Ποιός διαφωνεί;

 

Ποιός διαφωνεί πως η χώρα, ακόμη και στη περίπτωση, ολικής διαγραφής των χρεών της, σε μικρό χρονικό διάστημα δεν θα βρισκόταν και πάλι στην ίδια θέση, ίσως και
ακόμη χειρότερη;

Ποιος διαφωνεί πως η χώρα δεν διαθέτει τη κατάλληλη υποδομή στον τομέα της παραγωγής, όποια απέμεινε, ώστε να καταφέρει να διαδραματίσει κάποιο ρόλο, όχι πρωταγωνιστικό, στις διεθνείς οικονομικές εξελίξεις;

Ποιος διαφωνεί πως η Ελλάδα διαθέτει ένα πολύ αξιοζήλευτο ανθρώπινο δυναμικό με τεράστιες δυνατότητες και πολλές επιδεξιότητες, που , όμως, χάριν της απέχθειας του πολιτικού συστήματος προς το αυτονόητο και του μικροκομματικού καιροσκοπισμού που το λεγόμενο πολιτικό κόστος υπαγορεύει, αυτές οι δυνάμεις τίθενται ολοένα και περισσότερο στο περιθώριο;

Ποιος διαφωνεί πως η Ελλάδα έχει στο υπέδαφός της ένα τεράστιο, όχι ανεξάντλητο, πλούτε, τον οποίο θα έπρεπε κάποια στιγμή να αξιοποιήσει για τα δικά της συμφέροντα;

Ποιος διαφωνεί πως η Ελλάδα τώρα, περισσότερο από ποτέ, κατέχει μία άκρως εξέχουσα γεωγραφική θέση που τις δίνει πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με άλλες όμορες χώρες, σε επίπεδο γεωστρατηγικής και γεωοικονομίας;

Ποιός είναι αυτός που διαφωνεί πως στη χώρα μας υπάρχουν λαμπρές και φωτεινές εξαιρέσεις, δημιουργικότητας και επιστημονικής έρευνας, οι οποίες, όμως, ως εξαιρέσεις, δεν έχουν καμία τύχη να εξελιχθούν έτι περαιτέρω, τουλάχιστον στα στενά γεωγραφικά όρια της Ελλάδας;

Ποιος διαφωνεί ότι η χώρα συγκαταλέγεται μεταξύ εκείνων της πρώτης πεντάδας των παγκόσμιων δυνάμεων στη ναυτιλία και που αν αθροίσει κανείς και τα υπό ξένη σημαία ελληνόκτητα πλοία, τότε είναι μακράν στην πρώτη θέση;

Ποιος διαφωνεί πως μέχρι τώρα κανείς από τους έχοντες την ευθύνη προσέλκυσης επενδύσεων δεν πλησίασε τους έλληνες εφοπλιστές για να τους πείσει πως θα ήταν προς το δικό τους συμφέρον και προς το συμφέρον της χώρας να επιλέγουν τα ελληνικά, ελληνικά όμως, ναυπηγεία για να κτίσουν τα πλοία τους αντί της μακρινής Κορέας, της Σαγκάης ή της βόρειας Ευρώπης, στη Γερμανία και στην Πολωνία;

Ποιος είναι αυτός που θα διαφωνήσει ότι η μέχρι τώρα πολιτική οικονομικής διείσδυσης στις όμορες χώρες της Βαλκανικής έγινε δίχως στόχο και σκοπό, αλλά όπως γίνεται συνήθως, δίχως στρατηγική και επιδιώξεις που να υπαγορεύονται από τα εθνικά οικονομικά συμφέροντα;

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει πως η ελληνική Πολιτεία κινείται καις το εσωτερικό με βάση της ανυπαρξία ενός δομημένου προγράμματος σε κάθε τομέα της δραστηριότητας;

Ποιος διαφωνεί πως η Ελλάδα έφθασε στο σημείο που βρίσκεται σήμερα γιατί όλοι ή σχεδόν όλοι από το μέσον της δεκαετίας του 1980 ζούσαμε το δικό μας προσωπικό ή συλλογικό «Ελ Ντοράδο» το «ελληνικό όνειρο»;

Ποιος μπορεί να διαφωνήσει πως για την οικονομική κατάσταση ενός μεγάλου τμήματος των συμπατριωτών μας ευθύνεται και η επίσημη ελληνική πολιτεία, αλλά και ο καθένας από μας, όταν η επιλογή για την απόκτηση καταναλωτικού δανείου, προκειμένου να αγοράσουμε αυτοκίνητο μεγάλου κυβισμού ή να κάνουμε διακοπές ως «μαχαραγιάδες» βρισκόταν στις πρώτες και άμεσες προτεραιότητες μας;

Ποιος θα διαφωνήσει πως η χώρα μας βρέθηκε σε πάρα πολλές περιπτώσεις στο στόχαστρο των ξένων, δίχως αυτό να αποτελεί συνομωσιολογική προσέγγιση των γεγονότων, χάριν της εξυπηρέτησης των δικών τους, οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων, βρίσκοντας στην προσπάθειά τους αυτή πρόθυμους «εφιάλτες» εντός των τειχών της Ελλάδας;

Ποιος θα διαφωνήσει πως η χώρα πάντοτε, από την ημέρα της ανακήρυξης της ως ανεξάρτητου κράτους, στις 10 Μαρτίου του 1829, με το Πρωτόκολλο του Λονδίνου, ζει σε ένα περιβάλλον συνεχούς και αδιάλειπτου εθνικού διχασμού;

Ποιος θα διαφωνήσει πως σήμερα η χώρα διέρχεται τις πιο κρίσιμες στιγμές της ιστορίας της, έχοντας στο πηδάλιο της πολιτικούς που απέχουν παρασάγγας από τους πολιτικούς των προηγουμένων δεκαετιών και που στην πλειοψηφία του το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα πέντε ή δεκαπέντε λεπτά τηλεοπτικής προβολής τους;

Ποιος είναι αυτός που θα διαφωνήσει πως η Ελλάδα έχει χάσει την υπερηφάνεια της;

Ποιος θα διαφωνήσει πως η χώρα, όπως μία παρηκμασμένη αριστοκρατική οικογένεια, ζει βουτηγμένη στις μνήμες του πάλαι ποτέ ένδοξου παρελθόντος, αναπολώντας το, αλλά λησμονώντας ταυτόχρονα πως αποτελεί παρελθόν και όχι παρόν και μέλλον;

Ποιος διαφωνεί πως η Ελλάδα μας αξίζει μία καλύτερη μοίρα, πως οι πολίτες της αξίζουν ένα καλύτερο αύριο, όχι στα λόγια μα στις πράξεις;

Ποιος διαφωνεί πως η χώρα έχει δυνάμεις για να καταφέρει να βγει από την τρικυμία, αρκεί όλοι μας να συνειδητοποιήσουμε πως θα πρέπει να κάνουμε το αυτονόητο, το καθήκον μας όποιο και αν είναι αυτό, όπως και αν το εννοεί ο καθένας; Ο καθένας θα μπορούσε να προσθέσει πολλά περισσότερα σε αυτά, ωστόσο υπάρχει κάποιος που να διαφωνεί με αυτά;

Νομίζω κανένας...

dailynews24