Πόση ζωντάνια να «σηκώσει» ένας τόπος; Πόσες φωνές και πόσα τραγούδια; Βρίσκομαι στην καλντέρα και η ώρα έχει πάει 23:00. Τελειώνω το φαγητό μου, ένα υπέροχο πιάτο παπαρδέλες με γαρίδες και προχωρώ κατά μήκος της παρατηρώντας τις εναλλαγές των εικόνων.
Μπαίνω στο Tango. Το must σημείο για ένα πρώτο ποτό. Ένα mojito μού κρατά την καλύτερη παρέα, την ώρα που οι
house ρυθμοί μού φτιάχνουν τη διάθεση.
Επόμενη στάση, στο Tropical. Έχω ήδη ανέβει μερικά σκαλιά που με χωρίζουν από το κέντρο των Φηρών και στα αυτιά φτάνει η φωνή της Duffy που τραγουδά «I'm begging you for mercy». «Από τώρα;» σκέφτομαι.
Είναι ακόμη 01:00! Στρίβω στο πρώτο στενό αριστερά και συναντώ την «ένδοξη» Kira Thira με τους jazz της ρυθμούς. Αποφασίζω να μην συνεχίσω, γιατί μαθαίνω για ένα εκπληκτικό live party στο Casablanca. Ανεβαίνω τις σκάλες αριστερά και σε ελάχιστα λεπτά βρίσκομαι στο σοκάκι του. Εδώ πρωταγωνιστούν πιο soul και funky ακούσματα, η ένταση των οποίων χτυπάει κόκκινο και με παρασύρει. Πρόκειται άλλωστε για ένα «Absinthe bar», οπότε όλα προμηνύουν μεγάλες στιγμές.
Το ρολόι μου δείχνει 01:40 και στους pale χώρους του συλλαμβάνω τον εαυτό μου να λικνίζεται στο «Keep on moving» σε ζωντανή εκτέλεση από τους κεφάτους Jet Lag.
Αποχωρώντας από το Casablanca, ξαναβρίσκομαι στις σκάλες με σκοπό αυτή τη φορά να μην αποσπαστώ από τον τελικό μου στόχο: να φτάσω στο κομβικό party spot των Φηρών. Λέω ένα «γεια» στον Carlos από το Murphy's παρακολουθώντας τους τουρίστες να χορεύουν ήδη πριν περάσουν τις ένδοξες «Irish» πόρτες του.
Προσπερνάω το Enigma, στο οποίο άλλωστε θα κατέληγα μετά το dancing tour μου, και φτάνω στο Koo. Από τα ηχεία του «ξεχύνεται» το γεμάτο υποσχέσεις «I wanna make love to you»...
Πώς να μην μπω σε ανάλογο uplifting mood; Η ώρα έχει ήδη πάει 03:00 και το τεράστιο Koo με τα εξίσου μεγάλα και αυθεντικά χαμόγελα, έχει καταφέρει να εκτοξεύσει το κέφι μου στα ύψη! Αριστερά του, τα Mamounia. Τώρα θα χορέψω ελληνικά!
Για λίγο, όμως, γιατί πληροφορούμαι πως δίπλα, στο 33, η έννοια της διασκέδασης έχει πάρει άλλη διάσταση και δεν μπορούσα να το χάσω. Τραγούδι και χορός, σφηνάκια και ερωτικά βλέμματα συνθέτουν ένα απίστευτο σκηνικό. Τελικά, επιλέγω το Enigma για να συνεχίσω την... αινιγματική μου βραδιά!
Ο Αιγιάννης στα decks ξεσηκώνει τα πλήθη, όμως εγώ κατευθύνομαι στο χώρο των Prive. Εδώ όλοι ζουν την κάθε στιγμή εντονότερα από ποτέ. Ένα ακόμη ποτό βρίσκεται στα χέρια μου. Οι πρώτες ακτίνες του ήλιου αρχίζουν να τρυπώνουν στο club. Μπορεί κάπου στην πορεία να έχασα την αίσθηση του χρόνου, σίγουρα όμως πέρασα υπέροχα.
Βγαίνω στην αυλή, στην πίσω του μεριά και χαζεύω την ανατολή, έχοντας μόνιμα μια σκέψη στο μυαλό μου: Ξέρει άραγε κανείς καλύτερα από parties απ' ότι ο κόσμος εδώ στη Σαντορίνη;
travelstyle
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.