Η ομογένεια στο πλευρό των Αγανακτισμένων
Νέα Υόρκη. Αστόρια. Σάββατο 04 Ιουνίου μεσημέρι. «Θα ήμουν και εγώ εκεί αν ήμουν Ελλάδα. Χρειάζεται επανάσταση. Αν δεν χυθεί αίμα ανατροπή, δεν υπάρχει» παρόμοιες φράσεις σχεδόν μονότονες καταγράφουμε
καθημερινά ακούγοντας...
...τις απόψεις των νέων της Ομογένειας ανεξαρτήτως αν γεννήθηκαν εδώ η όχι. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι μεγαλύτεροι όμως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τι λένε κυρίως οι νέοι της ομογένειας στην Αμερική. στην Νέα Υόρκη. Οι περισσότεροι με όσους μιλήσαμε όλες αυτές τις ημέρες θα ήθελαν να είναι στην Ελλάδα στις συγκεντρώσεις. Στις πλατείες μαζί με τον κόσμο. Σας μεταφέρουμε αυτούσια αποσπάσματα όσων καταγράψαμε για τις ανάγκες αυτού του ρεπορτάζ μέσα από το οποίο βέβαια ο ιστορικός του μέλλοντος μπορεί να αντλήσει και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία. Ο λόγος λοιπόν στα παιδιά.
«Βλέπετε τι γίνετε στην Ελλάδα ρε; Ο κόσμος πεινά και βγαίνει στα πεζοδρόμια οι δικοί μου κάθε ημέρα στο τηλέφωνο είναι τι θα γίνει που θα πάει αυτή η κατάσταση;» «σώπα μωρέ δεν αλλάζουν εκεί αυτοί έτσι είναι όσο τους θυμάμαι μια ζωή απεργίες κάνουν όλο ζητάνε λες και έχει το κράτος να δίνει ας έρθουν εδώ να δούνε τι σημαίνει δουλειά. Τα θέλουν όλα δικά τους » απαντά μια νεαρή μαυρομάλλα με πράσινα μάτια. Το λόγο παίρνει φοιτήτρια κατά πως έδειχνε ο λόγος της «όχι ρε συ
δεν ζητάνε αυτή την φορά ο κόσμος πεινά. Ήμουν Αθήνα και είδα την κατάσταση το καλοκαίρι» μια τρίτη διακόπτει πίνει μια γουλιά καφέ και λέει «να πάνε να… τα ίδια είναι παντού. Ας τους κρεμάσουν κλέφτες είναι όλοι τους. Δεν τα ξέρουμε. Τα ίδια και εκεί και εδώ» «Ε! όχι ρε τα ίδια εδώ στην Αμερική ο άλλος πήγε με την γκόμενα τους έκλεψε λεφτά και τον ρημάξανε. Τα ίδια και με τον πρώην κυβερνήτη δεν έγινε μη συγκρίνεις τα ασύγκριτα.
sarotiko
Νέα Υόρκη. Αστόρια. Σάββατο 04 Ιουνίου μεσημέρι. «Θα ήμουν και εγώ εκεί αν ήμουν Ελλάδα. Χρειάζεται επανάσταση. Αν δεν χυθεί αίμα ανατροπή, δεν υπάρχει» παρόμοιες φράσεις σχεδόν μονότονες καταγράφουμε
καθημερινά ακούγοντας...
...τις απόψεις των νέων της Ομογένειας ανεξαρτήτως αν γεννήθηκαν εδώ η όχι. Στο ίδιο μήκος κύματος και οι μεγαλύτεροι όμως έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να δούμε τι λένε κυρίως οι νέοι της ομογένειας στην Αμερική. στην Νέα Υόρκη. Οι περισσότεροι με όσους μιλήσαμε όλες αυτές τις ημέρες θα ήθελαν να είναι στην Ελλάδα στις συγκεντρώσεις. Στις πλατείες μαζί με τον κόσμο. Σας μεταφέρουμε αυτούσια αποσπάσματα όσων καταγράψαμε για τις ανάγκες αυτού του ρεπορτάζ μέσα από το οποίο βέβαια ο ιστορικός του μέλλοντος μπορεί να αντλήσει και άλλα πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία. Ο λόγος λοιπόν στα παιδιά.
«Βλέπετε τι γίνετε στην Ελλάδα ρε; Ο κόσμος πεινά και βγαίνει στα πεζοδρόμια οι δικοί μου κάθε ημέρα στο τηλέφωνο είναι τι θα γίνει που θα πάει αυτή η κατάσταση;» «σώπα μωρέ δεν αλλάζουν εκεί αυτοί έτσι είναι όσο τους θυμάμαι μια ζωή απεργίες κάνουν όλο ζητάνε λες και έχει το κράτος να δίνει ας έρθουν εδώ να δούνε τι σημαίνει δουλειά. Τα θέλουν όλα δικά τους » απαντά μια νεαρή μαυρομάλλα με πράσινα μάτια. Το λόγο παίρνει φοιτήτρια κατά πως έδειχνε ο λόγος της «όχι ρε συ
δεν ζητάνε αυτή την φορά ο κόσμος πεινά. Ήμουν Αθήνα και είδα την κατάσταση το καλοκαίρι» μια τρίτη διακόπτει πίνει μια γουλιά καφέ και λέει «να πάνε να… τα ίδια είναι παντού. Ας τους κρεμάσουν κλέφτες είναι όλοι τους. Δεν τα ξέρουμε. Τα ίδια και εκεί και εδώ» «Ε! όχι ρε τα ίδια εδώ στην Αμερική ο άλλος πήγε με την γκόμενα τους έκλεψε λεφτά και τον ρημάξανε. Τα ίδια και με τον πρώην κυβερνήτη δεν έγινε μη συγκρίνεις τα ασύγκριτα.
sarotiko
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.