μιλάει για την Αντίπαρο και πραγματικά απορούσα! Φέτος λοιπόν αποφάσισα να πεταχτώ από τη Νάξο, όπου βρισκόμουν για διακοπές, για να περάσω μερικές μέρες και αυτό που αντίκρισα με εξέπληξε ευχάριστα! Όλη η ζωή και η κίνηση «κυκλοφορεί» γύρω από ένα καλντερίμι, το κεντρικό, αλλά για μένα είναι από τις πιο ωραίες περαντζάδες σε νησί. Θα τη ζήλευε και το πιο δημοφιλές Κυκλαδονήσι! Σε έναν πλακόστρωτο δρόμο συγκεντρώνονται εστιατόρια, προσεγμένα cafes, καλά μαγαζιά με αξεσουάρ και ρούχα, και, εννοείται, όλος ο κόσμος του νησιού!
Μισή ώρα να καθίσεις σε ένα από αυτά έχεις μάθει ποιες είναι οι όλες οι παρέες! Στο τέλος του αυτό το δρομάκι καταλήγει σε μια πλατεία, όπου συγκεντρώνεται όλο το nightlife της Αντιπάρου! Ό,τι μπορείς να φανταστείς! Μπα! Πόσο μπορεί να άλλαξε σε μία δεκαετία! Από trendy μπαράκια μέχρι κλασικά ροκάδικα και ελληνάδικα, όλα κάνουν αισθητή την παρουσία τους με δυνατή μουσική και το bar hopping δίνει και παίρνει! Όσο για τον κόσμο, σε ηλικίες κυρίως 25-35 δένει απόλυτα αρμονικά!
Στα μείον του νησιού το ότι δεν έχει πολλές παραλίες και -αν μη τι άλλο- οργανωμένες (για κάποιους βέβαια αυτό είναι καλό), ενώ παρατηρείται και κάποια έλλειψη τουριστικής υποδομής όσον αφορά στα καταλύματα. Δεν μπορεί εν έτει 2011 να μένεις στο δωμάτιο της δεκαετίας του '70, με το σεντονάκι με τα λουλουδάκια της γιαγιάς και τον θερμοσίφωνα που μπορεί να χαλάσει και να μην έχεις ζεστό νερό την ώρα που γυρίζεις από τη θάλασσα. Δεν λέω, φτηνά το πληρώνεις (βρίσκεις και με €40 και €45 το δίκλινο) και πολύ ευγενικοί είναι οι άνθρωποι που στα νοικιάζουν, αλλά δεν μπορείς να πείσεις τον εαυτό σου για πολλές μέρες ότι «έλα μωρέ για έναν ύπνο είναι!». Δεν συνάδει, ρε παιδί μου, με τα σικ εστιατόρια και τα προσεγμένα μαγαζιά που θα βρεις κατά τ' άλλα. Εκτός αν αυτά απευθύνονται στους σκαφάτους και τους έχοντες ή «ενοικιάζοντες» βίλες στο άλλο μέρος του νησιού (εκεί βρίσκεται και αυτή του Τομ Χανκς). Αυτές κι αν είναι αντιθέσεις! Και μην με παρεξηγήσεις. Δεν είπα να ανοίξουν resorts, γιατί δεν κολλάνε ούτε στο φυσικό περιβάλλον, ούτε όμως και στη φιλοσοφία του νησιού. Ένα καλό boutique hotel ωστόσο, με ωραία χτιστά έπιπλα και προσεγμένη αισθητική, δεν θα ήταν κακό! Ίσα ίσα, χρειάζεται! Γιατί εγώ να πρέπει να πληρώσω €1.000 τη μέρα για μια βίλα 8 ατόμων για να μην κοιμηθώ στο απαρχαιωμένο δωμάτιο; Μια μέση λύση λείπει! Πάντως σε γενικές γραμμές ψηφίζω Αντίπαρο και είναι σίγουρο ότι θα ξαναπάω και του χρόνου! Ίσως όχι για πολλές μέρες, αλλά σίγουρα ένα τετραημεράκι μπορεί να επιδράσει αγχολυτικά στον καθένα!
Και στην τελική είναι πώς βλέπει κανείς το θέμα διακοπές. Είναι ωραίο να μην χρειάζεται να πάρεις το αυτοκίνητό σου, να ξέρεις ότι θα συναντήσεις όλους τους φίλους σου στη βόλτα, ότι θα φας σπιτικά και οικονομικά και τέλος, ότι δεν θα πιάνει αυτό το ενοχλητικό τηλέφωνο πουθενά!
Στα συν οι καλές και οικονομικές ταβερνούλες με ντόπιο φαγητό (η Κληματαριά είναι προσεγμένη, οικογενειακή και αρκετά οικονομική - €12 το άτομο και σκάσαμε) και φρέσκα ψάρια (η πλέον φημισμένη είναι ο Πιπίνος), ενώ δεν λείπουν και πιο gourmet προτάσεις (La Couche, με γαλλική κουζίνα, παρακαλώ!), στις οποίες όμως πρέπει να κάνεις κράτηση 2 μέρες πριν -τουλάχιστον! Αξίζει όμως! Το ιταλικό του Lolo's και η φημισμένη πίτσα του δημιουργεί για άλλη μια χρονιά ουρές απ' έξω από τις 19:00, οπότε και ανοίγει!
Για μπάνιο κλασικά στον Σωρό. Το μπαράκι πάνω καλύπτει τα απαραίτητα, ενώ το απογευματάκι ξεσηκώνει τον κόσμο με μαργαρίτες και μπύρες! Κι η παραλία του Αγ. Ιωάννη καλή είναι, αν συνδυάσεις το μπάνιο με φαγητό στον Πιπίνο -αν θέλεις ψάρι, επίλεξέ το πριν το μπάνιο και θα στο έχει έτοιμο!
Η γειτονιά των πρωινάδικων Papagallos, Mαργαρίτα και Nisilios... καλά κρατεί! Τρομερές ομελέτες, σπιτικές μαρμελάδες, φρεσκοστυμμένοι χυμοί και καφές είναι τα πρώτα που ονειρεύεσαι μόλις ξυπνήσεις! Μαζί με σένα βέβαια και όλοι οι άλλοι επισκέπτες του νησιού (peak time γύρω στις 13:00, που ξυπνάνε όλοι, οπότε αν πας πιο νωρίς, υπάρχουν περισσότερες πιθανότητες να βρεις τραπέζι)!
Από τα πιο trendy μπαράκια για το βράδυ είναι το Boogallo και το Τabularasa, ενώ κόσμο πολύ μαζεύει και το Doors, το ροκάδικο. Για after καταστάσεις όλοι δίνουν ραντεβού στο La Luna. To χειμώνα κοτέτσι (!!!!), ανοίγει μετά τις 05:00 με μουσικά ακούσματα και διακόσμηση άλλης εποχής! Είναι εμπειρία να πας έστω και μία φορά!
O κήπος και τα ψαγμένα cocktails του Tζίτζικα είναι must!
Πεσμένη φέτος η Sousourada και στην ποιότητα και στο service! Κρίμα, γιατί είναι πολύ ωραίο μαγαζί! Ελπίζω να ήταν μια άτυχη στιγμή!
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.