Ζητείται επειγόντως μια “νέα κοινωνία”

 

Το ανησυχητικό με την κρίση που ξεκίνησε πριν από τις ΗΠΑ το 2007, είναι ότι σε διεθνές επίπεδο ο τραπεζικός τομέας επανάκτησε
τη ζωντάνια του, ενώ η Ευρώπη φαίνεται να παραμένει εγκλωβισμένη σ’ έναν φαύλο κύκλο ύφεσης, με επιπτώσεις σε ασθενέστερες οικονομίες όπως της χώρας μας.

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι η κρίση, όπως πολύ σύντομα θα φανεί, δεν αντιμετωπίζεται με διαρθρωτικές αλλαγές και μεταρρυθμίσεις όπως αυτές που ζητούν από την Ελλάδα οι Βρυξέλλες. Η λύση δεν βρίσκεται στον καλύτερο έλεγχο του χρηματοπιστωτικού συστήματος, μέσα από μεταρρυθμίσεις που περιθωριοποιούν την έννοια του κοινωνικού κράτους, αλλά μέσα από την μεταστροφή της Ευρώπης η οποία θα έχει ως βάση την υπεράσπιση των οικουμενικών δικαιωμάτων του ανθρώπου.

Κι εδώ ο ρόλος της κεντροαριστερής σοσιαλδημοκρατίας και της φιλελεύθερης κεντροδεξιάς είναι σημαντικός. Η Ευρώπη μέσα από αυτά τα μεγάλα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα πρέπει επειγόντως να ξαναβρεί την ταυτότητά της. Κι αυτό θα συμβεί αν η σοσιαλδημοκρατία μετατραπεί σε «μετακοινωνική» κεντροαριστερά και ο φιλελευθερισμός εμποδίσει την καταστροφική κερδοσκοπία των αγορών με την παρέμβαση του κράτους.

Μόνο η δημιουργία μιας «νέας κοινωνίας» σε Ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα οδηγεί σε νέες κοινωνικές σχέσεις και νέους θεσμούς, θα μας βγάλει από τη κρίση.

Συνεπώς, όποια μέτρα κι αν ληφθούν, όποιες μεταρρυθμίσεις κι αν γίνουν και όποιες διαρθρωτικές αλλαγές κι αν δρομολογηθούν, δεν θα έχουν κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα. Κι αυτό γιατί η κρίση έχει διαρρήξει τους δεσμούς της οικονομίας με την κοινωνία. Κατά συνέπεια, δεν θα μπορέσουμε να ξεπεράσουμε τη κρίση αν πρώτα δεν αναζητήσουμε τις αιτίες που την προκάλεσαν.

Και προς αυτή την κατεύθυνση θα χρειαστεί να επιστρέψουμε στα οικουμενικά δικαιώματα του ανθρώπου, στις αξίες της δημοκρατίας και του ευρωπαϊσμού, προκειμένου να σταματήσουμε τη καταστροφή της κοινωνικής ζωής από την παγκοσμιοποίηση της οικονομίας.