κόσμου.
Η φράση αυτή, από μόνη της, αντικατοπτρίζει το ελληνικό αδιέξοδο, που οδηγεί σε απαξίωση της χώρας και της κοινωνίας, όπως εξελίσσεται τον τελευταίο 1 ½ χρόνο. Ανεξαρτήτως ευθυνών, που ξεκινούν το 1981, επιτείνονται το 2000, δεν συμμαζεύονται το 2004 και το 2010 δίνεται η χαριστική βολή.
Όλοι αποκλείουν την περίπτωση εξόδου της Ελλάδος από το ευρώ. Θα είναι καταστρεπτική, λένε, για την Ευρώπη, τη Νομισματική Ένωση και για την Ελλάδα. Μόνο ο διεθνής σύμβουλος του Έλληνα Πρωθυπουργού, Τζόζεφ Στιγκλιτς, και ο Νουριέλ Ρουμπινί, μιλούν για έξοδο της Ελλάδος από το ευρώ, μετά από μια περίοδο ομαλής «αναδιάρθρωσης» του χρέους (στην ιδιωτική οικονομία, σημαίνει χρεοκοπία), διάρκειας πέντε ετών, κατά τον Ρουμπινί, δρόμο που θα ακολουθήσουν η Ιρλανδία και η Πορτογαλία.
Στο Eurogroup της ερχόμενης Δευτέρας (16/5) αναμένεται να ξεκαθαρίσει κάπως η κατάσταση. Όλα, όμως, παίζονται μέχρι το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο της 24ης Ιουνίου, όπου θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις. Συνήθως, στα Ευρωπαϊκά Συμβούλια, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, επικυρώνουν, εκτός εξαιρέσεων, τις ήδη ειλημμένες αποφάσεις του ECOFIN και του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών, κατά περίπτωση. Στην προκειμένη όμως περίπτωση, οι εξελίξεις είναι τόσο γρήγορες και απρόβλεπτες για την ελληνική και ευρωπαϊκή οικονομία, που εκ των πραγμάτων προκύπτουν νέες καταστάσεις, νέες ανάγκες, νέα δεδομένα. Όπως λέμε στο διεθνές δίκαιο: «rebus sic stantibus». Ουσιώδη αλλαγή των επικρατουσών συνθηκών, που αφήνει ανοιχτή την πόρτα για οποιαδήποτε λύση σωτηρίας.
Η Πορτογαλία ετοιμάζεται να υπογράψει με την τρόικα, δανειακή συμφωνία, ύψους 78 δις. €, με τριετή διάρκεια. Η Ελλάδα, ένα χρόνο μετά την υπογραφή του Μνημονίου, φαίνεται ότι ετοιμάζεται να υπογράψει νέο «Μνημόνιο 2», που επιβεβαιώνει την αποτυχία του πρώτου μνημονίου, του Μαΐου 2010, ύψους 110 δις. ευρώ. Η χώρα μας, λόγω της αυξανόμενης ύφεσης, χρέους και ανεργίας, βρίσκεται σε αδυναμία να επιστρέψει τις δόσεις του δανείου και συγχρόνως να ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες του προϋπολογισμού της. Υπολογίζεται, ότι για το 2011-2012 θα χρειασθούν επιπλέον 60 δις. εκατομμύρια ευρώ περίπου, πέραν των δόσεων του δανείου και των προβλεπόμενων εσόδων στον προϋπολογισμό.
Αυτό σημαίνει, νέα μέτρα λιτότητας παράλληλα με το οριζόντιο κόψιμο μισθών και συντάξεων. Με συνέπεια, να μην κινείται το χρήμα, είτε επειδή δεν υπάρχει, είτε επειδή το κρύβουν. Η αγορά όμως και ο κοινωνικός ιστός μαραζώνει μέρα με τη μέρα και αυτοκαταστρέφεται. Όλα αυτά βέβαια, εφόσον δεν υπάρξουν άλλα μέτρα, αναπτυξιακού χαρακτήρα, όπως ζητεί με συνέπεια εδώ και 1 ½ χρόνο ο Αντώνης Σαμαράς.
Πάντως, οι Ευρωπαίοι, ανεξαρτήτως εάν κατανοούν το φαύλο κύκλο που έχει περιπέσει η Ελλάδα και με δική τους ευθύνη, όχι μόνο της ελληνικής κυβέρνησης, εκφράζουν τη δυσφορία τους, για την αδυναμία της Ελλάδος να ανταποκριθεί, κάτι που θα μπορούσε να περιπλέξει ακόμη και την επόμενη δόση του δανείου. Η Γερμανία εμφανίζεται να αρνείται κάθε περαιτέρω χρηματική βοήθεια. Η Φιλανδία αναζητά την υποθήκευση της δημόσιας ακίνητης περιουσίας, προσβλέποντας προφανώς στο ελληνικό τοπίο, που τόσο πολύ αγαπούν… οι Φιλανδοί και Φιλανδές τουρίστριες.
Από την πλευρά του ο Έλληνας πρωθυπουργός, μπρος στο αρνητικό κλίμα που διαμορφώνεται για τη χώρα, δηλώνει προς πάσα κατεύθυνση: «Αφήστε την Ελλάδα ήσυχη, να κάνει τη δουλειά της».
Το ζήτημα όμως είναι ότι καθυστερεί πολύ.
Οι αγορές αγωνιούν και αντιδρούν άτσαλα και βεβιασμένα. Οι ξένοι ανησυχούν γι’ αυτούς. Οι Έλληνες ανησυχούν για τους ίδιους. Εκεί πρέπει να βρεθεί η χρυσή τομή. Όχι με φανταστικές και εκτός πραγματικότητας αναφορές στην (ανύπαρκτη πλέον) κοινοτική αλληλεγγύη και συνοχή. Αλλά με ουσιαστική διαπραγμάτευση και προτάσεις από την Ελλάδα και την Ευρώπη, ώστε κανείς να μη χάνει, κανείς να μην καταστραφεί. Διαπραγμάτευση όμως. Όχι τυφλή αποδοχή σερβιρισμένων πιάτων.
Το «Ζάππειο 2», του Αντώνη Σαμαρά, είναι βέβαιο ότι θα συνεισφέρει στην κατεύθυνση αυτή. Αρκεί να δεχθεί η κυβέρνηση, με παρρησία, τις προτάσεις της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Αυτή είναι εξάλλου και η πραγματική έννοια της «συνεννόησης». Όταν γίνεται, χωρίς δεύτερες σκέψεις και προσωπικές στρατηγικές. Και η συνεννόηση ξεκινάει πάντοτε από την κυβερνητική πλειοψηφία, ανεξαρτήτως πολιτικού κόστους.
Μόνο έτσι μπορεί να σωθεί η Ελλάδα.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.