Ολλανδία, Βέλγιο, Φιλανδία, Λουξεμβούργο, Αυστρία,
Σλοβενία, Εσθονία και Σλοβακία, έχουν συστήσει το λεγόμενο μπλοκ της «σκληρής γραμμής», Γερμανία, Γαλλία, Ιταλία, Ισπανία αυτό της «μέσης γραμμής».
Τι σημαίνει αυτό πρακτικά. Οι χώρες του μπλοκ της «σκληρής γραμμής», δεν επιθυμούν να χρηματοδοτήσουν επιπλέον την Ελλάδα, ακόμα και σε περίπτωση που η ελληνική κυβέρνηση πάρει πιο σκληρά μέτρα. Είναι υπέρ μιας αναδιάρθρωσης του εξωτερικού χρέους της χώρας, ενώ αντιπρόσωποί τους στις Βρυξέλλες, έχουν ρίξει στο τραπέζι ακόμα και την ιδέα της αποβολής της Ελλάδας από την Ευρωζώνη και την επιστροφή στη δραχμή.
Φυσικά, οι περισσότερες από αυτές τις χώρες, έχουν αγοράσει ελάχιστα ελληνικά ομόλογα και ο κίνδυνος από μια κατάρρευση της Ελλάδας για τις οικονομίες τους θα είναι πρακτικά στο άμεσο μέλλον πολύ μικρός.
Αντίθετα οι χώρες του λεγόμενου μπλοκ της «μέσης γραμμής» που είναι και το ισχυρότερο, έχουν πολλούς λόγους να ανησυχούν για την Ελλάδα. Διαθέτουν πολλούς κρατικούς τίτλους, επιχειρήσεις τους έχουν αυξημένες συναλλαγές με αντίστοιχες ελληνικές επιχειρήσεις, ενώ το ενδεχόμενο να μη σωθεί η Ελλάδα και μια χώρα της Ευρωζώνης να καταστραφεί, δεν θέλουν ούτε και να το σκέφτονται, σκεφτόμενες τις επιπτώσεις σε παγκόσμια κλίμακα για την Ευρώπη.
Ελληνικές διπλωματικές πηγές στις Βρυξέλλες τονίζουν πως, ανώτατοι αξιωματούχοι και υπουργοί της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Ιταλίας και των ΗΠΑ, βρίσκονται σε στενές επαφές με τις ηγεσίες των χωρών του «σκληρού μπλοκ» για να τους πείσουν να άρουν τις επιφυλάξεις τους.
Από την άλλη και οι ΗΠΑ δεν θέλουν προς τα παρόν να υπάρξει κανένας κλυδωνισμός με τον μεγαλύτερο εμπορικό εταίρο τους που είναι η Ε.Ε. και κυρίως δεν θέλουν το Ευρώ να μειώσει την ισοτιμία του με το δολάριο των ΗΠΑ. Ετσι και για τον Λευκό Οίκο, είναι μονόδρομος η υποστήριξη της Ελλάδας, γιατί έτσι διασφαλίζουν την παγκόσμια οικονομική ισορροπία.
Φυσικά και σε αυτή την περίπτωση, τα μέτρα που ζητούν οι δανειστές μας στην Ευρώπη είναι ιδιαίτερα σκληρά και πρωτόγνωρα. Μέτρα που όμοιά τους δεν έχουν παρθεί ποτέ στο παρελθόν.
Ουσιαστικά πρέπει η Ελλάδα με βίαιο τρόπο, να εξισορροπήσει το εξωτερικό έλλειμμα της, έτσι ώστε να λαμβάνει τις δόσεις των δανείων τόσο από το Μνημόνιο-1 όσο και από το Μνημόνιο-2.
Αυτό όμως που είναι το σημαντικότερο και δεν πρέπει να παραληφθεί αλλά να συγκρατηθεί είναι, πως, σε καμία περίπτωση, οι μεγάλες δυνάμεις δεν θα αφήσουν την Ελλάδα να πτωχεύσει.
Και οι λόγοι είναι απλοί.
Αν το κάνουν αυτό, τα χρήματα που έχουν να χάσουν και οι συνέπειες για την οικονομία τους θα είναι τόσο μεγάλες, σαν να έδιναν πέντε και έξι φορές τα σημερινά χρήματα δανεισμού στη χώρα μας, χωρίς να εξετάσουμε φυσικά τις πολιτικές και γεωστρατηγικές επιπτώσεις σε παγκόσμια κλίμακα.
Η Ελλάδα λοιπόν, μπορεί να εκμεταλλευτεί αυτό το γεγονός και να πάρει την κατάσταση στα χέρια της, ώστε να μειωθεί η πίεση της μέγγενης του Μνημονίου και των όσων άλλων κρυφών ή φανερών θα ακολουθήσουν.
Και αυτό το γνωρίζει τόσο ο Γιώργος Παπανδρέου, όσο και ο Αντώνης Σαμαράς. Ο μεν πρωθυπουργός θέλει να παραμείνει αμείωτη η ισχύς της πίεσης στον ελληνικό λαό για να «τελειώνει γρήγορα», ο δε πρόεδρος της αξιωματικής αντιπολίτευσης προτείνει λύσεις λιγότερο επώδυνες και με άμεσο αποτέλεσμα.
Και φυσικά επειδή οι δανειστές μας θέλουν να «τελειώνει γρήγορα» ο «ελληνικός εφιάλτης» (όπως τον αποκαλούν στις Βρυξέλλες), προτείνουν την εθνική συνενόηση και συναίνεση. Ξέρουν όμως και αυτοί πως αν δεν υπάρξει κάτι τέτοιο η κατάσταση δεν θα αλλάξει για την Ελλάδα και τα χρήματα θα τα πάρει κανονικά.
Όμως το ρητό: «όσο περισσότεροι τόσο καλύτερο» δεν είναι πάντα για καλό, ιδιαίτερα όταν η συμμετοχή έχει να κάνει με πράξεις που κάθε άλλο τιμούν τον άνθρωπο και τον πολίτη.
Γιατί οι Ελληνες από είναι ένα βήμα πριν από το στάδιο να γίνουν από «αγανακτισμένοι», οργισμένοι. Και τον λαό πρέπει να τον ακούς.
Όποιοι το λησμόνησαν αργά ή γρήγορα τιμωρήθηκαν…
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.