Στο άκουσμα της λέξης έρχονται στο μυαλό οι πρώτοι συνειρμοί: έρημη, στέρφα γη, άνυδρα, ξερά τοπία, ούτε ένα μικρό κλαδάκι για σκιά. Το σκηνικό δεν απέχει και πολύ
από το περιβάλλον που χαρακτηρίζει αυτό το νησί των Δυτικών Κυκλάδων. Στέκει περήφανο ανάμεσα στην Κύθνο και τη Σίφνο, με τη σιγουριά ότι, αν το επισκεφτεί κανείς, θα ξαναγυρίσει. Είναι οι απάτητες παραλίες και οι μικροί όρμοι με τα γαλαζοπράσινα νερά, είναι η πιο όμορφη Χώρα των Κυκλάδων ή το γοητευτικό παρελθόν των μεταλλείων στο Μέγα Λιβάδι, οι βασικοί λόγοι που φέρνουν το νησί στις πρώτες επιλογές των Ελλήνων τουριστών; Η απάντηση δε βρίσκεται μόνο εκεί, αλλά και στα μικρά μυστικά που κρύβουν στο εσωτερικό τους χωριά, όπως ο Καλλίτσος και η Γαλανή, στους περήφανους Σερίφιους, που με ιώβεια υπομονή αντέχουν τα όσα προβλήματα, στα γραφικά ξωκλήσια που είναι διάσπαρτα σε όλο το νησί.
ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΟΥ ΛΙΜΑΝΙΟΥ
Φράση-ρητό της εποχής μας δεν είναι ότι η πρώτη εντύπωση μετράει; Η άποψη επαληθεύεται ακόμα και στην περίπτωση ενός νησιού, και συγκεκριμένα μπροστά στη θέα του γραφικού λιμανιού. Χωρίς τις υπερβολές και τις εξάρσεις των τουριστικών θερέτρων, το Λιβάδι κατορθώνει να κερδίζει τις εντυπώσεις, καθώς μόνο από εκεί μπορεί να απολαύσει κανείς την απερίγραπτη θέα στη Χώρα.
Απόγευμα Τρίτης και τα ζευγαράκια κάνουν τις βόλτες τους πλάι στα κότερα και τις ψαρόβαρκες, ενώ ατενίζουν παράλληλα το φωταγωγημένο Κάστρο, που μοιάζει να κατεβαίνει μέχρι το λιμάνι. Η ώρα είναι ήδη περασμένη και σκέφτομαι ότι έχει έρθει η κατάλληλη στιγμή για ένα γευστικό, γρήγορο πέρασμα από τις ταβέρνες του Λιβαδιού. Με κλειστά μάτια, μπαίνω στην ταβέρνα «Takis», αφού όλοι ανεξαιρέτως στο νησί έχουν να πουν τα καλύτερα. Τα μαγειρευτά νοστιμότατα και τα πιάτα της ώρας καλοψημένα. Τη στιγμή δε που έφτασε στο πιάτο η δικής τους έμπνευσης πιπεροσαλάτα, σήκωσα τα χέρια ψηλά! Τη... διεύθυνση της κουζίνας, έχει αναλάβει η κυρία Κυριακή Αλεξάκη, η οποία όχι μόνο φτιάχνει τους καλύτερους μαραθοκεφτέδες στο νησί, αλλά είναι πρόθυμη να σας αποκαλύψει και τα μυστικά της επιτυχίας της.
ΣΕΡΙΦΙΩΤΙΚΑ ΠΑΡΑΛΙΑ
Ένα σημαντικό κομμάτι της Σερίφου είναι αυτό που σχετίζεται με τις παραλίες και τις αμμουδιές της. Ο αριθμός τους για μια μικρή γεωγραφική έκταση 73 τ.χλμ. είναι αρκετά μεγάλος· 72 παραλίες, δυσπρόσιτες στο σύνολό τους, ωστόσο ακαταμάχητα ελκυστικές. Η μοναδική οργανωμένη παραλία, εξοπλισμένη με ομπρέλες και ξαπλώστρες, είναι ο Αυλόμωνας, πίσω ακριβώς από το Λιβάδι. Εκεί βρίσκεται και το άρτια οργανωμένο camping του νησιού.
Ακολουθώντας πορεία ανατολικά της Χώρας, προσεγγίζουμε απίστευτες παραλίες με νερά που δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από τα υπόλοιπα κυκλαδονήσια. Πρώτη από τις περίφημες αμμουδιές είναι η απομονωμένη Λιά, προπομπός του Άγιου Σώστη και της Ψιλής Άμμου. Η τελευταία μάλιστα, με τα ρηχά νερά και τη σιμιγδαλένια άμμο, βραβεύτηκε ως η καλύτερη παραλία της Ευρώπης για το 2003.
Η Βαγιά, το Γάνεμα και ο Κουταλάς, στον ομώνυμο όρμο, στο νότιο άκρο του νησιού, ενδείκνυνται για όσους αναζητούν την ησυχία. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το Μεγάλο Λιβάδι με τα παλιά μεταλλεία. Συναντήσαμε τον κύριο Βασίλη Χανιώτη, ο οποίος με νοσταλγία θυμάται την εποχή που τα σκουριασμένα βαγονέτα μετέφεραν το σιδηρομετάλλευμα στα καράβια του λιμανιού. Σήμερα, οι έρημες κατοικίες των μεταλλωρύχων σε συνδυασμό με το παλιό Διοικητήριο, προσδίδουν μια απόκοσμη γοητεία στην περιοχή. Εκεί ακριβώς που σκάει το κύμα, θα βρείτε επίσης δύο γραφικά ταβερνάκια, τον Κύκλωπα και τη Μαδρίτσα, που, αν και δε θα σας γεμίσουν το μάτι, θα ικανοποιήσουν πλήρως τα γαστριμαργικά σας γούστα!
Ο ήλιος δύει και το ταξίδι τελειώνει εδώ, στο Μεγάλο Λιβάδι, με μία υπόσχεση: Η επιστροφή θα είναι σύντομη!
ΑΝΥΠΕΡΒΛΗΤΗ ΧΩΡΑ
Γαντζωμένη στο βραχώδη λόφο που αγναντεύει το λιμάνι, η λευκή αετοφωλιά της Φραγκοκρατίας, μαγνητίζει τους ανυποψίαστους επισκέπτες και τους προσκαλεί... να την προσεγγίσουν. Και αν η πρωινή εικόνα του Κάστρου είναι απλά εντυπωσιακή, η νυχτερινή είναι σκέτη μαγεία! Τα φώτα ανάβουν το ένα μετά το άλλο, μόλις ο ήλιος ολοκληρώνει τη βουτιά του στο βάθος του ορίζοντα, και το Λιβάδι μοιάζει να λειτουργεί και πάλι υπέρ της σεριφιώτικης πρωτεύουσας.
Ο πρότυπος μεσαιωνικός οχυρωμένος οικισμός χτίστηκε πάνω στο βραχώδες ύψωμα, ώστε ν' αποφευχθούν οι επιδρομές των πειρατών. Δαιδαλώδη, φιδογύριστα σοκάκια συνδέουν τις δύο συνοικίες, την Πάνω και την Κάτω Χώρα, οδηγώντας μας μπροστά σε διώροφα και τριώροφα στενομέτωπα σπίτια. Λαχανιασμένη, φτάνω στην πλατεία Αγίου Αθανασίου, επίσης γνωστή και ως Πιάτσα, όπου και βρίσκεται το επιβλητικό νεοκλασικό κτήριο του Δημαρχείου(1907). Πρέπει να ξαποστάσω λίγο και το καφενείο του Στράτου είναι ιδανικό. Αν ζητήσετε τοστ, θα βρεθείτε προ εκπλήξεως, καθώς θα σας το σερβίρουν με χωριάτικο ψωμί και ρίγανη!
Η συνεχής ανάβαση προς την κατάκτηση της κορυφής, οδηγεί στην εκκλησία του Αγίου Κωνσταντίνου, στο αγαπημένο σημείο των ερωτευμένων κι εγώ σκέφτομαι ήδη με ευτυχία την εύκολη πια κατάβαση!
travelstyle
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.